این رسم شوهر داری نیست!

هیچکس نیست که ناراحتى و گرفتارى و درد دل نداشته باشد. هر کسى دوست دارد غمخوار و محرم رازى پیدا کند،گرفتاریهاى خویش‏ را برایش شرح بدهد. و بدینوسیله غمى از دل خودش برداشته آرامش خاطرى بدست آورد. لیکن هر سخن جایى و هر نکته مقامى دارد. براى درد دل نیز موقعیت مناسب لازم‏است. در هر جا و هر زمان و با هر شرایطى نباید شکایت را شروع کرد. خانمهاییکه از رموز معاشرت و آداب شوهردارى‏بى‏اطلاعند آنقدر ظرفیت و حوصله ندارند که مشکلات را تحمل نمایند ودرد دلها را تا موقع مناسب به تاخیر بیاندازند.خانم گرامى،براى رضاى خدا و براى حفظ شوهر و خانواده‏ات‏از این شکایتها ی بیجا دست‏بردار، زیرک و دانا و ‏وقت‏شناس باش.اگر هم واقعا درد دل دارى قدرى صبر کن تا شوهرت‏استراحت کند آنگاه که موقعیت ‏مناسبى پیدا شد می توانى مطالب لازم و ضرورى را به عنوان مشورت نه‏ اعتراض، با او در میان بگذارى و در صدد چاره جویى بر آیید. پیغمبر اسلام (ص) فرمود: هر زنیکه به وسیله زبان‏شوهرش را اذیت کند نمازها و سایر اعمالش قبول نمی شود، و لو هر روز روزه باشد و شبها را براى تهجد و عبادت برخیزد، و بنده‏هایى آزاد کند وثروتش را در راه خدا انفاق نماید. زنیکه بد زبان باشد و بدینوسیله‏شوهرش را بیازارد نخستین کسى است که داخل دوزخ میشود. (۱)ایجاد ارتباط رضایت‏بخش با همسر موجب خواهد شد که زن یا مرد در مقابله با مشکلات قدرت و توان بیشترى داشته باشند.
رسول خدا فرمود: هر زنیکه شوهرش را در دنیا اذیت کندحور العین به او می گویند:خدا ترا بکشد.شوهرت را اذیت نکن.این مرد ازشما نیست و لیاقت او را ندارید بزودى از شما مفارقت نموده به سوى مامی آید. (۲) اگر خانم ها می خواهند توجه‏شوهر را جلب نموده خودشان را محبوب و زحمتکش و خیرخواه جلوه‏دهند،مطمئن باشند که نتیجه معکوس خواهند گرفت.نه تنها محبوبیتى پیدانمی کنند بلکه مبغوض شوهر واقع خواهند شد.
یک پزشک در دادگاه می گوید:«در تمام مدت زندگى ما،همسرم‏حتى یکبار رفتارى که شایسته یک زن خوب و کدبانو است نداشت.خانه ‏ما همیشه نامرتب و درهم است.فریادها و بهانه‏جوئیها و دشنامهاى زننده‏او مرا بستوه آورده است.آنگاه حاضر می شود با پرداخت پنجاه هزار تومان پول از شر او خلاص شودو با خوشحالى می گوید راستش را بخواهید اگرتمام ثروت و حتى مدرک پزشکى ‏ام را میخواست میدادم تا زودتر خلاص‏شوم.» (۳)
 زن و شوهرى که با شور و شوق به تداوم زندگى مشترک‏شان فکر مى‏کنند ،با همدیگر یکرنگ و صادق‏اند. اما یکى از مواردى که موجب آسیب‏هاى جدى به ارتباط زن و شوهر مى‏شود، این است که زن یا مرد و یا هر دو طرف احساس نمایند همسرشان نسبت به وى بى‏توجه شده و یا علاقه‏اش کم شده است. چنین تصورى احساس بى‏ارزشى و پوچى را در افراد به وجود خواهد آورد. بسیارى از افرادى که به همسر خود بى‏توجهى نشان مى‏دهند دلیل رفتارهایشان را گرفتارى‏هاى روزمره مى‏دانند در حالى که ایجاد ارتباط رضایت‏بخش با همسر موجب خواهد شد که زن یا مرد در مقابله با مشکلات قدرت و توان بیشترى داشته باشند. در این میان و براى جلوگیرى از ایجاد تنش و اختلاف ابراز علاقه زوجین نسبت به یکدیگر بسیار مهم و حیاتى مى‏باشد. البته ابراز علاقه در هر دوره‏اى مى‏تواند شکلى متفاوت داشته باشد.مثلاً شاید در زمانى که امکان آن فراهم بوده است، زن و شوهر هر هفته با یکدیگر به میهمانى مى‏رفتند اما شاید امروز زن و یا شوهر دوست داشته باشند بیشتر با طرف مقابل‏شان حرف بزنند.اگر مى‏خواهید لذت بیشترى از زندگى مشترک‏تان ببرید به نکات زیر توجه داشته باشید:
۱ـ از ابراز علاقه به همسرتان خجالت نکشید. ابراز علاقه نشانگر میزان دوست داشتن و محبت شما نسبت به همسرتان مى‏باشد.
۲ـ نگویید علاقه‏ام را با رفتارم نشان مى‏دهم. براى ابراز علاقه باید از کلمات زیبا و محبت‏آمیز استفاده کرد.
۳ـ هرگز اجازه ندهید مشکلات زندگى، شما را از همسرتان دور سازد. مشکلات همیشه خواهند بود.
۴ـ در هر حال و در هر حالت ابراز علاقه و عشق به همسر، بهترین و والاترین هدیه به اوست. این هدیه را از وى دریغ ننماید.
در این میان زن و شوهر باید به اصل تفاوت‏هاى فردى حتما معتقد باشند و بر این باور باشند که زن و مرد دو موجودند که از نظر هوش، استعداد، علایق، خصایص جسمانى و اخلاقى تفاوت‏هایى با هم دارند. زن و مرد باید حداکثر توافق را میان خصایص خود و همسرشان را برقرار نمایند و وجود هم را مکمل و متمم بدانند.
پیغمبر اسلام (ص) فرمود: هر زنیکه به وسیله زبان‏شوهرش را اذیت کند نمازها و سایر اعمالش قبول نمی شود.
براى اینکه همسران با یکدیگر مدام در حالت مهر و محبت به سر مى‏برند باید به تمایزات خود با طرف مقابل‏شان به دیده احترام بنگرند. همه انسان‏ها نیازمند داشتن یک هویت مستقل که همانا تفاوت‏هاى فردى میان آنها مى‏باشد، هستند.
همسران مى‏توانند زندگى بسیار شیرین و لذت‏بخشى داشته باشند به شرط اینکه از داد و ستد عاطفى به شیوه‏هاى قلبى، کلامى و عملى استفاده نمایند و به همسر و شریک زندگى خود ابراز محبت کنند، همسر خود را قلبا دوست داشته باشند و با زبان و عمل این امر را ثابت نمایند.هر جا قدم می گذارید بذر عشق بپاشید و قبل از همه در خانه خودتان.به فرزندان و به همسر خود ، عشق بورزید… نگذارید که  او از پیش شما برود مگر اینکه خوشتر و امیدوارتر از وقتی باشد که نزد شما می آید.