دسته بندی :معاویه

فلسفه عزاداری برای سید الشهدا چیست؟ چرا برای سایر امامان اینقدر عزاداری نمی شود و آیا زخمی کردن سر و صورت و صدمه‌زدن به خود به نشانه عزاداری مورد قبول است و گناه محسوب نمی‌شود؟ گر چه واقعه عاشورا ریشه در تاریخ اسلام دارد و تحلیل علمی آن تنها با

عجز معاویه از پاسخگویی مناظره امام حسن(ع) با معاویه و پادشاه روم از امام باقر ـ علیه‌السّلام ـ منقول است که «ابوالأصفر»پادشاه روم نامه‌ای به معاویه(علیه الهاویه) نوشت و مسائلی را از او سوال کرد و در آخر نامه نوشت  «اگر تو واقعاً سزاوار خلافت هستی و خود را جانشین

تاریک شدن دنیا در نظر معاویه در کتاب شریف «بحار الانوار» از «أبی مخنف»[۱] نقل شده که روزی «عمرو بن عثمان» و «عمرو بن العاص» و «عتبه بن ابی سفیان» و «ولید بن عقبه» و «مغیره بن شعبه» نزد معاویه بن ابی سفیان آمدند و اظهار داشتند: «دستور بده تا

مناظره امیرالمؤمنین(ع) با معاویه ابن ابی الحدید گوید: روزی از روزهای صفین که معاویه سخت خویش را در تنگنای جنگ گرفتار دید به عمرو عاص گفت: «من به علی نامه‌ای می‌نویسم باشد که به وسیله این نامه، علی را در کار پیکار به تردید اندازم و خود را از این

پیری که آبروی معاویه را برد جابر بن عبدالله انصاری گوید  روزی به شام سفر کرده بودم و در آنجا معاویه و دو پسرش خالد و یزید و نیز با عمرو بن العاص ملاقات کردم. ناگاه مردی سالخورده که از طرف عراق می آمد نمودار شد. او پیری فرتوت بود

بخش اول امام حسن(ع) در اثر توطئه اى شوم که از سوى معاویه تـدارک دیده شد بـه شـهادت رسـید و جـلوه هاى شـکوهمند امامت در دیگر یادگار فاطمه و على ـ علیهماالسلام ـ متجلى گشت. استبـداد اموى جهت هدم امامت راستین و یاران دلبـاخته آن عزم را دو چندان کرد

آن چه از سخنان درربـار و مـوضع گیـرىهاى امام حسیـن علیه السلام در طـول نهضت بر مـىآیـد, ایـن است که قیام امام براى تحقق امر به معروف و نهى از منکر در جامعه اسلامـى بـوده و حضرت پیـوسته بـر ایـن فریضه بسیار مهم که اصل و اساس تمام فـرایض و

قیام بر علیه خلیفه     عثمان در زمان حکومت خود «عبد الله بن سعد بن ابی سرح» را بر حکومت مصر فرستاد. در آن زمان محمد در مصر سکونت داشت. مردم به علت ظلمهای متعدد عبدالله و در سایه حمایت محمد بن ابی بکر و محمد بن ابی حذیفه تصمیم

شهادت     قبیله «بنی لحیان» با مکر، ۶ تن از قاریان قرآن را از مدینه خارج نمودند، خبیب نیز در میان آنها بود، این گروه تعدادی از مسلمین را به شهادت رسانده و دو نفر دیگر را در مکه به مشرکان فروختند، خبیب در طول ماههای حرام در خانه «ماویه»

آماده نبرد  پیامبر(ص) در ماه شوال به یارانش اعلام نمود، تا برای جنگ با سپاه کفر آماده شوند، آن شب عبدالله در پوست خود نمی‌‌گنجید. پیامبر (ص) از آنان برای جنگ با کفار یاری خواسته بود و این برای او افتخاری بس عظیم به شمارمی‌رفت. پاسی از شب گذشته در

مذاکره با ابن سعد  زمانیکه ابن سعد آب را بر روی سپاه امام بست، یزید با اجازه امام (ع) به نزد ابن سعد رفت تا با او مذاکره نماید و او را از این کار زشت باز دارد. اما سخنان یزید بر آنان مؤثر واقع نشد. زمانیکه یزید بازگشت، امام

قیام امام حسین(ع) دارای ابعاد مختلفی است که در این میان زمینه ها و دلایل شکل گیری این نهضت عظیم از اهمیت ویژه ای برخوردار است.تبیین علت های قیام عاشورا همواره الهام بخش مسلمانان و به ویژه شیعیان در اعصار متمادی بوده است. برای بررسی دلایل قیام حضرت سیدالشهدا(ع) بایستی