شوقی افندی رهبر چهارم بهائیان

همانگونه که دربخش قبل بیان شد ، عبدالبهاء در وصیت نامه ی خود (الواح وصایا) نوه دختری خویش شوقی افندی را به جانشینی خود انتخاب نمود.
 برخی از مبلغین و بزرگان بهائیت همچون عبدالحسین آیتی ( آواره ) و فیض اله صبحی ( کاتب عبدالبها )و میرزا حسن نیکو و غیره که متوجه دروغگوئیها و فساد فکری و اخلاقی شوقی و رهبران بهائی شدند از مسلک بهائیت به اسلام برگشتند و شوقی رهبری فکری مکتب مدعی وحدت عالم انسانی آنان را به باد فحش و بدگوئی گرفت. آنها هم با نوشتن کتابهائی چون ” کشف الحیل” و ” خاطرات صبحی” و ” فلسفه نیکو” سوابق زشت و ناپسند ایام کودکی و جوانی شوقی را افشا نمودند.
حال به معرفی اجمالی شوقی افندی می پردازیم:
شوقی افندی پسر ارشد ضیائیّه خانم دختر بزرگ عبدالبهاء بود. پدرش میرزا هادی ازافنان یعنی از منتسبین  باب بود شوقی افندی که بعد از ولایت امری در بهائیت  با   نام  ولی امرالله شناخته شده‌است،درسنّ بیست و پنج سالگی و در    کالج   بالیول ( Balliol ) دانشگاه اکسفورد مشغول تحصیل بود که که خبر فوت عبدالبهاء را می‌شنود. تحمل این خبر برای او بسیار مشکل بوده بحدی که چند ماهی بطورکلی از همه کنارگیری می‌کند، دراین مدت اداره امور بر عهده خواهر عبدالبهاء (ورقه علیا) بوده‌است.وی بعد از چند ماه به حیفا باز می‌گردد و زمام امور جامعه بهائی را بدست می‌گیرد ، سپس مشغول استحکام و توسعه تشکیلات بهائی می‌شود که پایه‌های اولیه آن توسط عبدالبهاء گذاشته شده بود.
از طرف دیگر مشغول ترجمه آثار بهاءالله و عبدالبهاء به زبان انگلیسی می‌گردد. شوقی افندی برای ادامه کار تبلیغ و انتشار مسلک بهائی که عبدالبهاء شروع کرده بود اقداماتی  انجام می‌دهد و هرچند سال یک مرتبه نقشه‌های تبلیغی نوینی طرح می‌کند و بهائیان جهان را به سفر از محل خود و سکونت در شهرها و کشورهای دیگر تشویق می‌کند.شو قی افندی عده‌ای از فعالین بهائی درسرتاسر جهان از آسیا، آفریقا، آمریکا و اروپا را به عنوان دست یاران خود ایادی امرالله انتخاب می‌کند و بخشی از کارها را به آنها واگذار می‌کند. این ایادیان در زمان حیات شوقی افندی و پس از درگذشت وی وظایف صیانت مسلک بهائی و تبلیغ آن را بر عهده داشتند. در زمان شوقی افندی تشکیلات بهائی انسجام یافته محافل روحانی درهمه شهرهائی که تعداد بهائیان حداقل ? نفر بوده‌است تشکیل می گردد. سپس دستور تشکیل محافل ملی را می‌دهد. محافل ملی را نمایندگان شهرها که دراول سال بهائی در اول اردیبهشت در کنگره‌ای حاضر می‌شوند انتخاب می‌کنند. محافل ملی مسئول اداره امور بهائیان در سراسر کشور می‌باشند. شوقی به سال ???? ه. ق برابر با ???? هجری شمسی در لندن به مرض آنفلوانزا دچار شد و از دنیا رفت و همانجا مدفون گردید. در این مدت آثاری هم چون توقیعات، قد ظهر یوم المیعاد و… را مکتوب گردانید. شوقی افندی دارای فرزندی نبود پس از خود چارلز میسن ریمی را جهت رهبری بهائیان تعیین نمود اما تحولات درونی تشکیلات بهایی پس از شوقی ، بهائیت را به دو شاخه منشعب نمود. گروهی رهبری میسن ریمی را گردن نهادند و گروهی که اکثریت بودند از بیت العدل تبعیت نمودند.
 راجع به تشکیلات بهائیت در بخش های قبلی مطالبی بیان شد، انشاءالله در پستهای بعدی به صورت مفصل راجع به آن بحث خواهد شد.
مهمترین آثار شوقی افندی  عبارت است از : ترجمه تاریخ نبیل به انگلیسی – قرن بدیع ۴ جلد – توقیعات مبارکه ۳ جلد فارسی – دور بهائی- حصن حصین شریعت الله .