نقش یهودیان در صنعت هرزه نگاری آمریکا

نویسنده در این مقاله به نقش یهودیان در صنعت فیلم  های هرزه می  پردازد و دو گروه تولیدکننده فیلم  های هرزه و بازیگران چنین فیلم  هایی را عمدتاً یهودی می  داند. وی همچنین در این نوشتار به انگیزه  های یهودیان از دخالت در این صنعت پرده برمی  دارد و منافع مادی را تنها یکی از این انگیزه  ها می  داند. و می‌گوید، این گروه از یهودیان، پرچمدار انقلاب جنسی دهه۱۹۶۰ بودند. به عقیده نگارنده، هرزه  نگاری ترجمانی از طغیان علیه معیارها و زندگی منضبط مبتنی بر آموزه  های تورات است.
داستانی که کمتر به آن پرداخته شده است، مربوط به یهودیان و نقش آنان در صنعت فیلم  های هرزه است که خویشاوند بدنام هالیوود شمرده می  شوند. شاید ترجیح دهیم وانمود کنیم که چنین چیزی وجود ندارد، ولی این واقعیتی است که یهودیان سکولار، نقش بیش از حدی در سراسر صنعت فیلم  های هرزه در آمریکا ایفا کرده  اند(و هنوز هم ایفا می  کنند). دخالت یهودیان در پورنوگرافی در ایالات متحده، دارای تاریخ و پیشینه‌ی طولانی است، همان  گونه که در تبدیل یک خرده فرهنگ حاشیه  ای به چیزی که یک عنصر سازنده اساسی مربوط به آمریکاست، دخیل بوده  اند.
فعالیت یهودیان در صنعت پورنوگرافی (هرزه  نگاری) در قالب دو گروه تولیدکنندگان و فروشندگان محصولات پورنوگرافی و بازیگران فیلم  های سکسی صورت می  گیرد. هر چند یهودیان تنها دو درصد از جمعیت آمریکا را تشکیل می  دهند، ولی در پورنوگرافی برجسته و سرشناس بوده  اند.
بسیاری از دلالان و معامله  گران هنر و ادبیات شهوانی در تجارت کتاب بین سال  های ۱۹۴۰-۱۸۹۰ یهودیان مهاجری بودند که دارای ریشه و اصل و نسب آلمانی بودند. به گفته جی  ای گرتزمن، (نویسنده کتابی درباره این موضوع): «یهودیان در پخش و انتشار کالانتیانا [ادبیات داستانی و ترانه  ها و لطیفه  هایی با درون مایه  های مستهجن]، رمان  های جنسی، مجله  ها و نوشته  های بازاری سکسی، و… برجسته و مشهور بوده  اند.»
معروف  ترین و بدنام  ترین تولیدکننده و فروشنده محصولات هرزه  نگاری در دوران پس از جنگ، روبی استورمن (والت دیسنی صنعت پورنوگرافی) بود. براساس گزارش وزارت دادگستری آمریکا، استورمن در سراسر دهه ۱۹۷۰، کنترل بیشتر محصولات هرزه  نگاری رایج در آمریکا را در دست داشته است. استورمن که در ۱۹۲۴ متولد شد، در کلولند (شرق نیویورک) بزرگ شد. وی در آغاز، مجلات و داستان  های فکاهی مصور می  فروخت؛ وی هنگامی که پی برد که تولید و فروش مجلات سکسی، بیست برابر کتاب  های فکاهی درآمد دارد، منحصراً به هرزه  نگاری پرداخت و تا عناوین خاص، فروشگاه  های خرده  فروشی خود را راه  اندازی کرد. در پایان دهه۱۹۶۰، استورمن به عنوان بزرگ  ترین پخش  کننده مجلات مستهجن مطرح بود و در اواسط دهه ۱۹۷۰، دارنده بیش از ۲۰۰ فروشگاه کتاب مستهجن بود. استورمن همچنین شکل  های نوینی از اتاقک  های سنتی شهر فرنگ (نوعاً یک اتاق تاریک با یک تلویزیون رنگی کوچک که در آن تماشاگر می  تواند فیلم  های ویدیویی مستهجن را تماشا کند) را عرضه کرد. گفته شده است که استورمن تنها کنترل صنعت سرگرمی- هرزه  نگاری را در دست نداشت. بلکه شخص وی به معنای کل این صنعت بود. سرانجام