راه های انتقال ایدز

راه هاي انتقال ايدز

ویروس اچ آی وی (HIV) از طریق تماس جنسی، خون، فرآورده های خونی، تماس شغلی و از مادر به کودک منتقل میشود. جای خوشبختی است که تماسهای معمولی افراد در جامعه باعث آلودگی نمیشود و از این نظر جای نگرانی نیست.
حال درباره راه های انتقال این بیماری خطرناک با شما سخن میگوییم.
تماس جنسی
راه انتقال ویروس ایدز تماس جنسی معمولی است. اگر چه این بیماری اکنون در میان همجنسبازان آمریکا شایعتر از بقیه مردم است، ولی در سایر نقاط جهان تماس جنسی معمولی زن و مرد بیشترین نقش را در آلودگی دارد.
طی سالهای اول، فرد مبتلا هیچ گونه علامتی ندارد و تنها راه شناخت افراد آلوده و پیشگیری از انتقال ویروس در بین زوجین، آزمایش خون است.
عامل بسیار مهم در احتمال آلودگی بر اثر تماس جنسی، میزان ویروس در گردش خون فرد مبتلا است. اگر فرد آلوده به ویروس، شناسایی شده و تحت درمان قرار گیرد، تعداد ویروس در گردش خون ااو بسیار کم شده و به دنبال تماس جنسی، احتمال آلودگی شریک جنسی بسیار کم خواهد شد. این موضوع در مورد سایر راه های آلودگی شامل آلودگی شغلی و انتقال مادر به کودک نیز صادق است.
نوع تماس جنسی نیز هر قدر غیر متعارفتر باشد، احتمال انتقال ویروس بیشتر میشود؛ به عنوان مثال تماسهای جنسی که به دنبال مصرف مواد محرک مثل اکستازی یا کریستال صورت میگیرد، احتمال آلودگی را بسیار بالا میبرد.
انتقال خون
در سالهای ابتدایی دهه ۸۰ میلادی که هنوز طریقه انتقال ویروس اچ آی وی به طور کامل شناخته نشده بود، تعداد زیادی از بیماران به دلیل دریافت خون یا فرآورده های خونی دچار ایدز شدند. در این میان بیماران مبتلا به هموفیلی که میبایست مرتب پلاسما یا فاکتور ۸ دریافت می کردند، از همه بیشتر گرفتار شدند. پیوند اعضا از افراد آلوده به ویروس اچ آی وی نیز باعث ابتلای دیگران شده است.
اکنون با آگاهی از انتقال این ویروس به دنبال انتقال خون و پیوند اعضا، خطر بسیار ناچیزی افراد را تهدید میکند.
استفاده از سرنگ مشترک
معتادان تزریقی عادت به استفاده از سرنگ و سر سوزن اشتراکی دارند. در ضمن گاهی مایع حلال یا فیلتر داروهای مخدر نیز به صورت مشترک استفاده میشود. بدین ترتیب در میان این گروه، بیماری ایدز بسیار شایعتر از سایر اقشار جامعه است.
آلودگی شغلی
پزشکان، پرستاران، کارکنان آزمایشگاه و سایر کارکنان بهداشتی همواره در معرض تماس وسایلی مثل چاقوی جراحی و سوزن آلوده هستند. اگرچه احتمال آلودگی در این روش خیلی کم است، ولی به دلیل تعدد موارد اهمیت زیادی دارد.
علاوه بر این ها، تماس با پوست زخمی یا مخاط ها (گوارشی – تناسلی) و مایعات بدن مثل مایع مغزی، مایع مفصلی و … نیز آلوده کننده است.
ادرار، مدفوع، خلط، عرق و مواد استفراغی اگر خونی نباشند، معمولا آلوده کننده نیستند.
با این حال، خوشبختانه احتمال آلوده شدن پرسنل بهداشتی در اثر تماس با بیماران مبتلا به ایدز بسیار کمتر از تماس با مبتلایان به هپاتیت بی و هپاتیت سی است.
دکتر رضا کریمی – متخصص بیماریهای داخلی
به نقل از تبیان

دیدگاه‌ خود را بنویسید

اشتراک گذاری این صفحه در :
ما را در رسانه های اجتماعی دنبال کنید
اسکرول به بالا