رسانههای معاند میکوشند با بیاعتبار کردن سیاستهای کلی جمعیت و تشویق فرزندآوری، افکار عمومی و برخی سیاستگذاران را نسبت به صحت توصیههای رهبری که مبتنی بر نظرات کارشناسان جمعیتی است، دچار تردید کنند.
درست زمانی که تصمیمگیران و مسئولان جمهوری اسلامی متوجه فریب سیاستهای کنترل جمعیتی و کاهش فرزندآوری شدند و تصمیم بر تغییر رویه جمعیتی کشور گرفتند، سیاستهای جمعیتی و فرزندآوری در ایران مورد توجه رسانههای خارجی قرار گرفت و این رسانهها همواره با حساسیت بیشتری این مسئله را دنبال میکنند.
در این بین، بارها دیده شده که این رسانهها از جزئیترین مسائل مربوط به سیاستهای افزایش جمعیتی ایران نیز به سادگی عبور نمیکنند؛ اخیراً بیبیسی فارسی طی گزارشی با تیتر “آیتالله خامنهای با اشاره به آمار آمریکا خواهان افزایش جمعیت ایران شد” ضمن تحریف بیانات رهبری سعی کرده با استفاده از فریب رسانهای، سران جمهوری اسلامی را افرادی کماطلاع از سیاستها و آمارهای جمعیتی سایر کشورها نشان دهد.
هرچند هدف نهایی بیبیسی دلسرد کردن مردم از پذیرش حقیقت بحران پیری جمعیت در ایران و تبعات آن است اما برای رسیدن به این هدف، این رسانه میکوشد با بیاعتبار کردن سیاستهای کلی جمعیت و تشویق فرزندآوری، افکار عمومی و برخی سیاستگذاران را نسبت به صحت توصیههای رهبری که مبتنی بر نظرات کارشناسان جمعیتی است، دچار تردید کند.
این در حالی است که رهبری در دیدار با زوجهای جوان با اشاره بر اهمیت نقش افزایش جمعیت و فرزندآوری، درباره وجود نگاه مثبت بعضی از کشورهای غربی به فرهنگ فرزندآوری متذکر شدند: «به هر حال افزایش فرزند باید بهصورت یک فرهنگ دربیاید. شما ببینید، در بعضی از کشورهای غربی ــ مثلاً در آمریکا ــ خانوادهای پانزده تا بچّه دارند، بیست تا بچّه دارند و از این قبیل، تشویق [هم] میشوند و هیچکس مذمّتشان نمیکند امّا نوبت به کشور ما که میرسد، این طرف قضیّه تشویق میشود، [یعنی] کمفرزندی و مانند اینها. بنابراین این هم یک نکته است که انشاءاللّه باید مورد توجّه باشد.»
همچنین با وجود شانتاژها و پروپاگاندای این رسانه انگلیسی درباره سیاستهای فرزندآوری و افزایش جمعیت در ایران، بد نیست اشاره شود که در بسیاری از کشورهای اروپایی از جمله بریتانیا برای تشویق خانوادهها به فرزندآوری حمایتهای خوبی انجام میشود مثلاً سیاستهای جمعیتی بریتانیا به ترتیب در دو بخش سیاستهای فرزندآوری و سیاستهای مهاجرت، مسئله افزایش جمعیت دنبال میشود.
در بخش سیاستهای فرزندآوری برای تشویق خانوادهها به فرزندآوری خدماتی نظیر اعتبار مالیاتی، پرداخت مزایا به ازاء فرزند، مزایا به فرزندخواندگی، مرخصی با حقوق بارداری والدین و فرزندخواندگی قانونی، کمک هزینه بارداری، حمایت بر درآمد، هدیه مادر شدن با اطمینان و مزایای مسکن ارائه میشود همچنین در این کشور با وجود برخی دیدگاههای نژادپرستانه، مسئله پذیرش نخبگانی مهاجران نیز در استراتژیهای جمعیتی لحاظ شده است.هر چند این رسانه خارجی تلاش میکند موضوع افزایش جمعیت را کماهمیت یا نادرست جلوه دهد اما بسیاری از کشورهای اروپایی برای فرزندآوری خانوادهها و افزایش جمعیت سیاستهای حمایتی جدی دارند اما بهدلیل پیری جمعیت برخی کشورها این سیاستهای جمعیتی نیز کمکی به موضوع افزایش جمعیت این کشورها نمیکند.
بنابراین مسئولین و تصمیمگیران باید بدانند تا پیش از اینکه بطور کامل مسئله پیری جمعیت حاد شود باید سیاستهای حمایتی و قانونی از فرزندآوری را دنبال کنند در غیر این صورت در آینده حتی این سیاستهای حمایتی نیز نقش نوشدارو پس از مرگ سهراب را پیدا کرده و نمیتواند مانع معضل پیری جمعیت و فروپاشی اقتصادی کشور شود.