هدف آموزشی: مشارکت، حل مسئله، خلاقیت
وسایل مورد نیاز: ندارد
تعداد بازیکنان: حداقل ۳ نفر
آرایش بازیکنان: کودکان به شکل یک دایره می ایستند.
روش بازی:
۱-مربی از کودکان می خواهد که دست های یکدیگر را بگیرند و رو به بیرون بایستند.
۲-سپس مربی از کودکان می خواهد که دست های یکدیگر را بگیرند و رو به درون دایره می ایستند.
۳-با اعلام مربی آنها تلاش می کنند که بدون آن که دست هایشان از یکدیگر باز شود رو به بیرون شوند.
چند پیشنهاد:
۱-مربی ابتدا کودکان را تشویق به فکر کردن می کند و اجازه می دهد روش های مختلف را تجربه کنند. در هر مرحله اگر دست های دو نفر از هم باز شد به کودکان مسئله را متذکر می شود و آنها را به تلاش مجدد تشویق می نماید.
۲-پس از چند مرحله تجربه و خطا اگر کودکان موفق به انجام کار نشدند مربی آنها را راهنمایی می کند که دو نفر دست هایشان را بالا بگیرند و سایرین از زیر دست های آنان رد شوند. در مرحله آخر آن دو نفر می چرخند و همه رو به بیرون می شوند.
۳-مربی می تواند در مورد مسائل زیر با کودکان گفتگو کند:
وقتی تلاش می کردند و موفق نمی شدند چه احساسی داشتند.
وقتی پس از چندین بار تلاش بالاخره موفق شدند چه احساسی داشتند.
دو حالت رو به درون و رو به بیرون را با هم مقایسه کنند.
وقتی رو به درون هستند فقط خودشان را می بینند ولی وقتی رو به بیرون می شوند دیگران را نیز می بینند. فقط به فکر خود وخانواده خود بودن را با به فکر دیگران و مسائل و نیاز های آنها بودن مقایسه کنند.
اگر در این بازی یکی از کودکان از جای خود حرکت نمی کرد و یا نمی چرخید آیا گروه به هدف خود می رسید؟ در این مورد گفتگو کنید که در خانه و خانواده نیز بسیاری از اوقات اگر همه برای انجام کاری تلاش نکنند ممکن است خانواده به هدف خود نرسد یا دیر برسد. از کودکان بخواهید چند مورد مثال بزنند.
