أُولَئِکَ الَّذِینَ اشْتَرَوُا الْحَیاهَ الدُّنْیا بِالْآخِرَهِ فَلَا یخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ ینْصَرُونَ
اینها همان کسانند که آخرت را به زندگی دنیا فروخته‌اند؛ از این رو عذاب آنها تخفیف داده نمی‌شود؛ و کسی آنها را یاری نخواهد کرد.
«البقره/۸۶»
خَالِدِینَ فِیهَا لَا یخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ ینْظَرُونَ
همیشه در آن (لعن و دوری از رحمت پروردگار) باقی می‌مانند؛ نه در عذاب آنان تخفیف داده می‌شود، و نه مهلتی خواهند داشت!
«البقره/۱۶۲»
اللَّهُ وَلِی الَّذِینَ آمَنُوا یخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَالَّذِینَ کَفَرُوا أَوْلِیاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُولَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ
خداوند، ولی و سرپرست کسانی است که ایمان آورده‌اند؛ آنها را از ظلمتها، به سوی نور بیرون می‌برد. (اما) کسانی که کافر شدند، اولیای آنها طاغوتها هستند؛ که آنها را از نور، به سوی ظلمتها بیرون می‌برند؛ آنها اهل آتشند و همیشه در آن خواهند ماند.
«البقره/۲۵۷»
إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا لَنْ تُغْنِی عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَیئًا وَأُولَئِکَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ
ثروتها و فرزندان کسانی که کافر شدند، نمی‌تواند آنان را از (عذاب) خداوند باز دارد؛ (و از کیفر، رهایی بخشد.) و آنان خود، آتشگیره دوزخند.
«آل عمران/۱۰»
قُلْ لِلَّذِینَ کَفَرُوا سَتُغْلَبُونَ وَتُحْشَرُونَ إِلَى جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمِهَادُ
به آنها که کافر شدند بگو: «(از پیروزی موقت خود در جنگ احد، شاد نباشید!) بزودی مغلوب خواهید شد؛ (و سپس در رستاخیز) به سوی جهنم، محشور خواهید شد. و چه بد جایگاهی است!
«آل عمران/۱۲»
وَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِی أُعِدَّتْ لِلْکَافِرِینَ
و از آتشی بپرهیزید که برای کافران آماده شده است!
«آل عمران/۱۳۱»
سَنُلْقِی فِی قُلُوبِ الَّذِینَ کَفَرُوا الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَکُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ ینَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَمَأْوَاهُمُ النَّارُ وَبِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِینَ
بزودی در دلهای کافران، بخاطر اینکه بدون دلیل، چیزهایی را برای خدا همتا قرار دادند، رعب و ترس می‌افکنیم؛ و جایگاه آنها، آتش است؛ و چه بد جایگاهی است جایگاه ستمکاران!
«آل عمران/۱۵۱»
إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِآیاتِنَا سَوْفَ نُصْلِیهِمْ نَارًا کُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَیرَهَا لِیذُوقُوا الْعَذَابَ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَزِیزًا حَکِیمًا
کسانی که به آیات ما کافر شدند، بزودی آنها را در آتشی وارد می‌کنیم که هرگاه پوستهای تنشان (در آن) بریان گردد (و بسوزد)، پوستهای دیگری به جای آن قرار میدهیم، تا کیفر (الهی) را بچشند. خداوند، توانا و حکیم است (و روی حساب، کیفر می‌دهد).
«النساء/۵۶»
وَمَنْ یقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِیهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَیهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِیمًا
و هر کس، فرد باایمانی را از روی عمد به قتل برساند، مجازات او دوزخ است؛ در حالی که جاودانه در آن می‌ماند؛ و خداوند بر او غضب می‌کند؛ و او را از رحمتش دور میسازد؛ و عذاب عظیمی برای او آماده ساخته است.
«النساء/۹۳»
إِنَّ الَّذِینَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِکَهُ ظَالِمِی أَنْفُسِهِمْ قَالُوا فِیمَ کُنْتُمْ قَالُوا کُنَّا مُسْتَضْعَفِینَ فِی الْأَرْضِ قَالُوا أَلَمْ تَکُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَهً فَتُهَاجِرُوا فِیهَا فَأُولَئِکَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءَتْ مَصِیرًا
کسانی که فرشتگان (قبض ارواح)، روح آنها را گرفتند در حالی که به خویشتن ستم کرده بودند، به آنها گفتند: «شما در چه حالی بودید؟ (و چرا با اینکه مسلمان بودید، در صف کفار جای داشتید؟!)» گفتند: «ما در سرزمین خود، تحت فشار و مستضعف بودیم.» آنها [= فرشتگان] گفتند: «مگر سرزمین خدا، پهناور نبود که مهاجرت کنید؟!» آنها (عذری نداشتند، و) جایگاهشان دوزخ است، و سرانجام بدی دارند.
«النساء/۹۷»
یرِیدُونَ أَنْ یخْرُجُوا مِنَ النَّارِ وَمَا هُمْ بِخَارِجِینَ مِنْهَا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُقِیمٌ
پیوسته می‌خواهند از آتش خارج شوند، ولی نمی‌توانند از آن خارج گردند؛ و برای آنها مجازاتی پایدار است.
«المائده/۳۷»
وَیوْمَ یحْشُرُهُمْ جَمِیعًا یا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَکْثَرْتُمْ مِنَ الْإِنْسِ وَقَالَ أَوْلِیاؤُهُمْ مِنَ الْإِنْسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَبَلَغْنَا أَجَلَنَا الَّذِی أَجَّلْتَ لَنَا قَالَ النَّارُ مَثْوَاکُمْ خَالِدِینَ فِیهَا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ إِنَّ رَبَّکَ حَکِیمٌ عَلِیمٌ
در آن روز که (خدا) همه آنها را جمع و محشور میسازد، (می‌گوید:) ای جمعیت شیاطین و جن! شما افراد زیادی از انسانها را گمراه ساختید! دوستان و پیروان آنها از میان انسانها می‌گویند: «پروردگارا! هر یک از ما دو گروه [= پیشوایان و پیروان‌گمراه] از دیگری استفاده کردیم؛ (ما به لذات هوس آلود و زودگذر رسیدیم؛ و آنها بر ما حکومت کردند؛) و به اجلی که برای ما مقرر داشته بودی رسیدیم.» (خداوند) می‌گوید: «آتش جایگاه شماست؛ جاودانه در آن خواهید ماند، مگر آنچه خدا بخواهد» پروردگار تو حکیم و داناست.
