آغاز نهضت پیغمبر ما برای اخلاق بود. پیغمبر خدا می‌توانست بگوید من برای تربیت مجاهد و رزمنده مبعوث شده‌ام. مبعوث شده‌ام تا مردم را نمازخوان کنم، اما فرمود «إِنَّمَا بُعِثْتُ لاتَمِّمَ مَکَارِمَ الاخْلاقِ؛ یعنی آمده‌ام تا اخلاق را عوض کنم». هدف پیغمبر اخلاق است. نماز و روزه و عبادت وقتی مفید است که ما را به اخلاق خوب برساند. آدم بداخلاق هرچه هم نماز بخواند و عبادت کند، به خاطر بداخلاقی آن‌ها را ضایع می‌کند. به پیغمبر گفتند خانمی هست که شب تا صبح عبادت می‌کند و روزها روزه می‌گیرد. فقط دو ایراد دارد: نسبت به اطرافیانش بداخلاق است و همسایه‌ها را آزار می‌دهد. پیغمبر فرمود: این خانم به جهنم خواهد رفت!
همان‌طور که در احادیث آمده بداخلاق اول از همه خودش را آتش می‌زند. آدم‌های بداخلاق از درون متلاطم هستند و این تلاطم را به دیگران هم منتقل می‌کنند. اول خودشان را به آتش می‌کشند و بعد دیگران را هم با این رفتارشان به آتش می‌کشند.
نماز و روزه باید ما را به جایی برساند که خوش‌اخلاق شویم. بداخلاق، حق‌الناس عظیمی بر گردن دارد. حق‌الناس هم فقط مالی نیست؛ آبرو و دل شکستن روحی مردم هم حق‌الناس است.
حجت‌الاسلام حبیب‌الله فرحزاد
مجله آشنا، شماره ۲۲۵، صفحه ۱۳