وی به علت فرار از پرداخت مالیات و جرایم دیگر محکوم و مجرم شناخته شد و در سال ۱۹۹۷ در زندان با بدنامی و بی  آبرویی در گذشت. پسرش دیوید، به کسب و کار خانوادگی ادامه داد. نمونه مجسم و امروزی استورمن، یک یهودی ۴۳ ساله اهل کلولند است که نام وی استیون هیرچ است و «دونالد ترومپ صنعت پورنوگرافی» توصیف شده است. برقرارکننده پیوند و ارتباط میان این دو نفر، فرد، پدر استیو، بود که کارگزار بورس و جانشین استورمن به شمار می  آمد. امروزه هیرچ گروه «وی وید اینترتینمنت» که مایکروسافت جهان پورنوگرافی نامیده شده و تولیدکننده بیشترین فیلم  های«سکسی» در آمریکاست، اداره می  کند. تخصص وی، واردکردن فنون بازاریابی مربوط به جریان غالب و اصلی حرفه پورنوگرافی بود. در حقیقت، وی وید، شبیه به سامانه استودیوی هالیوود در دهه  های ۱۹۳۰و ۱۹۴۰ می  باشد؛ به ویژه در مورد قراردادهای انحصاری با ستارگان سکس پیشه  ای که از سوی هیرچ به مزدوری گرفته شده و سازمان  دهی می  شوند. وی وید موضوع یک شوی تلویزیونی در مورد پشت صحنه فیلمی بود که به تازگی از شبکه چهار پخش شد:
« دختران و پسران زیباروی یهودی»
بیشتر بازیگران پیشتاز مرد و نیز شمار قابل ملاحظه  ای از ستارگان زن در فیلم  های مستهجن دهه  های ۱۹۷۰و ۱۹۸۰ را یهودیان به خود اختصاص داده  اند.به دنبال یک دلار
یهودیان در صنعت پورنوگرافی به همان دلایلی وارد شدند که همکیشان آنان در هالیوود وارد شده بودند. آنان بیشتر به این دلیل جذب این صنعت شدند که این صنعت آنان را پذیرفت. زیرا هنوز موانع محدودکننده، آن چنان که آنان با این موانع در بسیاری از حوزه  های دیگر زندگی آمریکایی مواجه بودند، ایجاد نشده بود. در صنعت هرزه  نگاری، علیه یهودیان هیچ  گونه تبعیضی وجود نداشت. در اوایل سده بیستم، یک سرمایه  گذار برای شروع کسب و کار فیلم، نیازمند مبالغ زیادی پول نبود؛ سینما یک هوس و مد روز گذرا و ناپایدار درنظر گرفته می  شد. در کسب و کار پورنوگرافی نیز شروع به کار آسان بود. برای نشان دادن فیلم  های ویژه مردان یا لوپس، همه چیزهایی که یک نفر لازم داشت: سالن سینما و چند صندلی بود. یهودیان که وابستگی به وضع موجود نداشتند و چیزی برای از دست دادن (در اثر نوآوری خود) نداشتند، آماده تجربه روش  های نوین انجام کسب و کار بودند. کرترمن این موضوع را چنین توضیح می  دهد: «یهودیان، هنگامی که خود را محروم از یک عرصه و حوزه  کار و تلاش یافتند، به حرفه  ای روی آورند که احساس کردند، سرانجام می  توانند با همکاری هم‌قطاران خود و با کوشش جمعی، رشد و ترقی کنند… یهودیان مدت  های مدیدی سرشت، خلق و خو، قریحه و استعداد دلالان و واسطه  ها را پرورش و گسترش داده  اند. آنان به این توانایی  ها افتخار و مباهات می  کنند.»
سرگرمی و نمایش فیلم  های مستهجن نیازمند چیزی بود که یهودیان به وفور از آن برخوردار بودند: «Chutzpah» (بی  شرمی، پررویی، بی  حیایی و وقاحت). یهودیان اولیه  ای که تولیدکننده محصولات هرزه  نگاری بودند، نابغه  های بازاریابی و سرمایه  گذاران و کارآفرینان جاه  طلب و بلندپروازی بودند که ایستادگی، پایداری، سرسختی، فراست و اعتماد به نفس بی  پایان آنان، باعث موفقیت  های چشم  گیرشان شد.