«الأنعام/۱۲۸»
قَالَ ادْخُلُوا فِی أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِکُمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ فِی النَّارِ کُلَّمَا دَخَلَتْ أُمَّهٌ لَعَنَتْ أُخْتَهَا حَتَّى إِذَا ادَّارَکُوا فِیهَا جَمِیعًا قَالَتْ أُخْرَاهُمْ لِأُولَاهُمْ رَبَّنَا هَؤُلَاءِ أَضَلُّونَا فَآتِهِمْ عَذَابًا ضِعْفًا مِنَ النَّارِ قَالَ لِکُلٍّ ضِعْفٌ وَلَکِنْ لَا تَعْلَمُونَ
(خداوند به آنها) می‌گوید: «در صف گروه‌های مشابه خود از جن و انس در آتش وارد شوید!» هر زمان که گروهی وارد می‌شوند، گروه دیگر را لعن می‌کنند؛ تا همگی با ذلت در آن قرار گیرند. (در این هنگام) گروه پیروان درباره پیشوایان خود می‌گویند: «خداوندا! اینها بودند که ما را گمراه ساختند؛ پس کیفر آنها را از آتش دو برابر کن! (کیفری برای گمراهیشان، و کیفری بخاطر گمراه ساختن ما.)» می‌فرماید: «برای هر کدام (از شما) عذاب مضاعف است؛ ولی نمی‌دانید! (چرا که پیروان اگر گرد پیشوایان گمراه را نگرفته بودند، قدرتی بر اغوای مردم نداشتند.)»
«الأعراف/۳۸»
وَقَالَتْ أُولَاهُمْ لِأُخْرَاهُمْ فَمَا کَانَ لَکُمْ عَلَینَا مِنْ فَضْلٍ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا کُنْتُمْ تَکْسِبُونَ
و پیشوایان آنها به پیروان خود می‌گویند: «شما امتیازی بر ما نداشتید؛ پس بچشید عذاب (الهی) را در برابر آنچه انجام می‌دادید!
«الأعراف/۳۹»
لَهُمْ مِنْ جَهَنَّمَ مِهَادٌ وَمِنْ فَوْقِهِمْ غَوَاشٍ وَکَذَلِکَ نَجْزِی الظَّالِمِینَ
برای آنها بستری از (آتش) دوزخ، و روی آنها پوششهایی (از آن) است؛ و اینچنین ظالمان را جزا میدهیم!
«الأعراف/۴۱»
وَنَادَى أَصْحَابُ الْجَنَّهِ أَصْحَابَ النَّارِ أَنْ قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدْتُمْ مَا وَعَدَ رَبُّکُمْ حَقًّا قَالُوا نَعَمْ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَینَهُمْ أَنْ لَعْنَهُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِینَ
و بهشتیان دوزخیان را صدا می‌زنند که: «آنچه را پروردگارمان به ما وعده داده بود، همه را حق یافتیم؛ آیا شما هم آنچه را پروردگارتان به شما وعده داده بود حق یافتید؟!» در این هنگام، ندادهنده‌ای در میان آنها ندا می‌دهد که: «لعنت خدا بر ستمگران باد!
«الأعراف/۴۴»
الَّذِینَ یصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ وَیبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُمْ بِالْآخِرَهِ کَافِرُونَ
همانها که (مردم را) از راه خدا بازمی‌دارند، و (با القای شبهات) می‌خواهند آن را کج و معوج نشان دهند؛ و آنها به آخرت کافرند!»
«الأعراف/۴۵»
وَنَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّهِ أَنْ أَفِیضُوا عَلَینَا مِنَ الْمَاءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْکَافِرِینَ
و دوزخیان، بهشتیان را صدا می‌زنند که: «(محبت کنید) و مقداری آب، یا از آنچه خدا به شما روزی داده، به ما ببخشید!» آنها (در پاسخ) می‌گویند: «خداوند اینها را بر کافران حرام کرده است!»
«الأعراف/۵۰»
وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ کَثِیرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لَا یفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْینٌ لَا یبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَا یسْمَعُونَ بِهَا أُولَئِکَ کَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولَئِکَ هُمُ الْغَافِلُونَ
به یقین، گروه بسیاری از جن و انس را برای دوزخ آفریدیم؛ آنها دلها [= عقلها ]یی دارند که با آن (اندیشه نمی‌کنند، و) نمی‌فهمند؛ و چشمانی که با آن نمی‌بینند؛ و گوشهایی که با آن نمی‌شنوند؛ آنها همچون چهارپایانند؛ بلکه گمراهتر! اینان همان غافلانند (چرا که با داشتن همه‌گونه امکانات هدایت، باز هم گمراهند)!
«الأعراف/۱۷۹»
یوْمَ یحْمَى عَلَیهَا فِی نَارِ جَهَنَّمَ فَتُکْوَى بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ هَذَا مَا کَنَزْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ فَذُوقُوا مَا کُنْتُمْ تَکْنِزُونَ
در آن روز که آن را در آتش جهنم، گرم و سوزان کرده، و با آن صورتها و پهلوها و پشتهایشان را داغ می‌کنند؛ (و به آنها می‌گویند): این همان چیزی است که برای خود اندوختید (و گنجینه ساختید)! پس بچشید چیزی را که برای خود می‌اندوختید!
«التوبه/۳۵»
وَمِنْهُمْ مَنْ یقُولُ ائْذَنْ لِی وَلَا تَفْتِنِّی أَلَا فِی الْفِتْنَهِ سَقَطُوا وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَهٌ بِالْکَافِرِینَ
بعضی از آنها می‌گویند: «به ما اجازه ده (تا در جهاد شرکت نکنیم)، و ما را به گناه نیفکن»! آگاه باشید آنها (هم اکنون) در گناه سقوط کرده‌اند؛ و جهنم، کافران را احاطه کرده است!
«التوبه/۴۹»
مَتَاعٌ فِی الدُّنْیا ثُمَّ إِلَینَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ نُذِیقُهُمُ الْعَذَابَ الشَّدِیدَ بِمَا کَانُوا یکْفُرُونَ
بهره‌ای (ناچیز) از دنیا دارند؛ سپس بازگشتشان بسوی ماست؛ و بعد، به آنها مجازات شدید به سزای کفرشان می‌چشانیم!
«یونس/۷۰»
فَأَمَّا الَّذِینَ شَقُوا فَفِی النَّارِ لَهُمْ فِیهَا زَفِیرٌ وَشَهِیقٌ
اما آنها که بدبخت شدند، در آتشند؛ و برای آنان در آنجا، «زفیر» و «شهیق» [= ناله‌های طولانی دم و بازدم] است…
«هود/۱۰۶»
خَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّکَ إِنَّ رَبَّکَ فَعَّالٌ لِمَا یرِیدُ
جاودانه در آن خواهند ماند، تا آسمانها و زمین برپاست؛ مگر آنچه پروردگارت بخواهد! پروردگارت هر چه را بخواهد انجام می‌دهد!
