زیارت هفت حدیث

اَشْهَدُ اَنْ لااِلهَ اِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاشَریکَ لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَ شهادت می دهم که معبودحقّی نیست جزخدای یگانه ای که شریکی ندارد ومُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِشهادت می دهم که محمّد(صلی الله علیه و اله وسلم) بنده و
فرستاده اواست خدایابرمحمّدوخاندانشمُحَمَّدٍ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی الْمَلائِکَهِ الْمُقَرَّبینَ اَللَّهُمَرحمت فرست! خدایا! بر فرشتگان مقرّب رحمت فرست! خدایا! رحمتصَلِّ عَلَی الْأَنْبِیاءِ وَالْمُرْسَلینَ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی الْأَئِمَّهِفرست بر پیامبران و فرستادگانت. خدایا! رحمت فرست بر امامانالْمَعْصُومینَ اَلسَّلامُ عَلی مَوْلاناوَمُقْتَدانااِمامِ الْهُدیپاک ومعصوم. سلام بر مولا و پیشوای ما که امام هدایتگروَالْعُرْوَهِالْوُثْقی وَحُجَّتِکَ عَلی اَهْلِ الدُّنْیا اَلَّذی قالَو حلقه استوار الهی و حجّت تو برهمه مردم دنیا است که در حقّ اوفی حَقِّه سَیِّدُ الْوَری وَسَنَدُالْبَرایا سَتُدْفَنُ بَضْعَهٌمِنّیسیّد کائنات و پناهگاه خلایق (رسول خدا) فرموده: جگرگوشه من در زمینبِاَرْضِ خُراسانَ مازارَها مَکْرُوبٌ اِلاَّ نَفَّسَ اللَّهُ کَرْبَهُخراسان به خاک سپرده شود هر گرفتاری او را زیارت کند گرفتاریش برطرفوَلامُذْنِبٌ اِلاَّ غَفَرَاللَّهُ ذَنْبَهُ اَللَّهُمَّ بِشَفاعَتِهِ الْمَقْبُولَهِمی گردد وهر گناهکاری اورا زیارت نماید گناهانش آمرزیده می شود. خدایا!بهوَدَرَجَتِهِ الرَّفیعَهِ اَنْ تُنَفِّسَ بِه کَرْبی وَتَغْفِرَ بِه ذَنْبیحقّ شفاعت پذیرفته او و مقام بزرگش، گرفتاری مرا برطرف ساز وگناهم راوَتُسْمِعَهُ کَلامی وَتُبَلِّغَهُ سَلامی اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یابیامرز و سخن مرا به او برسان و سلام مرا به او ابلاغ فرما درود برتوحُجَّهَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا نُورَاللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یاای حجّت خدا! درود بر تو ای نور خداوندی! درود بر تو ایعَیْبَهَ عِلْمِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَعْدِنَ حِکْمَهِ اللَّهِمخزن علم الهی! درود بر تو ای معدن حکمت خدایی!اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حامِلَ کِتابِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یادرود بر تو ای آگاه به کتاب خدا! درود بر تو ایحافِظَ سِرِّاللَّهِ اَنْتَ الَّذی قالَ فی حَقِّکَ قاتِلُ الْکَفَرَهِوَنگهدارنده سرّ خداوندی! تو آن کسی هستی که کشنده کافران وقامِعُ الْفَجَرَهِ عَلِیٌّ اَمیرُالْمُؤْمِنینَ وَوَصِیُّ رَسُولِ رَبِّریشه کن کننده فاجران حضرت علیّ امیرمؤمنان، جانشین پیغمبر پروردگارالْعالَمینَ صَلَواتُ اللَّهِ وَسَلامُهُ عَلَیْهِ سَیُقْتَلُ رَجُلٌ مِنْعالمیان (صلوات و درودخدا بر او باد) در حقّ تو فرمود: یکی از فرزندان منوُلْدی بِاَرْضِ خُراسانَ بِالسَّمِ ظُلْماًاِسْمُهُ اِسْمی وَاسْمُدر سرزمین خراسان بوسیله زهر ستم به شهادت می رسد که نامش نام من استاَبیهِ اسْمُ ابْنِ عِمْرانَ مُوسی عَلَیْهِ السَّلامُ اَلافَمَنْ زارَهُو نام پدرش نام پسر عمران (موسی) است. هر کس او را در آن سرزمین غربتفی غُرْبَتِه غَفَرَاللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ ما تَقَدَّمَ مِنْها وَما تَأَخَّرَزیارت کند، خدا گناهان گذشته و آینده او را می آمرزدوَلَوْکانَ مِثْلَ عَدَدِ النُّجُومِ وَقِطَرِالْاَمْطارِ وَوَرَقِاگرچه به قدر شماره ستارگان و قطره های باران والْأَشْجارِ مَوْلایَ مَوْلایَ هااَنَاذا واقِفٌ بَیْنَ یَدَیْکَبرگ درختان باشد. مولای من! مولای من! اینک در مقابل تو ایستاده اموَذُنُوبی مِثْلَ عَدَدِ النُّجُومِ وَقِطَرِ الْأَمْطارِ وَوَرَقِو همانند عدد ستارگان و قطرات باران و برگ درختانالْأَشْجارِ وَلَیْسَ لی وَسیلَهٌ اِلی مَحْوِها اِلاَّ رِضاکَگناه دارم و غیر از خشنودی ورضای شما راهی برای محو وبخشش گناهانممَوْلایَ ما اَحْسِبُ فی صَحیفَتی عَمَلاً اَرْجی عِنْدیندارم. مولای من! در نامه عمل خود، عملی امیدوار کننده تر از زیارت شمامِنْ زِیارَتِکَ کَیْفَ وَقَدْقالَ فی حَقِّهاباقِرُعِلْمِ الْأَوَّلینَندارم. چگونه این چنین نباشد که در باره زیارت شما امام محمّدباقر(علیه السلام)وَالْاخِرینَ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِ یَخْرُجُ رَجُلٌ مِنْ وَلَدیشکافنده علم گذشتگان وآیندگان (صلوات خدابراو) فرمود: مردی از فرزندممُوسی اِسْمُهُ اِسْمُ اَمیرِالْمُؤْمِنینَ سَیُدْفَنُ بِاَرْضِموسی (علیه السلام) متولّد می شود که نامش نام امیرمؤمنان علی(علیه السلام) است و در سرزمینخُراسانَ مَنْ زارَهُ عارِفاًبِحَقِّهِ اَعْطاهُ اللَّهُ اَجْرَمَنْ اَنْفَقَخراسان دفن می شود. هرکس او را آگاهانه زیارت کند خدا به اوپاداش کسی رامِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَقاتَلَ فَاَتَیْتُکَ زائِراً عارِفاً بِحَقِّکَمی دهد که قبل از فتح مکّه انفاق نموده و با کفّار جنگیده. اینک به زیارتعالِماً بِاَنَّکَ اِمامٌ مُفْتَرَضُ الطَّاعَهِشَهیدٌغَریبٌ راجِیاًشما آمده ام و به حق شما آگاه هستم و یقین دارم که تو امامی واجب الاطاعه،
بِما قالَهُ الصّادِقُ عَلَیْهِ السَّلامُ یُقْتَلُ حَفَدَتی بِاَرْضِ هید و غریب هستی و امیدوارم به آنچه که حضرت صادق(علیه السلام) فرمود
