۳. سیره امام حسین (ع)
درتاریخ راجع به سید الشهداء نقل شده است: ابوثمامه صیداوی (صائدی) که نام شریفش عمرو بن عبدالله است، چون دید هنگامی زوال است، خدمت حضرت امام حسین (ع) آمد وعرض کرد: یا ابا عبدالله ! جان من فدای باد! می بینم که این لشکر به شما نزدیک شده اند، لکن سوگند به خدا، تا من کشته نشوم، شما شهید نخواهی شد ودوست دارم این نماز ظهر را با شما بگزارم وآن گاه خدای را ملاقات کنم. حضرت سر به سوی آسمان بلند کرد وفرمود: نماز را به یاد آوردی، خداوند تو را از نمازگزاران و ذاکران قرار دهد! آری، اینک اول وقت نماز است. آنگاه فرمود: از این قوم بخواهید دست از جنگ بردارند تا ما نماز گزاریم.(۱۰)
در ادامه روایت آمده است:
حصین بن نمیر – مرد تبهکاری که در روز عاشورا به امام حسین (ع) زبان درازی کرد- فریاد زد: نماز شما قبول نیست. حبیب بن مظاهر فرمود: ای خیانتکار! نماز پسر رسول خدا (ص) قبول نمی شود ونماز تو قبول می گردد؟…
عموم مورخان وارباب مقاتل گفته اند که سعید بن عبداله حنفی، سینه وسر وصورت خود را سپر آن حضرت ویاران قرار داد تا نماز بخوانند. چون زخم های بدن او فراوان شد ونتوانست روی پای خود بایستد، به زمین افتاد ودرحالی که دعا می کرد، رو به سوی امام حسین(ع) کرد وگفت:
ای فرزند رسول خدا ! به عهد خود وفا کردم؟ امام فرمود: بله تو پیشاهنگ ما (مقدم تر از من ) در بهشت هستی.
۴. سیره امام سجاد(ع)
درحالات امام سجاد (ع) آمده است که:
«کان اذا حضرت الصلوه اقشعر جلده واصغر لونه وارتعد کالسعفه؛ چون وقت نماز می رسید، پوست بدن امام سجاد(ع) می لرزید ورنگش زرد همچون شاخه درخت می شد.»(۱۱)
به حضرت عرض کردند: چرا شما وقتی وضو می سازید، رنگ مبارکتان زرد می شود؟ فرمود: «آیا نمی دانید که در خدمت چه فردی می ایستیم» ؟(۱۲)
در روایتی از امام سجاد (ع) نقل شده :
«الذنوب التی ترد الدعا…تأخیرالصلوه المفروضات حتی تذهب اوقاتها؛ یکی از گناهانی که مانع قبول دعا می شود(دعا را رد می کند)، تأخیر در نماز واجب است تا وقت آن بگذرد.»
همچنین آن امام بزرگوار در دعاهای خود آورده اند:
«خدایا! ما را به منزلت کسانی برسان که مراتب نماز رسیده اند وارکان آن را حفظ نموده اند و آن را در اوقاتش به پا می دارند؛ همانند نسبت بنده و رسولت – که درود ورحمت تو بر او و خاندانش باد -مقرر نموده، دررکوع وسجود وهمه فضائل با کامل ترین وتمام ترین طهارت ورساترین مراتب خشوع به جا آورده اند». (۱۳)
۵. سیره امام صادق (ع)
از امام صادق (ع) نقل شده است:
«اذا صلیت صلاه فریضه فصل لوقتها صلاه مودع یخاف ان لا یعود الیها ابداً؛ (۱۴) هنگامی که نماز واجب را می خوانی، در وقتش بخوان؛ مانند کسی که نماز وداع می خواند ومی ترسد که بعد از این، توفیق خواندن نماز را نیابد».
نیز فرمود:
«اختبروا اخوانکم بخصلتین فان کانتا والا فاعرب ثم اغرب محافظه علی الصوات فی مواقیتها والبر بالاخوان فی العسر والیسر؛ (۱۵) برادران دینی خود را با دوخصلت بسنجید. اگر این دو علامت در آن ها بود(با آنها همراهی کنید)، وگرنه هر چه می توانید از آنها فاصله بگیرید(آن دونشانه عبارت اند از): ۱. محافظت برنماز در وقت آن. ۲. نیکی به برادران دینی در سختی وراحتی».
امام صادق (ع) نیز خطاب به یکی از یاران خود (ابن جندب) می فرماید:
برای شیطان دام هایی وجود دارد که یکی از آنها، این است که انسان را از خدمت کردن به دیگران به ویژه برادران دینی باز می دارد.
دوم اینکه با خواب، کاری می کند که انسان به موقع نماز نخواند.(۱۶)