«هود/۱۰۷»
لَهُمْ عَذَابٌ فِی الْحَیاهِ الدُّنْیا وَلَعَذَابُ الْآخِرَهِ أَشَقُّ وَمَا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَاقٍ
در دنیا، برای آنها عذابی (دردناک) است؛ و عذاب آخرت سخت‌تر است؛ و در برابر (عذاب) خدا، هیچ کس نمی‌تواند آنها را نگه دارد!
«الرعد/۳۴»
مِنْ وَرَائِهِ جَهَنَّمُ وَیسْقَى مِنْ مَاءٍ صَدِیدٍ
به دنبال او جهنم خواهد بود؛ و از آب بد بوی متعفنی نوشانده می‌شود!
«الإبراهیم/۱۶»
یتَجَرَّعُهُ وَلَا یکَادُ یسِیغُهُ وَیأْتِیهِ الْمَوْتُ مِنْ کُلِّ مَکَانٍ وَمَا هُوَ بِمَیتٍ وَمِنْ وَرَائِهِ عَذَابٌ غَلِیظٌ
بزحمت جرعه جرعه آن را سرمی‌کشد؛ و هرگز حاضر نیست به میل خود آن را بیاشامد؛ و مرگ از هرجا به سراغ او می‌آید؛ ولی با این همه نمی‌میرد! و بدنبال آن، عذاب شدیدی است!
«الإبراهیم/۱۷»
وَبَرَزُوا لِلَّهِ جَمِیعًا فَقَالَ الضُّعَفَاءُ لِلَّذِینَ اسْتَکْبَرُوا إِنَّا کُنَّا لَکُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنْتُمْ مُغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللَّهِ مِنْ شَیءٍ قَالُوا لَوْ هَدَانَا اللَّهُ لَهَدَینَاکُمْ سَوَاءٌ عَلَینَا أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِنْ مَحِیصٍ
و (در قیامت)، همه آنها در برابر خدا ظاهر می‌شوند؛ در این هنگام، ضعفا [= دنباله‌روان نادان] به مستکبران (و رهبران گمراه) می‌گویند: «ما پیروان شما بودیم! آیا (اکنون که بخاطر پیروی از شما گرفتار مجازات الهی شده‌ایم،) شما حاضرید سهمی از عذاب الهی را بپذیرید و از ما بردارید؟» آنها می‌گویند: «اگر خدا ما را هدایت کرده بود، ما نیز شما را هدایت می‌کردیم! (ولی کار از اینها گذشته است،) چه بیتابی کنیم و چه شکیبایی، تفاوتی برای ما ندارد؛ راه گریزی برای ما نیست!»
«الإبراهیم/۲۱»
جَهَنَّمَ یصْلَوْنَهَا وَبِئْسَ الْقَرَارُ
(سرای نیستی و نابودی، همان) جهنم است که آنها در آتش آن وارد می‌شوند؛ و بد قرارگاهی است!
«الإبراهیم/۲۹»
لَهَا سَبْعَهُ أَبْوَابٍ لِکُلِّ بَابٍ مِنْهُمْ جُزْءٌ مَقْسُومٌ
هفت در دارد؛ و برای هر دری، گروه معینی از آنها تقسیم شده‌اند!
«الحجر/۴۴»
فَادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَکَبِّرِینَ
(به آنها گفته می‌شود:) اکنون از درهای جهنم وارد شوید در حالی که جاودانه در آن خواهید بود! چه جای بدی است جایگاه مستکبران!
«النحل/۲۹»
وَمَنْ یهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَمَنْ یضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِهِ وَنَحْشُرُهُمْ یوْمَ الْقِیامَهِ عَلَى وُجُوهِهِمْ عُمْیا وَبُکْمًا وَصُمًّا مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ کُلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِیرًا
هر کس را خدا هدایت کند، هدایت یافته واقعی اوست؛ و هر کس را (بخاطر اعمالش) گمراه سازد، هادیان و سرپرستانی غیر خدا برای او نخواهی یافت؛ و روز قیامت، آنها را بر صورتهایشان محشور می‌کنیم، در حالی که نابینا و گنگ و کرند؛ جایگاهشان دوزخ است؛ هر زمان آتش آن فرونشیند، شعله تازه‌ای بر آنان می‌افزاییم!
«الإسراء/۹۷»
وَعَرَضْنَا جَهَنَّمَ یوْمَئِذٍ لِلْکَافِرِینَ عَرْضًا
در آن روز، جهنم را بر کافران عرضه می‌داریم!
«الکهف/۱۰۰»
ذَلِکَ جَزَاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِمَا کَفَرُوا وَاتَّخَذُوا آیاتِی وَرُسُلِی هُزُوًا
(آری،) این گونه است! کیفرشان دوزخ است، بخاطر آنکه کافر شدند، و آیات من و پیامبرانم را به سخریه گرفتند!
«الکهف/۱۰۶»
إِنَّهُ مَنْ یأْتِ رَبَّهُ مُجْرِمًا فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لَا یمُوتُ فِیهَا وَلَا یحْیى
هر کس در محضر پروردگارش خطاکار حاضر شود، آتش دوزخ برای اوست؛ در آن جا، نه می‌میرد و نه زندگی می‌کند!
«طه/۷۴»
لَهُمْ فِیهَا زَفِیرٌ وَهُمْ فِیهَا لَا یسْمَعُونَ
برای آنان در آن [= دوزخ] ناله‌های دردناکی است و چیزی نمی‌شنوند.
«الأنبیاء/۱۰۰»
إِنَّ الَّذِینَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنَى أُولَئِکَ عَنْهَا مُبْعَدُونَ
(اما) کسانی که از قبل، وعده نیک از سوی ما به آنها داده شده [= مؤمنان صالح] از آن دور نگاهداشته می‌شوند.
«الأنبیاء/۱۰۱»
لَا یسْمَعُونَ حَسِیسَهَا وَهُمْ فِی مَا اشْتَهَتْ أَنْفُسُهُمْ خَالِدُونَ
آنها صدای آتش دوزخ را نمی‌شنوند؛ و در آنچه دلشان بخواهد، جاودانه متنعم هستند.
«الأنبیاء/۱۰۲»
هَذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِی رَبِّهِمْ فَالَّذِینَ کَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِیابٌ مِنْ نَارٍ یصَبُّ مِنْ فَوْقِ رُءُوسِهِمُ الْحَمِیمُ
اینان دو گروهند که درباره پروردگارشان به مخاصمه و جدال پرداختند؛ کسانی که کافر شدند، لباسهایی از آتش برای آنها بریده شده، و مایع سوزان و جوشان بر سرشان ریخته می‌شود؛
«الحج/۱۹»
یصْهَرُ بِهِ مَا فِی بُطُونِهِمْ وَالْجُلُودُ
آنچنان که هم درونشان با آن آب می‌شویند، و هم پوستهایشان.
