نماز – بی‏ نیازی خداوند

پرسش. اگر فرزندی بگوید خداوند بی ‏نیاز است و نیازی به نماز خواندن من ندارد پس من نماز نمی‏ خوانم، چگونه میتوان او را متقاعد ساخت؟

پاسخ: اینکه خداوند نیازی به نماز خواندن ما ندارد، سخن درستی است امّا نباید انکار کرد که ما به نماز خواندن و هم ‏صحبتی با خداوند و راز و نیاز با پروردگار خویش نیاز داریم. در واقع این لطف الهی است که به بندگان  خود اجازه داد که با او سخن بگویند.
راز و نیاز با خداوند که بی‏نیاز مطلق است، ارزش ذاتی دارد ولی سخن گفتن با انسان‏های دیگر تنها در صورتی ارزشمند است که در راستای قرب الهی باشد؛ در غیر این صورت جز گذران بی‏فایده عمر نیست. پس چگونه است که برخی ساعتی به صحبت تلفنی با دوست خود می‏پردازند امّا هنگام اذان و دعوت به نماز غافل می‏مانند؟ این نهایت کم‏لطفی است و ناشی از عدم آگاهی ما به حقیقت نماز و اهمیت آن است؛ در حالی که یاد خدا تنها پناهگاهی است که در مقابل وسوسه ‏های شیطانی، سپر بلای آدمی است.      ذِکْرُ اللّه‏ِ دِعامَهٌ الایمانِ وَ عِصْمَهٌ مِنَ الشَّیْطانِ؛ یاد خدا ستون دین و مایه مصونیت از شیطان (و افکار شیطانی) است. (غررالحکم و درر الحکم، تمیمی آمدی، قم، انتشارات دفتر تبلیغات، ۱۳۶۶ش، ص ۱۸۸.)  و نماز بهترین ذکر است.