مرزنگوش

فارسی من مرزنگوش و معرب آن مرزنجوش است . اعراب به من سرمق و عنقر می گویند. من از اقسام قوی سوسنبر هستم . بوییدن من و نوشیدن جوشانیده من دماغ را باز می کند و سر درد را برطرف می کند و مالیخولیا را درمان می نماید و معالج زکام و آبریزش بینی است . بوییدن من مستی را کم می کند و رفع خماری می نماید و گرفتگی سوراخهای بینی را باز می نماید.مالیدن من با حنا در تسکین سر درد اثری نیکو دارد. برگ و سرشاخه های من اسانس فراوان دارد و در داروسازی از آنها استفاده فراوان می شود.برگ من علاوه بر معطر کردن اغذیه سبب آرامش خاطر بوده ، کینه و حسد را از بین می برد.
از اسانس من در صنعت برای معطر کردن صابون استفاده می شود. یک نوع من که به نام مرزنگوش افریقایی معروف است در نواحی خشک ایران و اروپا و افریقا می روید، و در ایران به آویشن کوهی معروف است .
ارسطو خواص زیادی را به آن نسبت داده که مهمترن این خواص تقویت معده ، بادشکن ، معرق و ضد تشنج است .