عالم روح

هر آنچه به ما از مواهب الهی مرحمت شده را باید در اختیار دیگران قرار داد و ………
زیباترین لحظه زندگی انسان زمان رسیدن به حقیقت است و درک آن و از همه مهمتر حفظ آن چرا که گاهاً دیده می‌شود انسان به حقیقتی می‌رسد و آن را هم درک می‌کند ولی زود هم فراموش می‌کند مثلاً در جاده با دیدن یک تصادف به آهسته رفتن واقف می‌گردد و خطر تند رفتن را درک می‌کند ولی آن را در خاطر حفظ نمی‌کند و با گذشت لحظاتی مجدداً به بی احتیاطی ادامه می‌دهد و یا اینکه با دیدن مرگ یکی از نزدیکان تا چند ساعتی متحول شده و بعد فراموش می‌شود پس حفظ یافته‌ ها بسیار مهم است سالها قبل من هم مانند همه مردم نسبت به مرگ و عالم پس از مرگ با تردید نگاه می‌کردم یعنی نمی‌دانستم چرا و چطور و به چه علت و تجسم چگونگی آن در صورتی که فقط باید با تعریف و توصیف دیگران آن را درک می‌کردم واقعاً برایم مشکل بود و در نتیجه همه این افکار را رها می‌کردم تا اینکه روزی مشمول الطاف یگانه خالق هستی و کرم و لطف بیکران او قرار گرفتم و توانستم به جهان پس از مرگ و دنیای ارواح که جهان حقیقت و جاودان است وارد شدم و هر آنچه را که نمی‌توانستم درک کنم به عینه و حقیقت لمس کنم و خود را در شرایطی یافتم که دیگر جای سوال باقی نمی‌گذاشت و پس از آن دیگر نتوانستم لحظه‌ای آن انسان گذشته باشم چرا که حالا می‌دانم از کجا آمده‌ایم و برای چه آمده و به کجا خواهیم رفت و سعی می‌کنم تا آنچه را که حقیقت ورود به جهان روحی پس از مرگ است را به گوش همه برسانم بعضی از دوستان در مورد منابع مطالب سوال کرده بودند که جا دارد بگویم اکثر مطالب از یافته ها و تجربیات روحی این حقیر بوده و منابع دیگری ندارد و امیدوارم بتوانم در این زمینه برای عزیزانی که طالب حقیقت وجود حیات هستند مفید واقع شوم و شکرگذار موهبت الهی باشم .