همراه تنهاییت کیست؟

روز هاییست گس و بد مزه ، هوا ، هوای همیشگی نیست، دلم در پس تاریکی ابرهای سرگردانی پوسیده است، دیگر هیچ چیز حال مرا بهتر نکرده است نه لطیفه های نا لطیف دوستان و نه صدای باران در و دیوار شهر چه نا زیبا به من دهن کجی میکنند و صدای همهمه بیداد میکند چقدر مردم به هم بد نگاه میکنند و هیچ کس نیست که سکوت مرا در ته بغض فرو خورده ام باور کند و دستی گرم که حس بودن و جاری شدن به آدمی الهام کند نه دیگر هیچ چیز حال مرا بهتر نمیکند !
نمیدانم حال شما مردمان چگونه است ؟ حتما باز هم متهم خداست!
اما امروز باید میدانستم که چرا چنین شده ام همه زندگی همان است که بود ! پس من چرا خود نیستم و به دنبال حس ناآشنای دلم در کوچه پس کوچه های آنچه از خدا نوشته اند گشته ام به دنبال نسخه ای یا نقشه ای به سمت او…!
و چه خوب که مطلبی پیدا کردم که بعد از این همه سکوت سرد و بی کسی مرا به بودن دوباره با خدا خودم و شما امیدوار کرده است برایتان مینویسم باشد که اگر تو نیز گم شدی وحشت برت ندارد که بی کسی…
من به قرآن پناه برده ام خودش گفت بیا و باورکن که راست میگویید همه چیز هر چه دل من و تو را به غم بلرزاند میزداید.بشنو از خودش
از نظر قرآن پناه بردن به قرآن فوق العاده مهم است ، همانطور که اعراض از قرآن و کمک نگرفتن از آن مصیبت خیلى بزرگى است . قرآن شریف و روایات اهل بیت (علیهم السلام ) راجع به قرآن و پناه بردن به آن سفارشها دارد. قرآن شریف با تاکید کامل مى فرماید: تا ممکن است باید به قرآن پناه ببرى ، قرآن بخوانى.۱
و میگوید: خدا مى داند که شما گاهى مریض هستید و حال خواندن قرآن را ندارید، گاهى کار دارید، کارهاى دنیا مانع مى شود که قرآن بخوانید، گاهى در جبهه و جهادید و نمى توانید؛ باز مى فرماید: فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ.۲ ؛ هر چه میسر شود از قرآن بخوانید.
قرآن را نمى شود رها کرد ولو در جبهه باشد، گرچه کار زیادى داشته باشید، اگر چه مریض باشید، آنچه ممکن است باید قرآن بخوانید.
قرآن کریم مى فرماید: اى بشر، چرا در قرآن تدبر نمى کنى ؟ چرا در قرآن نمى خوانى ؟ مگر قفل غفلت به دل تو آمده ؟ مگر قفل کفر بر دلت آمده ؟ مگر از قرآن اعراض ‍ کرده اى ؟۳
اگر غم دارى قرآن بخوان ، قرآن غم را برطرف مى کند، اگر دلهره و اضطراب خاطر دارى قرآن بخوان.
قرآن شریف مى فرماید: اگر مى خواهى که شیطان جنى و انسى از دلت دور شود، اگر مى خواهى در آن جنگ پیروز شوى ، اگر مى خواهى دست عنایت خدا همیشه روى سر تو باشد قرآن بخوان.۴
اگر قرآن بخوانى ما بین تو و شیطان فاصله مى اندازیم ، ما بین تو و شیاطین انسى فاصله مى اندازیم ، بین تو و دشمن تو، بین تو و آن نفس اماره تو فاصله مى اندازیم و بالاخره اگر قرآن بخوانى در آن جنگ پیروز خواهى شد.
سفارش دوم خداوند به پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) خواندن قرآن بود:
اى پیغمبر، اى کسى که بار نبوت به دوشت آمده و این بار سنگین است سنگین ، به عبارت دیگر اى مسلمانى که جهاد اکبر دارى و این جهاد مشکل است مشکل ، اگر مى خواهى پیروز شوى بیدارى در شب داشته باش و دوم این که قرآن بخوان و قرآن را شمرده شمرده ، با توجه بخوان ، و مى فرماید: اگر کسى با قرآن سر و کار داشته باشد، تقویت اراده پیدا مى کند.۵
کار شما زن و مرد اراده قوى مى خواهد، اعصاب پولادین مى خواهد، سعه صدر مى خواهد و این آیه شریفه مى فرماید: اگر سعه صدر مى خواهى ، اگر اعصاب پولادین و اراده قوى مى خواهى ، اگر مى خواهى نفوذ کلمه داشته باشى ، اگر مى خواهى بتوانى که در آن جنگ(جهاد اکبر) پیروز شوى ، قرآن بخوان .
خواندن قرآن ، مخصوصا در دل شب ، بخصوص بین الطلوعین اراده را قوى مى کند، آن جنبه معنوى را قوى مى کند و انسان هم بر شیطان انسى و هم بر شیطان جنى غلبه پیدا کند. انسان مى تواند در مقابل دیگران حرفش را بزند، انسان مى تواند در مقابل دشمن صبر به خرج بدهد و او را مغلوب کند.
