پرسش: دوستان واقعی امام زمان علیه السلام باید دارای چه صفاتی باشند؟
پاسخ: در آیات و روایات، صفات متعددی برای یاوران حضرت مهدی علیه السلام نقل شده است که ذکر و شرح همه آنها در این مختصر نمیگنجد. یادآوری این نکته لازم است که یاوران امام زمان علیه السلام از صنف و نژاد خاصی نیستند، بلکه از گروه ها و نژادهای گوناگون و از نقاط مختلف جهان هستند. ویژگی اصلی یاوران و همراهان امام زمان، افزون بر ایمان عمیق، مستحکم و با بصیرت، به طور کلی «صالح» بودن است. در آیات و روایات فراوانی به وجود این دو عنصر اصلی در یاوران حضرت مهدی علیه السلام اشاره شده؛ از جمله در قرآن کریم آمده است:وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَیُـمَکِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضَی لَهُمْ وَ… (نور: ۵۵ )
خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده و اعمال صالح انجام میدهند، وعده داده است تا شما را خلیفه در زمین قرار دهد، چنان که قبل از شما، کسانی را خلیفه قرار داد و برای آنها دینی را تمکّن بخشد که از آن دین خشنود است و… .
همچنین میفرماید:
وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ (انبیاء: ۱۰۵)
و به یقین در زبور بعد از تورات نوشتیم که زمین به ارث به بندگان صالح میرسد.
از آیات و روایات فهمیده میشود که یاوران حضرت مهدی علیه السلام دارای ویژگیهای پسندیده فراوانی هستند؛ از جمله خداجویی، ایمان، بصیرت، و آگاهی عمیق، عبودیت و بندگی رهبان باللیل؛ راهبان شب هستند. ، حفظ حدود الهی، شجاعت و استواری و اسد بالنهار؛ و شیران روز هستند. در هنگام نبرد فرمانبرداری مطلق از امام خود، ایثار و مواسات با بندگان خداوند، زهد و سادهزیستی، نظم و ترتیب در کارها عشق و علاقه شدید به امام خود، فداکاری و از خودگذشتگی و… . همه این ویژگیها را میتوان در صفت «صالح» بودن جمع کرد. در برخی روایات نیز به نام بعضی از یاران امام زمان علیهالسلام اشاره شده است. (برای آگاهی بیشتر ر.ک: بحار الانوار، علامه مجلسی، ج ۵۱ ـ ۵۳ ؛ مجله حوزه، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، سال دوازدهم، شماره ۴ ـ ۵ ، موافقان و مخالفان مهدی علیه السلام ، سید عباس رضوی، ص ۲۹۳ ـ ۳۰۸.)
پرسش: حضرت مهدی علیهالسلام چگونه میتواند با ۳۱۳ نفر جهان را تسخیر کند؟
پاسخ: این ۳۱۳ نفر تنها نیروهای امام زمان نیستند، بلکه آن گونه که روایت شده است ( بنابیع الموده، ص ۵۰۹ .) ، این تعداد، هسته اولیه قیام را تشکیل میدهند، شروع کار حضرت در مکه، با همان ۳۱۳ نفر است، ولی در همان روایت آمده است که وقتی حضرت، به فلان نقطه ـ مثلاً به کوفه ـ رسید، شمار نیروهایش به چند هزار نفر میرسد. نکته دیگر اینکه همه این افراد، از فرماندهان و نیروهای رده بالا هستند؛ کسانی که هر کدام، میتوانند یک کشور را فرماندهی کنند. طبعا تحت فرماندهی اینها، نیروهای دیگری نیز هست؛ یعنی در حقیقت، این ۳۱۳ نفر، نیروهای اصلی هستند. از این میان، کسانی زندهاند و کسانی زنده میشوند.
نکته مهمتر اینکه اصولاً شرایط و زمینه کاملاً برای ظهور حضرت امام زمان علیهالسلام مستعد است؛ یعنی واقعا درگیری و ظلم و جور، بشر را به بنبست میرساند و بشر دیگر به انقطاع میرسد، درمانده میشود. همه مکاتب اظهار عجز و رسوایی میکنند. همه فکرها و حزب ها و بینشها چنان میشود که بشر کاملاً مهیا میشود. وقتی آمادگی حاصل شد لازم است که یک حرکت آغاز شود.
زمانی که مسلمانان صدر اسلام، چند کشور از جمله ایران را فتح کردند، اگر آمادگی مردم آن کشورها نبود کشورشان به این سادگی به دست لشکر اسلام نمیافتاد، ولی زمینه چنان مساعد بود که برای مثال در یکی از جنگها وقتی روم، یک شهر ایران را گرفت، با آنکه دولت مرکزی نمیتوانست به مردم آن شهر کمک کند، خودشان سه سال مقاومت کردند تا نیروهای روم را بیرون راندند. همین ایرانیها، وقتی سپاه مسلمانان وارد کشورشان شد، به استقبال سربازان اسلام رفتند. آن زمان هم چنین خواهد شد. بنابراین نیاز به جنگهای کلاسیک و طولانی نیست. اگر در روایت (الغیبه نعمانی، ص ۲۸۳؛ بحار الانوار، ج ۵۲ ، ص ۳۵۶.)
آمده است که این امر تحقق پیدا نخواهد کرد مگر با عبور از دریای خون و عرق، مراد این نیست که نیاز به جنگه ای طولانی و خونین و نیروهای فراوان باشد، بلکه آنچنان زمینه مساعد است که همین که ندای مبارک حضرت از کنار کعبه بلند شد، لبیکگو در این جهان بسیار خواهد شد. بنابراین وجود دشمن در مقابل حضرت، منافاتی با این ندارد که زمینه اجتماعی در میان مردم جهان باشد.