«الحج/۲۰»
وَلَهُمْ مَقَامِعُ مِنْ حَدِیدٍ
و برای آنان گرزهایی از آهن (سوزان) است.
«الحج/۲۱»
کُلَّمَا أَرَادُوا أَنْ یخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِیدُوا فِیهَا وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِیقِ
هر گاه بخواهند از غم و اندوه‌های دوزخ خارج شوند، آنها را به آن بازمی‌گردانند؛ و (به آنان گفته می‌شود:) بچشید عذاب سوزان را!
«الحج/۲۲»
تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِیهَا کَالِحُونَ
شعله‌های سوزان آتش همچون شمشیر به صورتهایشان نواخته می‌شود؛ و در دوزخ چهره‌ای عبوس دارند.
«المؤمنون/۱۰۴»
أَلَمْ تَکُنْ آیاتِی تُتْلَى عَلَیکُمْ فَکُنْتُمْ بِهَا تُکَذِّبُونَ
(به آنها گفته می‌شود:) آیا آیات من بر شما خوانده نمی‌شد، پس آن را تکذیب می‌کردید؟!
«المؤمنون/۱۰۵»
قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَینَا شِقْوَتُنَا وَکُنَّا قَوْمًا ضَالِّینَ
می‌گویند: «پروردگارا! بدبختی ما بر ما چیره شد، و ما قوم گمراهی بودیم!
«المؤمنون/۱۰۶»
رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ
پروردگارا! ما را از این (دوزخ) بیرون آر، اگر بار دیگر تکرار کردیم قطعا ستمگریم (و مستحق عذاب)!»
«المؤمنون/۱۰۷»
قَالَ اخْسَئُوا فِیهَا وَلَا تُکَلِّمُونِ
(خداوند) می‌گوید: «دور شوید در دوزخ، و با من سخن مگویید!
«المؤمنون/۱۰۸»
بَلْ کَذَّبُوا بِالسَّاعَهِ وَأَعْتَدْنَا لِمَنْ کَذَّبَ بِالسَّاعَهِ سَعِیرًا
(اینها همه بهانه است) بلکه آنان قیامت را تکذیب کرده‌اند؛ و ما برای کسی که قیامت را تکذیب کند، آتشی شعله‌ور و سوزان فراهم کرده‌ایم!
«الفرقان/۱۱»
إِذَا رَأَتْهُمْ مِنْ مَکَانٍ بَعِیدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَیظًا وَزَفِیرًا
هنگامی که این آتش آنان را از مکانی دور ببیند، صدای وحشتناک و خشم آلودش را که با نفس‌زدن شدید همراه است می‌شنوند.
«الفرقان/۱۲»
وَإِذَا أُلْقُوا مِنْهَا مَکَانًا ضَیقًا مُقَرَّنِینَ دَعَوْا هُنَالِکَ ثُبُورًا
و هنگامی که در جای تنگ و محدودی از آن افکنده شوند در حالی که در غل و زنجیرند، فریاد واویلای آنان بلند می‌شود!
«الفرقان/۱۳»
لَا تَدْعُوا الْیوْمَ ثُبُورًا وَاحِدًا وَادْعُوا ثُبُورًا کَثِیرًا
(به آنان گفته می‌شود:) امروز یک بار واویلا نگویید، بلکه بسیار واویلا بگویید!
«الفرقان/۱۴»
وَبُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِلْغَاوِینَ
و دوزخ برای گمراهان آشکار می‌گردد،
«الشعراء/۹۱»
وَقِیلَ لَهُمْ أَینَ مَا کُنْتُمْ تَعْبُدُونَ
و به آنان گفته می‌شود: «کجا هستند معبودانی که آنها را پرستش می‌کردید…
«الشعراء/۹۲»
مِنْ دُونِ اللَّهِ هَلْ ینْصُرُونَکُمْ أَوْ ینْتَصِرُونَ
معبودهایی غیر از خدا؟! آیا آنها شما را یاری می‌کنند، یا کسی به یاری آنها می‌آید؟!»
«الشعراء/۹۳»
فَکُبْکِبُوا فِیهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ
در آن هنگام همه آن معبودان با عابدان گمراه به دوزخ افکنده می‌شوند؛
«الشعراء/۹۴»
وَجُنُودُ إِبْلِیسَ أَجْمَعُونَ
و همچنین همگی لشکریان ابلیس!
«الشعراء/۹۵»
قَالُوا وَهُمْ فِیهَا یخْتَصِمُونَ
آنها در آنجا در حالی که به مخاصمه برخاسته‌اند می‌گویند:
«الشعراء/۹۶»
تَاللَّهِ إِنْ کُنَّا لَفِی ضَلَالٍ مُبِینٍ
«به خدا سوگند که ما در گمراهی آشکاری بودیم،
«الشعراء/۹۷»
إِذْ نُسَوِّیکُمْ بِرَبِّ الْعَالَمِینَ
چون شما را با پروردگار عالمیان برابر می‌شمردیم!
«الشعراء/۹۸»
وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ
اما کسی جز مجرمان ما را گمراه نکرد!
«الشعراء/۹۹»
فَمَا لَنَا مِنْ شَافِعِینَ
(افسوس که امروز) شفاعت‌کنندگانی برای ما وجود ندارد،
«الشعراء/۱۰۰»
وَلَا صَدِیقٍ حَمِیمٍ
و نه دوست گرم و پرمحبتی!
«الشعراء/۱۰۱»
فَلَوْ أَنَّ لَنَا کَرَّهً فَنَکُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ
ای کاش بار دیگر (به دنیا) بازگردیم و از مؤمنان باشیم!»
«الشعراء/۱۰۲»
إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیهً وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنِینَ
در این ماجرا، نشانه (و عبرتی) است؛ ولی بیشتر آنان مؤمن نبودند!
«الشعراء/۱۰۳»
یسْتَعْجِلُونَکَ بِالْعَذَابِ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَهٌ بِالْکَافِرِینَ
آنان با عجله از تو عذاب می‌طلبند، در حالی که جهنم به کافران احاطه دارد!
«العنکبوت/۵۴»
یوْمَ یغْشَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ فَوْقِهِمْ وَمِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ وَیقُولُ ذُوقُوا مَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
آن روز که عذاب (الهی) آنها را از بالای سر و پایین پایشان فرامی‌گیرد و به آنها می‌گوید: «بچشید آنچه را عمل می‌کردید» (روز سخت و دردناکی برای آنهاست!)
«العنکبوت/۵۵»
وَأَمَّا الَّذِینَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ کُلَّمَا أَرَادُوا أَنْ یخْرُجُوا مِنْهَا أُعِیدُوا فِیهَا وَقِیلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ
و اما کسانی که فاسق شدند (و از اطاعت خدا سرباز زدند)، جایگاه همیشگی آنها آتش است؛ هر زمان بخواهند از آن خارج شوند، آنها را به آن بازمی‌گردانند و به آنان گفته می‌شود: «بچشید عذاب آتشی را که انکار می‌کردید!»
