دسته بندی :مهر ۱۲, ۱۳۹۳ (فرمت تاریخ آرشیو روزانه)

ابن بابویه و قطب راوندى گفته اند: هود پسر عبدالله پسر ریاح پسر جلوث پسر عاد پسر عوض پسر سام پسر نوح علیه السلام است . و بعضى گفته اند: اسم هود عابر است و پسر شالخ ارفخشد پسر سام پسر نوح است . و ابن بابویه رحمه الله گفته

در نسب آن حضرت خلاف است : بعضى گفته اند شعیب فرزند نوبه فرزند مدین فرزند ابراهیم علیه السلام است ؛ بعضى گفته اند اسم پدر آن حضرت نویب است ؛ بعضى گفته اند شعیب پسر میکیل پسر سیحب پسر ابراهیم علیه السلام است ، و مادر میکیل دختر لوط

ابن بابویه و شیخ طبرسى رحمه الله و غیر ایشان روایت کرده اند که : مردى که او را عبدالله بن قلابه مى گفتند بیرون رفت به طلب شترى که از او گریخته بود، و در صحراهاى عدن و بیابانهاى آن مى گشت ، ناگاه شهرى دید و در آن

به اسانید صحیحه و معتبره از حضرت امام محمد باقر و امام جعفر صادق علیه السلام منقول است که حق تعالى عرض کرد بر آدم علیه السلام نامهاى پیغمبران و عمرهاى ایشان را، پس رسید به نام حضرت داود علیه السلام ، ناگاه عمر او را چهل سال یافت ،

شیخ طبرسى رحمه الله و غیر او از مفسران از ابن عباس روایت کرده اند که : عابدى در میان بنى اسرائیل بود که او را برصیصا مى گفتند و سالها عبادت پروردگار خود مى کرد تا آنکه مستجاب الدعوه شد و بیماران و دیوانگان را نزد او مى آوردند

حق تعالى مى فرماید که و داود و سلیمان اذ یحکمان فى الحرث اذ نفشت فیه غنم القوم و کنا لحکمهم شاهدین * ففهمناها سلیمان و کلا آتینا حکما و علما و یاد کن داود و سلیمان را در وقتى که حکم مى کردند در زراعت در هنگامى که در

به سند حسن بلکه صحیح از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام منقول است که : جبرئیل نزد زوال شمس روز هشتم ذیحجه به نزد حضرت ابراهیم علیه السلام آمد و گفت :اى ابراهیم !سیراب شو، یعنى آب تهیه کن براى خود و اهل خود، و در آن وقت میان

ابن بابویه رحمه الله از ابن عباس روایت کرده است که : حضرت یوشع بن نون بعد از حضرت موسى علیه السلام بنى اسرائیل را در شام جا داد و بلاد شام را در میان ایشان قسمت نمود، یک سبط ایشان را فرستاد به زمین بعلیک و آن سبطى بودند

حق تعالى مى فرماید او کالذى مر على قریه وهى خاویه على عروشها  که ترجمه لفیظش آن است که : آیا دیده اید مانند کسى که گذشت بر قریه اى که آن خالى بود و دیوارهایش بر سقفهایش افتاده بود و خراب شده بود؟، بعضى گفته اند او عزیر بود

دودوتا وقتی جانشین گردان برای جلسه وارد شد، یکی از بچه‌ها که با خلق و خوی مسئولین در جبهه آشنا بود و می‌دانست که آن‌ها هیچ علاقه‌ای به تعریف ندارند و بیشتر موافق روابط دوستانه هستند، رو به جمع کرد و گفت: برای سلامتی برادر فلانی همه با هم دودوتا!