سومین بقعه ای که در خوزستان به نام امام رضا دیمی مشهور است در دزفول واقع شده است. این بقعه در ضلع شرقی شهر دزفول، نزدیک میدان بزرگ و نوساز، در کنار کوره های آجرپزی که هنوز هم تعدادی از آنها دایر است واقع شده و این کوی را محلّه جمشیدآباد می خوانند. این بقعه بنای آجری ساده ای به طول و عرض تقریبی ۵/صلی الله علیه واله *۱۰ متر با گنبدی مضرس دارد که بقعه امام رضا دیمی خوانده می شود. علت نامگذاری این بقعه به «دیمی» از توضیحاتی که تذکره دزفول می دهد به دست می آید. مؤلّف تذکره الاخبار می نویسد:
«بقعه متبرکه دیگر امام رضاعلیه السلام ، پایین ولایت، در صحرای دیم سبیلی واقع شده، در سمت غرب دروازه ای مشهور به دروازه بابایوسف، دو سه میدان خارج از ولایت».
بنابراین نوشته چون بقعه در صحرای دیم سبیلی واقع بوده، نام دیم از صحرای دیم سبیلی بر آن باقی مانده است و امروز در زبان مردم بقعه امام رضا دیمی نامیده می شود. بنای بقعه شامل دو قسمت اصلی است؛ یکی ایوان شمالی بقعه با دهانه ای به اندازه ۲ متر که دو بازو آن را در برگرفته است، بازوی شرقی که بر آن پلکان بام ساخته شده و بازوی غربی که قرینه پلکان شرقی است و دارای طاقچه ای است که با داخل گوشواره کوچکی گشوده می شود. انتهای ایوان، مدخل بقعه است که دری ساده و چوبین، ایوان را به درون بقعه وصل می کند. ضریحی آهنین و نوسازی به ابعاد تقریبی ۲/۸*۱/۸۰ متر در داخل بقعه قرار دارد و قبر آجری گچ پوشیده ای را در برمی گیرد. گنبد این بنا یازده طبقه است که به علامت فلزی در روی سروک گنبد پایان می گیرد. پایه أوّل طبقات یازده گانه مستدیر است و سقف و پشت بام گلی است.
( دیار شهریاران، بخش أوّل، ۹/۱ – ۸صلی الله علیه واله ۳. )