«السجده/۲۰»
یوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِی النَّارِ یقُولُونَ یا لَیتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَأَطَعْنَا الرَّسُولَا
در آن روز که صورتهای آنان در آتش (دوزخ) دگرگون خواهد شد (از کار خویش پشیمان می‌شوند و) می‌گویند: «ای کاش خدا و پیامبر را اطاعت کرده بودیم!»
«الأحزاب/۶۶»
إِنَّ الشَّیطَانَ لَکُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا إِنَّمَا یدْعُو حِزْبَهُ لِیکُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِیرِ
البته شیطان دشمن شماست، پس او را دشمن بدانید؛ او فقط حزبش را به این دعوت می‌کند که اهل آتش سوزان (جهنم) باشند!
«فاطر/۶»
وَالَّذِینَ کَفَرُوا لَهُمْ نَارُ جَهَنَّمَ لَا یقْضَى عَلَیهِمْ فَیمُوتُوا وَلَا یخَفَّفُ عَنْهُمْ مِنْ عَذَابِهَا کَذَلِکَ نَجْزِی کُلَّ کَفُورٍ
و کسانی که کافر شدند، آتش دوزخ برای آنهاست؛ هرگز فرمان مرگشان صادر نمی‌شود تا بمیرند، و نه چیزی از عذابش از آنان تخفیف داده می‌شود؛ این گونه هر کفران‌کننده‌ای را کیفر میدهیم!
«فاطر/۳۶»
وَهُمْ یصْطَرِخُونَ فِیهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَیرَ الَّذِی کُنَّا نَعْمَلُ أَوَلَمْ نُعَمِّرْکُمْ مَا یتَذَکَّرُ فِیهِ مَنْ تَذَکَّرَ وَجَاءَکُمُ النَّذِیرُ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ نَصِیرٍ
آنها در دوزخ فریاد می‌زنند: «پروردگارا! ما را خارج کن تا عمل صالحی انجام دهیم غیر از آنچه انجام می‌دادیم!» (در پاسخ به آنان گفته می‌شود:) آیا شما را به اندازه‌ای که هر کس اهل تذکر است در آن متذکر می‌شود عمر ندادیم، و انذارکننده (الهی) به سراغ شما نیامد؟! اکنون بچشید که برای ظالمان هیچ یاوری نیست!
«فاطر/۳۷»
هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ
این همان دوزخی است که به شما وعده داده می‌شد!
«یس/۶۳»
اصْلَوْهَا الْیوْمَ بِمَا کُنْتُمْ تَکْفُرُونَ
امروز وارد آن شوید و به خاطر کفری که داشتید به آتش آن بسوزید!
«یس/۶۴»
الْیوْمَ نَخْتِمُ عَلَى أَفْوَاهِهِمْ وَتُکَلِّمُنَا أَیدِیهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا کَانُوا یکْسِبُونَ
امروز بر دهانشان مهر می‌نهیم، و دستهایشان با ما سخن می‌گویند و پاهایشان کارهایی را که انجام می‌دادند شهادت می‌دهند!
«یس/۶۵»
إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَهً لِلظَّالِمِینَ
ما آن را مایه درد و رنج ظالمان قرار دادیم!
«الصافات/۶۳»
إِنَّهَا شَجَرَهٌ تَخْرُجُ فِی أَصْلِ الْجَحِیمِ
آن درختی است که از قعر جهنم می‌روید!
«الصافات/۶۴»
طَلْعُهَا کَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّیاطِینِ
شکوفه آن مانند سرهای شیاطین است!
«الصافات/۶۵»
فَإِنَّهُمْ لَآکِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ
آنها [= مجرمان] از آن می‌خورند و شکمها را از آن پر می‌کنند!
«الصافات/۶۶»
ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَیهَا لَشَوْبًا مِنْ حَمِیمٍ
سپس روی آن آب داغ متعفنی می‌نوشند!
«الصافات/۶۷»
ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِیمِ
سپس بازگشت آنها به سوی جهنم است!
«الصافات/۶۸»
هَذَا وَإِنَّ لِلطَّاغِینَ لَشَرَّ مَآبٍ
این (پاداش پرهیزگاران است)، و برای طغیانگران بدترین محل بازگشت است:
«ص/۵۵»
جَهَنَّمَ یصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمِهَادُ
دوزخ، که در آن وارد می‌شوند؛ و چه بستر بدی است!
«ص/۵۶»
هَذَا فَلْیذُوقُوهُ حَمِیمٌ وَغَسَّاقٌ
این نوشابه «حمیم» و «غساق» است [= دو مایع سوزان و تیره رنگ] که باید از آن بچشند!
«ص/۵۷»
وَآخَرُ مِنْ شَکْلِهِ أَزْوَاجٌ
و جز اینها کیفرهای دیگری همانند آن دارند!
«ص/۵۸»
هَذَا فَوْجٌ مُقْتَحِمٌ مَعَکُمْ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ إِنَّهُمْ صَالُو النَّارِ
(به آنان گفته می‌شود:) این گروهی است که همراه شما وارد دوزخ می‌شوند (اینها همان سران گمراهیند)؛ خوشامد بر آنها مباد، همگی در آتش خواهند سوخت!
«ص/۵۹»
قَالُوا بَلْ أَنْتُمْ لَا مَرْحَبًا بِکُمْ أَنْتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَا فَبِئْسَ الْقَرَارُ
آنها (به رؤسای خود) می‌گویند: «بلکه خوشامد بر شما مباد که این عذاب را شما برای ما فراهم ساختید! چه بد قرارگاهی است اینجا!»
«ص/۶۰»
قَالُوا رَبَّنَا مَنْ قَدَّمَ لَنَا هَذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِی النَّارِ
(سپس) می‌گویند: «پروردگارا! هر کس این عذاب را برای ما فراهم ساخته، عذابی مضاعف در آتش بر او بیفزا!»
«ص/۶۱»
وَقَالُوا مَا لَنَا لَا نَرَى رِجَالًا کُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرَارِ
آنها می‌گویند: «چرا مردانی را که ما از اشرار می‌شمردیم (در اینجا، در آتش دوزخ) نمی‌بینیم؟!
«ص/۶۲»
أَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِیا أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصَارُ
آیا ما آنان را به مسخره گرفتیم یا (به اندازه‌ای حقیرند که) چشمها آنها را نمی‌بیند؟!
«ص/۶۳»
إِنَّ ذَلِکَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ النَّارِ
این یک واقعیت است گفتگوهای خصمانه دوزخیان!
«ص/۶۴»
قُلْ إِنَّمَا أَنَا مُنْذِرٌ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلَّا اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ
بگو: «من تنها یک بیم‌دهنده‌ام؛ و هیچ معبودی جز خداوند یگانه قهار نیست!
