با توجه به اینکه اغلب دخترها از نظر جسمی ضعیفتر از پسران هستند، چرا بلوغ شرعی آنها، پایان ۹ سالگی است اما بلوغ پسرها ۱۵ سالگی است، در حالی که روشن است بسیاری از دخترها در این سن، نه قدرت انجام تکالیف مشکل عبادی را دارند و نه توانایی ازدواج و تشکیل خانواده؟
ـ گفتنی است که بین تکالیف اسلامی و رشد طبیعی بدن، هماهنگی کامل وجود دارد. تا زمانی که طفل، توانایی جسمی و عقلی لازم برای انجام وظایف را ندارد، تکلیفی بر عهده او نهاده شده است و آن گاه که رشد بدن به طور طبیعی سرعت بیشتری می یابد و جسم آدمی قوت لازم را برای انجام عبادت پیدا میکند، در صورتی که از رشد عقلی برخوردار باشد، موظف به انجام تکالیف می گردد و چنانچه توانایی انجام امور اقتصادی را نیز داشته باشد، به عنوان یک فرد مستقل که دیگری بر او ولایت و سرپرستی ندارد، می تواند به فعالیتهای سیاسی، اقتصادی وارد شود.
بی شک، بلوغ دختران و رشد جسمی و عقلی آنها نسبت به پسرها سرعت بیشتری دارد.
بنابراین، بدان سبب بلوغ شرعی در دخترها قبل از پسرهاست که از نظر خلقت و رشد جسمانی، زودتر به کمال می رسند و از آنجا که یکی از شرایط تکلیف، قدرت بر انجام آن است، تازه بالغها نسبت به بعضی از تکالیف که توانایی خاصی را می طلبد ـ مانند روزه گرفتن، بخصوص در سالهای که ماه رمضان در فصل تابستان قرار دارد ـ نه تنها مجازند که روزه نگیرند، بلکه در بعضی وارد حرام خواهد بود، چنان که در مورد افرادی که توانایی جسمی برای روزه گرفتن ندارند یا روزه برایشان ضرر دارد، چنین حکمی صادق است. ناگفته نماند که توجه به مسأله «قضا» و جایگزینی لازم است. از طرف دیگر در مورد واجبات مالی مانند پرداخت خمس و زکات که بستگی به توانایی مالی و اقتصادی دارد، با نبود آن هیچ گونه تکلیفی ندارند.
در زمینه ازدواج و تشکیل خانواده نیز روشن است که دوشیزگان، هیچ گاه در ابتدای بلوغ از نظر شرعی وادار به ازدواج نشده اند، بلکه اگر در خود، توانایی جنسی و جسمی کامل را بیابند و بخواهند همسری انتخاب کنند، از ۹ سالگی می توانند با رعایت شرایط شرعی، اقدام به ازدواج کنند، ولی اگر این توانایی را دارا نبوده یا نیازی به ازدواج نداشته باشند می توانند صبر کنند تا با رشد کامل، نسبت به این مهم اقدام کنند.