یکی ازخُراسانَ فی مَدینَهٍ یُقالُ لَها طُوسٌ مَنْ زارَهُ عارِفاًنواده های من در سرزمینی که خراسان نام داردبه شهادت می رسد. هر کس اورابِحَقِّهِ اَخَذْتُهُ بِیَدی یَوْمَ الْقِیمَه وَاَدْخَلْتُهُ الْجَنَّهَ وَاِنْعارفانه زیارت کند، فردای قیامت من دست اورا گرفته و وارد بهشت می کنمکانَ مِنْ اَهْلِ الْکَبائِرِ قیلَ لَهُ ما عِرْفانُ حَقِّهِ قالَ اَ لْعِلْمُاگرچه مرتکب گناهان بزرگ شده باشد.از آن حضرت سؤال کردند: شناختن حقبِاَنَّهُ اِمامٌ مُفْتَرَضُ الطَّاعَهِغَریبٌ شَهیدٌمَنْ زارَهُ عارِفاًاو چیست؟ فرمود:اعتقادداشتن به اینکه اوامام واجب الاطاعه است واو رابِحَقِّهِ اَعْطاهُ اللَّهُ اَجْرَ سَبْعینَ شَهیداً مِمَّنِ اسْتُشْهِدَغریبانه شهیدکردند.وهرکس او را آگاهانه زیارت کند، خدا پاداش هفتادنفرازبَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَالِه یَابْنَ رَسُولِکسانی که در رکاب رسول خدا(صلی الله علیه و اله وسلم) شهید شده اند به او عطامی کند ای فرزند رسول خدابوسیله اللَّهِ اَبْتَغی بِزِیارَتِکَ مِنَ اللَّهِ تَعالی غُفْرانَ ذُنُوبیزیارت شما از خداوند بزرگ طلب می کنم که گناهان من و گناهان پدر ووَذُنُوبِ والِدَیَّ وَالْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ اَسْئَلُکَمادرم وگناهان تمام مؤمنین ومؤمنات رامورد بخشش قرار دهد و از تومی خواهمالْأِتْیانَ الْمَوْعُودَ فِی الْمَواطِنِ الثَّلثَهِ عِنْدَ تَطائُرِکه حضور پیدا کنی در سه موضع که وعده فرموده ای: (اوّل) هنگام دریافتالْکُتُبِ وَعِنْدَ الصِّراطِ وَعِنْدَ الْمیزانِ وَقُلْتَ وَقَوْلُکَنامه اعمال، (دوّم) در عبور از صراط (سوّم) کنار میزان عمل و به حق فرمودیحَقٌّ اِنَّ شَرَّما خَلَقَ اللَّهُ فی زَمانی یَقْتُلُنی بِالسَّمِّ ثُمَکه: بدترین خلق عصر، مرا بوسیله زهر به شهادت می رساندیَدْفَنُنی فی دارِمَضیعَهٍوَبِلادِغُرْبَهٍاَلاوَمَنْ زارَنی فیدر سرزمین ظلم و دیار غربت به خاک می سپارند و هرکس مرا دراین سرزمینغُرْبَتی کَتَبَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ اَجْرَمِأَهِ اَ لْفِ شَهیدٍ وَمِأَهِغربت زیارت کند، خداوند عزّوجلّ بر او پاداش صد هزار شهید و صدهزاراَ لْفِ صِدّیقٍ وَمِأَهِاَ لْفِ حاجٍّ وَمُعْتَمِرٍوَمِأَهِاَ لْفِ مُجاهِدٍصدّیق و صد هزار حج و عمره و صد هزار جهادکننده عطا می نمایدوَحُشِرَفی زُمْرَتِنا وَجُعِلَ فِی الدَّرَجاتِ الْعُلی مِنَو در زمره ما محشور می شود و در درجات رفیع بهشتیالْجَنَّهِ رَفیقُنا اَ لْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذی وَفَّقَنی لِزِیارَتِکَرفیق ما خواهد بود. شکر خدای را که به من توفیق زیارت شمارا در مکانفِی الْبُقْعَهِ الَّتی قُلْتَ فی حَقِّها هِیَ وَاللَّهِ رَوْضَهٌ مِنْمقدّسی نصیب نمود که در حق آن فرمودی: بخدا آن مکانرِیاضِ الْجَنَّهِ مَنْ زارَنی فی تِلْکَ الْبُقْعَهِکانَ کَمَنْ زارَبوستانی از بوستانهای بهشت است و هر کس مرا در آن مکان زیارت کند مانندرَسُولَ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَالِهِ وَکَتَبَ اللَّهُ لَهُ ثَوابَکسی است که رسول خدا(صلی الله علیه و اله وسلم) را زیارت کرده و خداوند برای او پاداش هزارحجاَ لْفِ حَجَّهٍ مَبْرُورَهٍ وَاَ لْفِ عُمْرَهٍ مَقْبُولَهٍ وَکُنْتُ اَنَاپذیرفته