شناخت پیامبران
امام صادق (ع) فرمود: خداوند عز و جل پیامبران را از خزاین لطف و کرم و رحمتش، برخوردار کرد و از علم مخزون خود بدانان آموخت و از میان همه آفریدگان، آنان را برای خود برگزید. پس هیچ یک از خلایق را شباهتی به احوال و اخلاق آنان نیست، زیرا خداوند آنان را وسیله و واسطه بین خود و خلق قرار داد.
فرمان برداری از آنان، موجب رضای اوست و مخالفت و انکارشان، موجب خشم او. خداوند هر قوم و دسته ای را دستور داده تا از آیین پیامبر خویش پیروی کنند و هیچ گونه طاعت و عبادتی را نمیپذیرد، مگر به واسطه طاعت از آنها و تمجید و شناخت حرمت و بزرگداشت مقام پیامبران؛ چرا که بزرگ داشتن آنان، بزرگ شمردن خداست.
پس همه پیامبران خدا را بزرگ دار و مقام هیچ یکی از آنان را ناچیز نشمار و با عقل خویش و بدون حجت، درباره مقامات و احوال و اخلاق آنان قضاوت مکن، مگر به واسطه بیان آیهای محکم که از جانب خداوند آمده و اجماع اهل بصیرت (با دلایلی که فضایل و مراتبشان را به اثبات میرسانند) باشد. به راستی کجا میتوان به جایگاه حقیقی آنان نزد خدای تعالی پی برد؟! اگر سخنان و افعالشان را با مردمی که از آنان پایینترند مقایسه کنی، با آنان به ادب رفتار نکرده و مرتبه آنان را نشناخته و به منزلت ایشان نزد خدا، جهل ورزیدهای. بنابراین، از درجه و مقام ایمان و معرفت ساقط گشتهای! پس مراقب خویش باش که به چنین خطایی گرفتار نشوی!