البته شمار زیادی از یهودیان شاغل در هرزه  نگاری، بیشتر با انگیزه و اشتیاق کسب سود به این صنعت روی آورده بودند. درست همان  گونه که همتایان آنان در هالیوود، یک کارخانه رویایی برای آمریکاییان و پرده سفیدی که بر روی آن تصاویر و پندارهای یهودیان ثروتمند و منتفذ آمریکا نمایش داده می  شد، تهیه کرده بودند. غول  ها و سلاطین پورنوگرافی هم در زمینه درک میل و سلیقه همگانی، استعداد و قریحه خود را نشان دادند. چه راهی بهتر از فراهم ساختن جوهره و خمیره مایه رویاها و توهمات، از طریق صنعت سرگرمی و نمایش فیلم  های مستهجن وجود داشت؟ بازیگران به خاطر پول به اعمال منافی عفت عمومی می  پرداختند. به نظر فاکسمن که کارگردان یکی از مؤسسات تولید فیلم  های مستهجن است: «یهودیانی که وارد صنعت هرزه  نگاری شدند، همان  کاری را کردند که افرادی که به دنبال رویای آمریکایی بودند، انجام داده  اند.»مسائل جنسی سکولار
یهودیانی که وارد صنعت پورنوگرافی می  شدند، همچون هم  قطاران خود در جریان اصلی و غالب، معمولاً چنان رفتار نمی  کنند که نماینده و معرف گروه مذهبی خود باشند. اغلب بازیگران و تولیدکنندگان محصولات هرزه  نگاری، به لحاظ فرهنگی یهودی هستند ولی به طور مذهبی و عملی یهودی به شمار نمی  روند. بسیاری از آنان کاملاً سکولار هستند و فقط به طور اسمی و ظاهری یهودی محسوب می  شوند. با وجود این، استورمن- که یک یهودی شناخته شده بود یک اهداکننده سخاوتمند و دست و دلباز نیز برای انجمن  های خیریه یهودی به شمار می  رفت و ریچارد پاچکو که یکی از بازیگران فیلم  های مستهجن است، یک بار در مصاحبه  ای اعلام کرد که شاگرد مدرسه خاخام  ها بوده است. شمار اندکی از فیلم  های مستهجن، آشکارا درون مایه  ها و مضامین یهودی دارند؛ هر چند که یک بار یکی از کارگردانان صنعت فیلم  های هرزه  نگاری، ستاره  های یهودی پورنوگرافی را گرد هم آورد تا یک فیلم مستهجن حلال و مشروع(!) بسازد و این فیلم، فروش خوبی هم داشت. در حقیقت، بنابر سرمقاله وب سایت اتحادیه جهانی دانشجویان یهودی: «هزاران نفر در جستجوی فیلم  های مستهجن یهودی هستند. در فهرست بیشترین کلمات کلیدی مورد استفاده در جستجوی اینترنتی در GOTO.com ، پس از تقویم یهودی، آدم  های مجرد یهودی، قرار گذاشتن با یک یهودی و جشنواره  های یهودی و فیلم پورنوگرافی یهودی قرار دارد.»یاغیان جنسی
آیا درباره چرایی دخالت ویژه یهودیان در هرزه  نگاری، دلیل ریشه  دارتری فراتر از انگیزه مادی محض وجود دارد؟ بدون تردید اثری از طغیان و یاغیگری در شرکت و دخالت یهودیان در فیلم  های هرزه  نگاری وجود دارد. طبیعت و سرشت تحریم  شده و ممنوع این موضوعات در جذابیت آن نقش دارد.
به گفته یکی از اعضای گمنام این صنعت که توسط مایکل جونز در مجله « جنگ  های فرهنگی» در ماه مه ۲۰۰۳ نقل قول شده است: «بازیگران مرد پیشتاز در دهه ۱۹۸۰، نتیجه تربیت و پرورش یهودی سکولار بودند و بازیگران زن نیز نتیجه مدارس روزانه کاتولیک بود.»
افزون بر این، لوک فورد، به عنوان یک یهودی ارتدوکس و شایعه  پرداز در صنعت هرزه  نگاری، در وب  سایت خود چنین توضیح می  دهد: «پورنوگرافی تنها تعبیر و ترجمان از شورش و طغیان علیه استانداردها و معیارها و علیه زندگی منضبط و مقرراتی مبتنی بر اطاعت از تورات که نشانگر زیستن یک یهودی بر پایه دین یهود است، می  باشد.» همچنین هرزه  نگاری، شورشی علیه والدینی (غالباً از طبقه متوسط) است که آرزو دارند بچه  هایشان حقوقدان، پزشک و حسابدار شوند.
به همان اندازه که تأثیرات مذهبی کم  کم محو شد و آموزه  های سکولار جانشین آنها گردید، یهودیان بی  قید و بی  تعصب، به ویژه آنهایی که در منطقه خلیج کالیفرنیا بودند، نیز به سکس به مثابه ابزاری جهت رهایی و آزادی شخصی و سیاسی نگریستند. آمریکا آزادترین جامعه  ای بود که یهودیان تا به حال شناخته بودند و این امر، خود را با رشد صنعت هرزه  نگاری نشان داد. زنان یهودی که به آمیزش جنسی بر روی صفحه تلویزیون می  پردازند، مطمئناً در تضاد روشن و شدیدی با تصور قالبی از «شاهزاده خانم  های یهودی آمریکایی» قرار دارند.انقلابیون جنسی
با گسترش نظریه ویرانگری و ضدسیستمی، شرکت یهودیان در صنعت فیلم  های مستهجن را می  توان به مثابه نشانه  ای مشهور و مربوط به کل تشکیلات WASP (پروتستان  های سفیدپوست اروپایی  تبار در آمریکا) دانست. برخی از ستاره  های فیلم  های مستهجن، خود را به صورت جنگجویان خط مقدم در پیکار مقدس و معنوی میان آمریکای مسیحی و انسان  های سکولار تلقی می  کنند. به گفته فورد، هنرپیشه  های یهودی فیلم  های مستهجن، اغلب شادمانی خود را از این که به معتقدان مسیحی نسبت حیوانات چهارپای خشکه مقدس، آنارشیست، عیبجو و خرمگس بدهند، نشان داده و نسبت به آنان مباهات و فخرفروشی می  کنند. با این استدلال، دخالت یهودیان در صنعت پورنوگرافی، نتیجه نفرت و بیزاری آنان از مرجعیت و اقتدار مسیحیت است: آنان در تلاش برای تضعیف فرهنگ مسلط و غالب در آمریکا، با استفاده از انهدام و تخریب اخلاق هستند. پورنوگرافی از نظر برخی از فعالان یهودی در این صنعت، راهی برای آلوده کردن و به فساد کشاندن فرهنگ مسیحی است.