«ص/۶۵»
وَإِذْ یتَحَاجُّونَ فِی النَّارِ فَیقُولُ الضُّعَفَاءُ لِلَّذِینَ اسْتَکْبَرُوا إِنَّا کُنَّا لَکُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنْتُمْ مُغْنُونَ عَنَّا نَصِیبًا مِنَ النَّارِ
به خاطر بیاور هنگامی را که در آتش دوزخ با هم محاجه می‌کنند؛ ضعیفان به مستکبران می‌گویند: «ما پیرو شما بودیم، آیا شما (امروز) سهمی از آتش را بجای ما پذیرا می‌شوید؟!»
«غافر/۴۷»
قَالَ الَّذِینَ اسْتَکْبَرُوا إِنَّا کُلٌّ فِیهَا إِنَّ اللَّهَ قَدْ حَکَمَ بَینَ الْعِبَادِ
مستکبران می‌گویند: «ما همگی در آن هستیم، زیرا خداوند در میان بندگانش (بعدالت) حکم کرده است!»
«غافر/۴۸»
وَقَالَ الَّذِینَ فِی النَّارِ لِخَزَنَهِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّکُمْ یخَفِّفْ عَنَّا یوْمًا مِنَ الْعَذَابِ
و آنها که در آتشند به مأموران دوزخ می‌گویند: «از پروردگارتان بخواهید یک روز عذاب را از ما بردارد!»
«غافر/۴۹»
قَالُوا أَوَلَمْ تَکُ تَأْتِیکُمْ رُسُلُکُمْ بِالْبَینَاتِ قَالُوا بَلَى قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاءُ الْکَافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلَالٍ
آنها می‌گویند: «آیا پیامبران شما دلایل روشن برایتان نیاوردند؟!» می‌گویند: «آری!» آنها می‌گویند: «پس هر چه می‌خواهید (خدا را) بخوانید؛ ولی دعای کافران (به جایی نمی‌رسد و) جز در ضلالت نیست!»
«غافر/۵۰»
إِذِ الْأَغْلَالُ فِی أَعْنَاقِهِمْ وَالسَّلَاسِلُ یسْحَبُونَ
در آن هنگام که غل و زنجیرها بر گردن آنان قرار گرفته و آنها را می‌کشند…
«غافر/۷۱»
فِی الْحَمِیمِ ثُمَّ فِی النَّارِ یسْجَرُونَ
و در آب جوشان وارد می‌کنند؛ سپس در آتش دوزخ افروخته می‌شوند!
«غافر/۷۲»
ثُمَّ قِیلَ لَهُمْ أَینَ مَا کُنْتُمْ تُشْرِکُونَ
سپس به آنها گفته می‌شود: «کجایند آنچه را همتای خدا قرار می‌دادید،
«غافر/۷۳»
مِنْ دُونِ اللَّهِ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا بَلْ لَمْ نَکُنْ نَدْعُو مِنْ قَبْلُ شَیئًا کَذَلِکَ یضِلُّ اللَّهُ الْکَافِرِینَ
همان معبودهایی را که جز خدا پرستش می‌کردید؟!» آنها می‌گویند: «همه از نظر ما پنهان و گم شدند؛ بلکه ما اصلا پیش از این چیزی را پرستش نمی‌کردیم»! این گونه خداوند کافران را گمراه میسازد!
«غافر/۷۴»
ذَلِکُمْ بِمَا کُنْتُمْ تَفْرَحُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیرِ الْحَقِّ وَبِمَا کُنْتُمْ تَمْرَحُونَ
این (عذاب) بخاطر آن است که بناحق در زمین شادی می‌کردید و از روی غرور و مستی به خوشحالی می‌پرداختید!
«غافر/۷۵»
ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَکَبِّرِینَ
از درهای جهنم وارد شوید و جاودانه در آن بمانید؛ و چه بد است جایگاه متکبران!
«غافر/۷۶»
إِنَّ الْمُجْرِمِینَ فِی عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ
(ولی) مجرمان در عذاب دوزخ جاودانه می‌مانند.
«الزخرف/۷۴»
لَا یفَتَّرُ عَنْهُمْ وَهُمْ فِیهِ مُبْلِسُونَ
هرگز عذاب آنان تخفیف نمی‌یابد، و در آنجا از همه چیز مأیوسند.
«الزخرف/۷۵»
وَنَادَوْا یا مَالِکُ لِیقْضِ عَلَینَا رَبُّکَ قَالَ إِنَّکُمْ مَاکِثُونَ
آنها فریاد می‌کشند: «ای مالک دوزخ! (ای کاش) پروردگارت ما را بمیراند (تا آسوده شویم)!» می‌گوید: «شما در این جا ماندنی هستید!»
«الزخرف/۷۷»
لَقَدْ جِئْنَاکُمْ بِالْحَقِّ وَلَکِنَّ أَکْثَرَکُمْ لِلْحَقِّ کَارِهُونَ
ما حق را برای شما آوردیم؛ ولی بیشتر شما از حق کراهت داشتید!
«الزخرف/۷۸»
إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ
مسلما درخت زقوم…
«الدخان/۴۳»
طَعَامُ الْأَثِیمِ
غذای گنهکاران است،
«الدخان/۴۴»
کَالْمُهْلِ یغْلِی فِی الْبُطُونِ
همانند فلز گداخته در شکمها می‌جوشد؛
«الدخان/۴۵»
کَغَلْی الْحَمِیمِ
جوششی همچون آب سوزان!
«الدخان/۴۶»
خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَى سَوَاءِ الْجَحِیمِ
(آنگاه به مأموران دوزخ خطاب می‌شود:) این کافر مجرم را بگیرید و به میان دوزخ پرتابش کنید!
«الدخان/۴۷»
ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِیمِ
سپس بر سر او از عذاب جوشان بریزید!
«الدخان/۴۸»
ذُقْ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزِیزُ الْکَرِیمُ
(به او گفته می‌شود:) بچش که (به پندار خود) بسیار قدرتمند و محترم بودی!
«الدخان/۴۹»
إِنَّ هَذَا مَا کُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ
این همان چیزی است که پیوسته در آن تردید می‌کردید!
«الدخان/۵۰»
مِنْ وَرَائِهِمْ جَهَنَّمُ وَلَا یغْنِی عَنْهُمْ مَا کَسَبُوا شَیئًا وَلَا مَا اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِیاءَ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ
و پشت سرشان دوزخ است؛ و هرگز آنچه را به دست آورده‌اند آنها را (از عذاب الهی) رهایی نمی‌بخشد، و نه اولیایی که غیر از خدا برای خود برگزیدند (مایه نجاتشان خواهند بود)؛ و عذاب بزرگی برای آنهاست!
