بانوى بهشتى‏

نخستین سنگ بناى وجود انسان «نطفه» او است، چرا که به هر حال نطفه است که قسمت مهمى از ارزشهاى وجودى انسان را در بر مى‏دارد، و به همین دلیل در روایات اسلامى دستورهاى زیادى وارد شده که این سنگ زیر بنا درست نهاده شود.
هنگامى که به تاریخ زندگى بانوى اسلام فاطمه زهرا(س) مراجعه مى‏کنیم مى‏بینیم او در این زمینه یک وضع استثنائى دارد که در تاریخ شخصیتهاى بزرگ جهان اعم از مرد و زن بى نظیر است.
بهتر است این سخن را از زبان پیغمبر اکرم‏(ص) بشنویم:
6- ابن عباس مى‏گوید: پیغمبر اکرم‏(ص) زیاد فاطمه را مى‏بوسید، روزى عایشه عرض کرد شما زیاد فاطمه را مى‏بوسید؟
رسول خدا(ص) فرمود: (این دلیلى دارد) در شب معراج هنگامى که جبرئیل مرا وارد بهشت کرد، از تمام میوه‏هاى بهشتى به من داد، و از عصاره آن‏ها نطفه فاطمه در رحم خدیجه منعقد شد.
«فاذا اشتقت لتلک الثمار قبلت فاطمه، فاصبت من رائحتها جمیع تلک الثمار التى اکلتها:
«هنگامى که مشتاق آن میوه‏هاى بهشتى مى‏شوم، فاطمه را مى‏بوسم، و از بوى او بوى تمام میوه‏ها را که در آن شب خوردم استشمام مى‏کنم»!!.
7- این درحالى است که در بعضى از روایات تعبیر به خصوص «سیب» بهشتى شده، چنانکه در همان کتاب «ذخائر العقبى» در حدیثى از گروهى از اصحاب نقل شده که پیغمبر(س) فرمود: «جبرئیل سیبى از بهشت براى من آورد و خوردم و نطفه فاطمه از آن منعقد شد»
8- در حدیث دیگرى این میوه «سفر جل» یعنى «به» معرفى شده است، چنانکه در «مستدرک الصحیحین» از «سعد بن مالک» از پیغمبر اکرم‏(ص) این معنى آمده است.
9- باز در حدیث دیگرى این میوه بهشتى به عنوان یک میوه ناشناخته براى ما مردم دنیا، اما میوه‏هاى بسیار زیبا و خشبو و جذاب، معرفى شده، چنانکه دانشمند معروف «سیوطى» در کتاب «در المنثور» از پیغمبر اکرم‏(ص) نقل مى‏کند:
«لما اسرى بى الى السمأ ادخلت الجنه فوقفت على شجره من اشجار الجنه لم ارفى الجنه احسن منها و لا ابیض و رقا و لا اطیب ثمره، فتناولت ثمره من ثمرتها، فاکلتها فصارت نطفه فى صلبى، فلما هبطت الى الارض واقعت خدیجه، فحملت بفاطمه، فاذا انا اشتقت الى ریح الجنه شممت ریح فاطمه»:
«در شب معراج مرا وارد بهشت کردند، و در برابر درختى از درختان بهشتى ایستادم که در تمام بهشت از آن زیباتر و برگهائى از برگهاى آن سفیدتر، و میوه‏اى از میوه آن خوشبوتر ندیدم، یکى از میوه‏هاى آن را برگرفتم، و تناول کردم، و نطفه‏اى در صلب من تشکیل شد و بعد از آنکه به زمین هبوط کردم و با خدیجه همبستر شده نطفه فاطمه‏(س) منعقد شد، لذا هنگامى که اشتیاق بوى بهشت پیدا مى‏کنم بوى فاطمه را استشمام مى‏کنم
در واقع همان حدیث اول، مجموع این احادیث را تفسیر مى‏کند، چرا که بر طبق آن، پیغمبر اکرم‏(ص) از تمام میوه‏هاى بهشتى تناول کرده، و نطفه فاطمه از عصاره همه آن‏ها تشکیل شده است، از این گذشته عالم بهشت با جهانى که ما در آن زندگى مى‏کنیم به قدرى تفاوت و فاصله دارد که الفاظ ما قادر بر بیان حقایق آن نیست، و آنچه مى‏گوئیم اشارات مختصرى به آن‏ها است.
به هرحال یک بانوى بهشتى که داراى خلق و خوى بهشتى است، باید نطفه او را عصاره میوه‏هاى بهشتى تشکیل دهد، و این امتیازى است که این بانو بر همه زنان جهان دارد.
او یک زن بهشتى بود، خلق و خویش بهشتى، قلب و جانش بهشتى، رنگ و رویش بهشتى، گفتار و سخنانش بهشتى، خلاصه سر تا پا بهشت بود.
آیا در تمام تاریخ بشر کسى را مى‏توان یافت که چنین سند افتخارى که در این روایات آمده در تاریخچه زندگانیش ثبت شده باشد؟
 
پی نوشت ها
1. ذخائر العقبى ص .۳۶
2. همان مدرک ص .۴۴
3. مستدرک الصحیحین ج ۳ ص .۱۵۶
4. «سیوطى» در «در المنثور» در تفسیر آیه «سبحان الذى اسرى بعبده» سوره اسراء- ۱.
 
برترین بانوی جهان فاطمه زهرا(س)
آیت الله مکارم شیرازی