در اینجا سخن بر سر این است که تلاش همه جانبه و مبارزه سنتی انقلابی نو رادیکال یهودیان مهاجر در آمریکا، به جای سیاست چپ  گرایانه به سمت سیاست جنسی سوق داده شده است. یهودیان درست همان  گونه که در جنبش  های رادیکال و بنیادی، در طول سالیان طولانی شرکت داشته  اند، در صنعت هرزه  نگاری هم به گونه  ای نامتوازن شرکت دارند. یهودیان آمریکا، انقلابیون جنسی بوده  اند. مقدار زیادی از مطالب مربوط به آزادی جنسی، از سوی یهودیان نگاشته شده است. آنهایی که در صف مقدم جنبشی بودند که آمریکا را وادار به اتخاذ یک دیدگاه لیبرال  تر درباره سکس کرد، یهودی بودند. همچنین یهودیان پرچمدار انقلاب جنسی دهه۱۹۶۰ بودند.
ویلهلم رایش، هربرت مارکوزه و پاول کودمن، جانشین مارکس، تروتسکی و لنین شدند آن  گونه که استنباط انقلابی ایجاب می  کرد. مشغله ذهنی و دغدغه اصلی رایش، کار، عشق و سکس بود، در حالی که مارکوزه پیشگویی کرد که یک آرمان شهر سوسیالیستی، این امکان را برای افراد فراهم خواهد آورد که به ارضا و اقناع سکسی دست یابند. کودمن درباره‌ی «پیامدهای دلنشین و عالی فرهنگی» که از قانونی کردن پورنوگرافی پیروی می  کند، مطالبی با این مضمون نوشت: «این امر به کل هنر ما شرافت خواهد داد و جنسیت را انسانی خواهد ساخت.»
این مرور اجمالی و مختصر و تجزیه و تحلیل نقش و انگیزه  های پشت پرده بازیگران و تولیدکنندگان محصولات هرزه  نگاری، قصد دارد تا موضوعی را که در فرهنگ عمومی یهودیان آمریکایی مورد بی  توجهی قرار گرفته، روشن کند. درباره این موضوع، آثار اندکی به نگارش درآمده است. کتاب  هایی همچون «تاریخچه  ای از یهودیان در آمریکا» به سادگی این موضوع را نادیده می  گیرند و شما می  توانید یقین داشته باشید که در سیصد و پنجاهمین سالگرد ورود یهودیان به ایالات متحده، هیچ سخنی درباره پیشرفت و نوآوری یهودیان در این زمینه گفته نشد. حتی نشریه « نیویورک تایمز» که معمولاً اهل مدارا و تسامح است، در پرداختن به این موضوع، بیش از اندازه وزین و موقر بوده است، ولی نشریه(Heeb) که سنت  شکن، عرف  ستیز و چپ  گراست، قصد دارد که شماره  ای مختص این موضوع منتشر کند. با در نظر گرفتن دیدگاه نسبتا تسامح  گرای یهودی درباره سکس، چرا ما از نقش یهودیان در صنعت هرزه  نگاری خجلت  زده و شرمسار هستیم؟ ممکن است ما آن را دوست نداشته باشیم، ولی نقش یهودیان در این حوزه مهم و چشم  گیر بوده است و هنگام آن فرا رسیده است که درباره آن به طور جدی بیندیشیم و بنویسیم.
منبع:
Jewish quarterly.org
* ناتان آبرامز Nathan Abrams: مدرس تاریخ آمریکای نوین در دانشگاه آبردین است. وی به تازگی نگارش کتابی را درباره‌ی نومحافظه  کاری در ایالات متحده به پایان رسانده است.
منبع: / ماهنامه / سیاحت غرب / ۱۳۸۵ / شماره ۳۳
نویسنده : ناتان آبرامز