«الجاثیه/۱۰»
مَثَلُ الْجَنَّهِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِیهَا أَنْهَارٌ مِنْ مَاءٍ غَیرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ یتَغَیرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّهٍ لِلشَّارِبِینَ وَأَنْهَارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى وَلَهُمْ فِیهَا مِنْ کُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَهٌ مِنْ رَبِّهِمْ کَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِی النَّارِ وَسُقُوا مَاءً حَمِیمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءَهُمْ
توصیف بهشتی که به پرهیزگاران وعده داده شده، چنین است: در آن نهرهایی از آب صاف و خالص که بدبو نشده، و نهرهایی از شیر که طعم آن دگرگون نگشته، و نهرهایی از شراب (طهور) که مایه لذت نوشندگان است، و نهرهایی از عسل مصفاست، و برای آنها در آن از همه انواع میوه‌ها وجود دارد؛ و (از همه بالاتر) آمرزشی است از سوی پروردگارشان! آیا اینها همانند کسانی هستند که همیشه در آتش دوزخند و از آب جوشان نوشانده می‌شوند که اندرونشان را از هم متلاشی می‌کند؟!
«محمد/۱۵»
یوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِیدٍ
(به خاطر بیاورید) روزی را که به جهنم می‌گوییم: «آیا پر شده‌ای؟» و او می‌گوید: «آیا افزون بر این هم هست؟!»
«ق/۳۰»
یوْمَ یسْحَبُونَ فِی النَّارِ عَلَى وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ
در آن روز که در آتش دوزخ به صورتشان کشیده می‌شوند (و به آنها گفته می‌شود:) بچشید آتش دوزخ را!
«القمر/۴۸»
هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی یکَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ
این همان دوزخی است که مجرمان آن را انکار می‌کردند!
«الرحمن/۴۳»
یطُوفُونَ بَینَهَا وَبَینَ حَمِیمٍ آنٍ
امروز در میان آن و آب سوزان در رفت و آمدند!
«الرحمن/۴۴»
فِی سَمُومٍ وَحَمِیمٍ
آنها در میان بادهای کشنده و آب سوزان قرار دارند،
«الواقعه/۴۲»
وَظِلٍّ مِنْ یحْمُومٍ
و در سایه دودهای متراکم و آتشزا!
«الواقعه/۴۳»
لَا بَارِدٍ وَلَا کَرِیمٍ
سایه‌ای که نه خنک است و نه آرامبخش!
«الواقعه/۴۴»
لَآکِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ
قطعا از درخت زقوم می‌خورید،
«الواقعه/۵۲»
فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ
و شکمها را از آن پر می‌کنید،
«الواقعه/۵۳»
فَشَارِبُونَ عَلَیهِ مِنَ الْحَمِیمِ
و روی آن از آب سوزان می‌نوشید،
«الواقعه/۵۴»
فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِیمِ
و همچون شتران مبتلا به بیماری عطش، از آن می‌آشامید!
«الواقعه/۵۵»
هَذَا نُزُلُهُمْ یوْمَ الدِّینِ
این است وسیله پذیرایی از آنها در قیامت!
«الواقعه/۵۶»
یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَأَهْلِیکُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَهُ عَلَیهَا مَلَائِکَهٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا یعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَیفْعَلُونَ مَا یؤْمَرُونَ
ای کسانی که ایمان آورده‌اید خود و خانواده خویش را از آتشی که هیزم آن انسانها و سنگهاست نگه دارید؛ آتشی که فرشتگانی بر آن گمارده شده که خشن و سختگیرند و هرگز فرمان خدا را مخالفت نمی‌کنند و آنچه را فرمان داده شده‌اند (به طور کامل) اجرا می‌نمایند!
«التحریم/۶»
یا أَیهَا الَّذِینَ کَفَرُوا لَا تَعْتَذِرُوا الْیوْمَ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
ای کسانی که کافر شده‌اید امروز عذرخواهی نکنید، چرا که تنها به اعمالتان جزا داده می‌شوید!
«التحریم/۷»
إِذَا أُلْقُوا فِیهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِیقًا وَهِی تَفُورُ
هنگامی که در آن افکنده شوند صدای وحشتناکی از آن می‌شنوند، و این در حالی است که پیوسته می‌جوشد!
«الملک/۷»
تَکَادُ تَمَیزُ مِنَ الْغَیظِ کُلَّمَا أُلْقِی فِیهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ یأْتِکُمْ نَذِیرٌ
نزدیک است (دوزخ) از شدت غضب پاره پاره شود؛ هر زمان که گروهی در آن افکنده می‌شوند، نگهبانان دوزخ از آنها می‌پرسند: «مگر بیم‌دهنده الهی به سراغ شما نیامد؟!»
«الملک/۸»
قَالُوا بَلَى قَدْ جَاءَنَا نَذِیرٌ فَکَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَیءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِی ضَلَالٍ کَبِیرٍ
می‌گویند: «آری، بیم‌دهنده به سراغ ما آمد، ولی ما او را تکذیب کردیم و گفتیم: خداوند هرگز چیزی نازل نکرده، و شما در گمراهی بزرگی هستید!»
«الملک/۹»
وَقَالُوا لَوْ کُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا کُنَّا فِی أَصْحَابِ السَّعِیرِ
و می‌گویند: «اگر ما گوش شنوا داشتیم یا تعقل می‌کردیم، در میان دوزخیان نبودیم!»
«الملک/۱۰»
فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقًا لِأَصْحَابِ السَّعِیرِ
اینجاست که به گناه خود اعتراف می‌کنند؛ دور باشند دوزخیان از رحمت خدا!
«الملک/۱۱»
فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَهً سِیئَتْ وُجُوهُ الَّذِینَ کَفَرُوا وَقِیلَ هَذَا الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تَدَّعُونَ
هنگامی که آن (وعده الهی) را از نزدیک می‌بینند، صورت کافران زشت و سیاه می‌گردد، و به آنها گفته می‌شود: «این همان چیزی است که تقاضای آن را داشتید»!
«الملک/۲۷»
خُذُوهُ فَغُلُّوهُ
او را بگیرید و دربند و زنجیرش کنید!
«الحاقه/۳۰»
ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ
سپس او را در دوزخ بیفکنید!
«الحاقه/۳۱»
ثُمَّ فِی سِلْسِلَهٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُکُوهُ
بعد او را به زنجیری که هفتاد ذراع است ببندید؛
«الحاقه/۳۲»
وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِینٍ
و نه طعامی، جز از چرک و خون!
«الحاقه/۳۶»
لَا یأْکُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ
غذایی که جز خطاکاران آن را نمی‌خورند!
«الحاقه/۳۷»
کَلَّا إِنَّهَا لَظَى
اما هرگز چنین نیست (که با اینها بتوان نجات یافت، آری) شعله‌های سوزان آتش است،
«المعارج/۱۵»
نَزَّاعَهً لِلشَّوَى
دست و پا و پوست سر را می‌کند و می‌برد!