قرآن در آیات فراوانى مى فرماید که خواندن قرآن شفاست ؛ شفا براى هر دردى است مخصوصا دردهایى در دل ، غصه ها، اضطراب خاطره ها، نگرانی ها، صفات رذیله ، حسدها، تکبرها. بخل ها: و «وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَهٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ»۶ ؛ و ما آنچه را براى مؤمنان مایه درمان و رحمت است از قرآن نازل مى‏کنیم، و [لى‏] ستمگران را جز زیان نمى‏افزاید.
اگر غم دارى قرآن بخوان ، قرآن غم را برطرف مى کند، اگر دلهره و اضطراب خاطر دارى قرآن بخوان ، اگر در جنگ نمى توانى پیروز شوى و گناه در زندگى تو هست قرآن بخوان ، اگر صفت رذیله اى دارى و نمى توانى بر آن صفت رذیله پیروز شوى قرآن بخوان حتى از نظر قرآن و روایت اهل بیت (علیهم السلام ) مى فهمیم که قرآن نه فقط شفا براى دل است براى دردهاى ظاهر هم شفاست و در خواص آیات و روایات زیادى داریم هر که این آیه ، این سوره را بخواند مثلا درد چشم او خوب مى شود.
کلینى (ره ) روایتى به طور عام نقل مى کند: از هر کجا قرآن و براى هر چه بخواهى بگیر. اگر حاجت مهمى دارى به قرآن پناه ببر و قرآن بخوان ، حاجت برآورده مى شود؛ اگر درد بى درمان دارى به قرآن پناه ببر .
پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) مى فرماید: وقتى که بلاها، بلاهاى بزرگ ، آن بلاهایى که دل را تاریک مى کند، آن بلاهایى که زندگیت را تاریک مى کند، بلاهایى که مثل سیاهى شب تاریک است وقتى که این بلاها به تو هجوم آورد قرآن بخوان ، به قرآن پناه ببر .
اگر مى خواهى که شیطان جنى و انسى از دلت دور شود، اگر مى خواهى در آن جنگ پیروز شوى ، اگر مى خواهى دست عنایت خدا همیشه روى سر تو باشد قرآن بخوان
فانه شافع مشفع و ما حل مصدق ۷؛ و آن شفیع است ، قرآن شفاى هر دردى است و شفاعت او پذیرفته مى شود. بعد مى فرماید: و ما حل مصدق ؛ اما مواظب باش اگر به قرآن پناه نبرى و از قرآن اعراض کردى ، قرآن نفرینت مى کند و نفرین قرآن پذیرفته مى شود. بعد پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم) مى فرماید: فمن جعله امامه ساقه الى الجنه من جعله خلفه ساقه الى النار ۸ ؛هر کس که قرآن سرمشق او باشد، آن کس که با قرآن سر و کار دارد قرآن او را به بهشت مى رساند، اما آن که با قرآن سر و کار ندارد، همین که سر و کار ندارد خواه ناخواه جهنمش از همان جا شروع مى
شود تا بالاخره به جهنم مى رسد. در روایات مى خوانیم که امام صادق (علیه السلام) مى فرماید: در خانه تان قرآن بخوانید براى اینکه در خانه اى که قرآن خوانده شود آن خانه به قدرى براى ملائکه روشنى دارد مثل ستاره که براى شما روشنایى دارد، شما چگونه وقتى به بالا نگاه مى کنید ستاره هاى درخشانى را مى بینید؟ آن خانه اى که در آن قرآن خوانده شود همین طور پیش عالم ملکوت ، پیش ملائکه درخشان است . مى فرماید: قرآن بخوانید براى این که اگر در خانه اى قرآن خوانده شود، ملائکه در آن خانه نازل مى شوند و شیاطین از آن دور مى شوند.
قرآن مى فرماید: اگر سر و کار با من داشتى که داشتى و اگر نداشتى یقین داشته باش که در این دنیا زندگى ناخوشى دارى و کور هم وارد صف محشر مى شوى و در آنجا با خدا درد دل مى کنى : خدایا، من که در دنیا کور نبودم ، چطور شد که در اینجا کور هستم ؟ خطاب مى شود براى اینکه تو در دنیا کور بودى ، سر و کار با قرآن نداشتى ، ما را فراموش کردى که ما اینجا تو را فراموش کردیم .۹
چه مصیبتى از این بالاتر؟ قرآن مى گوید آن کس با من سر و کار نداشته باشد در قیامت مشمول نفرین پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) است . قرآن مى فرماید آن افرادى که با قرآن سر و کار ندارند روز قیامت به قدرى ناراحت و پشیمان هستند که دستهایشان را به دندان مى گیرند«وَیَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا» ۱۰ مرتبا مى گویند: اى کاش که با قرآن و پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) سر و کار داشتم . اى کاش ، اى کاش مى گوید و پشیمان مى شود. قرآن مى فرماید که جوابش این است : وَقَالَ الرَّسُولُ یَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا.۱۱ ؛ پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) به خدا عرض مى کند خدایا، بازخواست قرآن را از او بکن ، بازخواست مرا از اینها بکن چون اینها با قرآن من سر و کار نداشتند و به آن پشت پا زدند.