از چه زمانی می‏توان آموزش‏ های مستقیم به فرزند را آغاز کرد؟

با آغاز تکلم و شناخت واژگان (در ۱۸ ماهگی ۳۰ تا ۵۰ کلمه و در ۳ سالگی حدود هزار کلمه)، والدین می‌توانند آموزش‌های مستقیم را آغاز کنند. آموزش آداب (سلام کردن، مؤدبانه سخن گفتن، احترام گذاشتن، خداحافظی کردن، درست نشستن، درست غذا خوردن، رعایت نظافت که شامل شستن دست‌ها پیش و پس از غذا، مسواک کردن، شستن دست‌ها پیش از خواب می‌شود)، نخستین آموزش‌های این سنین است.
امام علی علیه‌السلام فرمود:
حرض بنیک علی الاداب فی الصغر
کی ما تقر بهم عیناک فی الکبر
پسرانت را در کودکی به [آموختن] آداب تشویق کن تا در بزرگسالی‌شان چشمان تو به آنان روشن شود.
با توجه به ایجاد حس مذهبی در کودکان، حدود ۳ – ۲ سالگی، همین سن، بهترین زمان برای آموزش ارزش‌های دینی است.
امام باقر علیه‌السلام توصیه می‌فرماید که در ۳ سالگی، لا اله الا الله را به فرزندان خود بیاموزید.
 آموزش دوست داشتن خدا، محبت پیامبر گرامی و اهل‌بیت علیهم‌السلام و صلوات بر آنان، آغاز کار با نام خدا، شکر خداوند و سپاسگزاری از نعمت‌های او، آموزش‌های مناسب این سن هستند.
دلیل تأکید بر این گونه آموزش‌ها در این سن، ذهن و دل پاک کودک و فطرت خداجویی او است.
امام علی علیه‌السلام خطاب به فرزندش امام حسن علیه‌السلام نوشت:
فبادرتک بالادب قبل ان یقسو قلبک و یشتغل لبک… و اجمعت علیه من ادبک… و انت مقبل العمر… ذونیه سلیمه و نفس صافیه….
[فرزندم!] من پیش از آن که دلت سخت و ذهنت مشغول شود، به ادب‌آموزی‌ات پرداختم…. من بر تربیت تو همت گماشتم؛ در حالی که کودک بودی و نیتی سالم و نفسی پاک داشتی.
بر اساس فرمایش رسول گرامی، آنچه کودک در این سنین می‌آموزد، مانند نقش کندن بر سنگ است که به‌سختی از بین می‌رود (مثل الذی یتعلم فی صغره کالنقش فی الحجر).