«المعارج/۱۶»
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى
و کسانی را که به فرمان خدا پشت کردند صدا می‌زند،
«المعارج/۱۷»
وَجَمَعَ فَأَوْعَى
و (همچنین آنها که) اموال را جمع و ذخیره کردند!
«المعارج/۱۸»
سَأُصْلِیهِ سَقَرَ
(اما) بزودی او را وارد سقر [= دوزخ] می‌کنم!
«المدثر/۲۶»
وَمَا أَدْرَاکَ مَا سَقَرُ
و تو نمی‌دانی «سقر» چیست!
«المدثر/۲۷»
لَا تُبْقِی وَلَا تَذَرُ
(آتشی است که) نه چیزی را باقی می‌گذارد و نه چیزی را رها میسازد!
«المدثر/۲۸»
لَوَّاحَهٌ لِلْبَشَرِ
پوست تن را بکلی دگرگون می‌کند!
«المدثر/۲۹»
عَلَیهَا تِسْعَهَ عَشَرَ
نوزده نفر (از فرشتگان عذاب) بر آن گمارده شده‌اند!
«المدثر/۳۰»
وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِکَهً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَهً لِلَّذِینَ کَفَرُوا لِیسْتَیقِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ وَیزْدَادَ الَّذِینَ آمَنُوا إِیمَانًا وَلَا یرْتَابَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِیقُولَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْکَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا کَذَلِکَ یضِلُّ اللَّهُ مَنْ یشَاءُ وَیهْدِی مَنْ یشَاءُ وَمَا یعْلَمُ جُنُودَ رَبِّکَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِی إِلَّا ذِکْرَى لِلْبَشَرِ
مأموران دوزخ را فقط فرشتگان (عذاب) قرار دادیم، و تعداد آنها را جز برای آزمایش کافران معین نکردیم تا اهل کتاب [= یهود و نصاری] یقین پیدا کنند و بر ایمان مؤمنان بیفزاید، و اهل کتاب و مؤمنان (در حقانیت این کتاب آسمانی) تردید به خود راه ندهند، و بیماردلان و کافران بگویند: «خدا از این توصیف چه منظوری دارد؟!» (آری) این گونه خداوند هر کس را بخواهد گمراه میسازد و هر کس را بخواهد هدایت می‌کند! و لشکریان پروردگارت را جز او کسی نمی‌داند، و این جز هشدار و تذکری برای انسانها نیست!
«المدثر/۳۱»
انْطَلِقُوا إِلَى مَا کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ
(در آن روز به آنها گفته می‌شود:) بی‌درنگ، به سوی همان چیزی که پیوسته آن را تکذیب می‌کردید بروید!
«المرسلات/۲۹»
انْطَلِقُوا إِلَى ظِلٍّ ذِی ثَلَاثِ شُعَبٍ
بروید به سوی سایه سه شاخه (دودهای خفقان‌بار و آتشزا)!
«المرسلات/۳۰»
لَا ظَلِیلٍ وَلَا یغْنِی مِنَ اللَّهَبِ
سایه‌ای که نه آرامبخش است و نه از شعله‌های آتش جلوگیری می‌کند!
«المرسلات/۳۱»
إِنَّهَا تَرْمِی بِشَرَرٍ کَالْقَصْرِ
شراره‌هایی از خود پرتاب می‌کند مانند یک کاخ!
«المرسلات/۳۲»
وَیلٌ یوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ
وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان!
«المرسلات/۳۴»
إِنَّ جَهَنَّمَ کَانَتْ مِرْصَادًا
مسلما (در آن روز) جهنم کمینگاهی است بزرگ،
«النبأ/۲۱»
لِلطَّاغِینَ مَآبًا
و محل بازگشتی برای طغیانگران!
«النبأ/۲۲»
لَابِثِینَ فِیهَا أَحْقَابًا
مدتهای طولانی در آن می‌مانند!
«النبأ/۲۳»
لَا یذُوقُونَ فِیهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا
در آنجا نه چیز خنکی می‌چشند و نه نوشیدنی گوارایی،
«النبأ/۲۴»
إِلَّا حَمِیمًا وَغَسَّاقًا
جز آبی سوزان و مایعی از چرک و خون!
«النبأ/۲۵»
جَزَاءً وِفَاقًا
این مجازاتی است موافق و مناسب (اعمالشان)!
«النبأ/۲۶»
فَإِنَّ الْجَحِیمَ هِی الْمَأْوَى
مسلما دوزخ جایگاه اوست!
«النازعات/۳۹»
تَصْلَى نَارًا حَامِیهً
و در آتش سوزان وارد می‌گردند؛
«الغاشیه/۴»
تُسْقَى مِنْ عَینٍ آنِیهٍ
از چشمه‌ای بسیار داغ به آنان می‌نوشانند؛
«الغاشیه/۵»
لَیسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِیعٍ
غذائی جز از ضریع [= خار خشک تلخ و بدبو] ندارند؛
«الغاشیه/۶»
لَا یسْمِنُ وَلَا یغْنِی مِنْ جُوعٍ
غذایی که نه آنها را فربه می‌کند و نه از گرسنگی می‌رهاند!
«الغاشیه/۷»
وَجِیءَ یوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یوْمَئِذٍ یتَذَکَّرُ الْإِنْسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّکْرَى
و در آن روز جهنم را حاضر می‌کنند؛ (آری) در آن روز انسان متذکر می‌شود؛ اما این تذکر چه سودی برای او دارد؟!
«الفجر/۲۳»
فَأُمُّهُ هَاوِیهٌ
پناهگاهش «هاویه» [= دوزخ] است!
«القارعه/۹»
وَمَا أَدْرَاکَ مَا هِیهْ
و تو چه می‌دانی «هاویه» چیست؟!
«القارعه/۱۰»
نَارٌ حَامِیهٌ
آتشی است سوزان!
«القارعه/۱۱»
کَلَّا لَینْبَذَنَّ فِی الْحُطَمَهِ
چنین نیست که می‌پندارد؛ بزودی در «حطمه» [= آتشی خردکننده] پرتاب می‌شود!
«الهمزه/۴»
وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْحُطَمَهُ
و تو چه می‌دانی «حطمه» چیست؟!
«الهمزه/۵»
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَهُ
آتش برافروخته الهی است،
«الهمزه/۶»
الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَهِ
آتشی که از دلها سرمی‌زند!
«الهمزه/۷»
إِنَّهَا عَلَیهِمْ مُؤْصَدَهٌ
این آتش بر آنها فروبسته شده،
«الهمزه/۸»
فِی عَمَدٍ مُمَدَّدَهٍ
در ستونهای کشیده و طولانی!
«الهمزه/۹»