شده و هزار عمره قبول شده عطا می کند و من وپدرانم در روزوَابائی شُفَعاؤَهُ یَوْمَ الْقِیمَهِ فَکُنْ شَفیعی بِابائِکَرستاخیز از او شفاعت خواهیم کرد. پس، ای آقای من! تو را به حق پدران پاکتالطَّاهِرینَ وَاَوْلادِکَ الْمُنْتَجَبینَ یا مَوْلایَ اَنْتَ الَّذیوفرزندان گرامت سوگندمی دهم از من شفاعت نما! ای مولای من! تو آن امامیلایَزُورُکَ اِلاَّ الْخَواصُّ مِنَ الشّیعَهِ فَبِحَقِّکَ وَبِحَقِّهستی که تو را تنها شیعیان خاصّ زیارت می کنند، پس به حق تو و به حقشیعَتِکَ نَسْئَلُ اللَّهَ أَنْ تَشْفَعَنی وَنَسْئَلُ اللَّهُ اَنْشیعیانت از خدا می خواهم که مشمول شفاعت شما گردم واز خدا می خواهمیَحْشُرَنی فی مُسْتَقَرٍّ مِنَ الرَّحْمَهِ مَعَکُمْ اَهْلَ الْبَیْتِکه مرا در قرارگاه رحمت خود با شما اهل بیت محشور گرداند ومرا با غیر شمامَعَکُمْ لامَعَ غَیْرِکُمْ بَرِئْتُ اِلَی اللَّهِ مِنْ اَعْدآئِکُمْمحشور نکند. از دشمنان شما به سوی خدا بیزاری می جویم و به عنایت خداوَتَقَرَّبْتُ بِاللَّهِ اِلَیْکُمْ اِنّی مُؤْمِنٌ بِاِیابِکُمْ مُنْتَظِرٌلِأَمْرِکُمْبسوی شما تقرّب می جویم. من به برگشت ورجعت شما ایمان دارم ودر انتظارمُصَدِّقٌ بِرَجْعَتِکُمْ مُتَرَقِّبٌ لِدَوْلَتِکُمْ عارِفٌ بِعِظَمِظهور سلطنت شما هستم و رجعت شما را تصدیق می نمایم، منتظر دولت شماشَأْنِکُمْ عالِمٌ بِضَلالَهِ مَنْ خالَفَکُمْ مُوالٍ لَکُمْهستم و به بزرگی مقام و شأن شما آگاهم و به گمراهی مخالفین شما یقین دارموَلِأَوْلِیائِکُمْ مُبْغِضٌ لِأَعْدآئِکُمْ عائِذٌ بِکُمْ لائِذٌشما و دوستان شما را دوست دارم و با دشمنان شما دشمن هستم به شما و بهبِقُبُورِکُمْ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَالْوَصِیِّمرقد مطهّر شما پناه آورده ام. خدایا! رحمت فرست بر محمّد پیغمبر تو و بروَالْبَتُولِ وَالسِّبْطَیْنِ وَالسَّجَّادِ وَالْباقِرِ وَالصَّادِقِجانشین او و بر بتول و دو سبطپیغمبر و بر حضرت سجّاد و باقر و صادقوَالْکاظِمِ وَالرِّضا وَالتَّقِیِّ وَالنَّقِیِّ وَالْعَسْکَرِیِّو بر کاظم و رضا و تقی و نقی و عسکریوَالْمَهْدِیِّ صاحِبِ الزَّمانِ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْو حضرت صاحب الزّمان(علیهم السلام) رحمتهای خدا بر او و بر همه ایشان باد!اَجْمَعینَ اَللَّهُمَّ اِنَّ هؤُلاءِ اَئِمَّتُنا وَسادَتُنا وَقادَتُناخدایا! به درستی اینان امامان ما و آقایان ما و پیشوایان مابودهوَهُداتُنا وَدُعاتُنا اَللَّهُمَّ وَفِّقْنا لِطاعَتِهِمْ وَارْزُقْناو راهنمایان و دعوت کنندگان ما هستند. خداوندا! به ما توفیق اطاعتشان راشَفاعَتَهُمْ وَاحْشُرْنا فی زُمْرَتِهِمْ وَاجْعَلْنا مِنْ خِیارِکرامت نما و شفاعت آنان رانصیبمان فرما و ما را در جوار آنان محشورکن ومَوالیهِمْ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَما را از بهترین دوستان آنان قرارده به رحمتت ای مهربانترین مهربانان.