پرسش. آیا در متون اسلامی روایتی در مورد چادر گذاشتن بانوان آمده است؟ در مورد برتری چادر نسبت به نوع پوشش های دیگر مثل مانتو توضیح دهید.
پاسخ: تعبیری که در متون دینی شده است جِلباب است؛ چنانکه در آیه ۵۹ سوره احزاب آمده است و مراد از آن پارچه ای است که همانند ردا زن را میپوشاند. (در تفسیر المیزان چنین آمده است: مراد از جلباب جامه ای سرتاسری است که تمام بدن را میپوشاند. المیزان، ج ۱۶، ص ۳۳۹.) حجاب حضرت فاطمه زهرا علیه السلام جلباب بوده است؛ چنان که روایت شده که حضرتش با این حجاب برای خطبه خواندن روانه مسجد شد. (بحارالانوار، ج ۲۹، ص ۲۲۱.)
البته آنچه اصل است پوشیده شدن به نحو مناسب از نظر کم و کیف برای زن است. اسلام میخواهد زن در پرده عفاف و حجاب باشد. پوشیده شدن کیفی یعنی علاوه بر پوشیده شدن، نکته دیگری نیز باید رعایت شود و آن پرهیز از «تبرّج» است. (اشاره به آیه وَلا تَبَرُّجْنَ تَبَرُّجَ الجاهِلِیَّهِ الاُولی. احزاب (۳۳، آیه ۳۳))
و مراد از تبرّج ظاهر کردن زینت و نوعی عشوه گری در زنان است که نحوه راه رفتن، نوع لباس که برجستگی ها را نشان میدهد، رنگ لباس که انگشتنماست و همین طور مدل لباس که در چشم مردم ظهور داشته باشد، را شامل میشود.
پس درپوشش دو امر شرط است اول پوششی که بدن را بپوشاند وحدودش رعایت شود و دوم پوششی که انگشت نما و تحریک کننده نباشد و جلب توجه نکند. به نظر میرسد چادرمشکی ایرانی همه این معیارهارا درخود دارد. البته با مانتویی که شرایط فوق را داشته باشد هم گناهی رخ نداده است امّا در انتخاب بین خوب که به حداقل بسنده شود مثل روسری ومانتو بااحرازشرایط وبین خوبترکهچادر با اوصاف ذکر شده باشد، انصاف ایناست کهچادر ـ کهنشان ملّیماست ودرپوشیدن آنشباهت بیشتری به حجاب بانوی دو عالم حضرت فاطمه زهرا علیه السلام پیدامیشود ـ ترجیح دارد. علاوه بر اینکه چادر از تبرّج دورتر است تا مانتو، و چادر سرکردن افراط محسوب نمیشود.
البته همه این کلام در صورتی است که زن آرایش نکرده باشد در غیر این صورت حتی محل زینت شده چه صورت باشد چه دستها واجب است، پوشیده شود.
الگوی زن مسلمان در پوشش حضرت فاطمه زهرا علیه السلام است هنگامی که در جامعه حضور پیدا میکند؛ آنگاه که حضرتش برای خطبه فدکیه به طرف مسجد حرکت میکند، کیفیت حضورش به این صورت بیان شده است:
مقنعهاش را بر سرش انداخته بود و جلبات همه بدنش را پوشانده بود، در حالی که گروهی از زنان دورش را گرفته بودند. به حالی آمد که پایین جلباب زیر پایش میرفت. حضرت فاطمه زهرا علیه السلام در حالی راه میرفت که شبیه ترین فرد ـ حتی در راهرفتن ـ به پیامبر صلی الله علیه و آله بود. آنگاه در پشت پرده ای که به دستور حضرتش آویخته شد، قرار گرفت و شروع به سخن کرد. ( ر.ک. احمد بن علی طبرسی، الاحتجاج، مشهد، نشر مرتضی، ۱۴۰۳ ق، ج ۱، ص ۹۸)