رازهای تاریخی عید یهودی «پوریم» به مناسبت قتل عام ایرانیان

در آن ماجرا از هر ?? ایرانی یک نفر را کشتند؛ و این یعنی تقریباً هیچ خانواده ای از عزاداری برکنار نماند. کشتار دو روز ادامه داشت و مهاجمین روز سوم را به پایکوبی گذراندند. کشورها و اقوام زیادی در تاریخ ایران به سرزمین ما تاخته اند. یادآوری کشتارهایی در همان مقیاس و جشن هایی به مناسبت پیروزی شان برای کسانی که تاریخ را می خوانند غیرطبیعی نیست اما آنچه ماجرای «پوریم» را ناراحت کننده تر می کند این است که یهودیانی که ????? نفر را قتل عام کردند هنوز هر سال به همان مناسبت جشن می گیرند! این ماجرا در عهد قدیم (تورات)، کتاب «استر» شرح داده شده است. به روایت تورات در زمان «خشایارشا» مردی یهودی به نام «مرد خای» وارد دربار می شود. وی بعدها دخترعموی خود، «هدسه» را که به او «استر» می گفتند وارد حرمسرای شاه کرد و ترتیبی داد تا او ملکه شود. اما به او گفت که نسبتش با مردخای را پنهان کند. سپس میان مردخای و هامان که وزیر برجسته پادشاه بود دشمنی ایجاد شد به صورتی که هامان نقشه اعدام کردن مردخای را کشید. هامان به واسطه قرعه (که به آن «پور» می گفتند) روز سیزدهم ماه ادار (ماه دوازدهم) را برای انتقام انتخاب کرد. به این ترتیب مردخای مجبور شد از استر کمک بخواهد. استر نیز نقشه ای اجرا کرده و پادشاه را مجاب ساخت تا هامان و افراد خانواده اش را اعدام کنند. اما ماجرا به همین جا تمام نشد. در تورات آمده است: «سپس وقتی استر به پادشاه گفت که چه نسبتی با مردخای دارد، پادشاه مردخای را به حضور پذیرفت و انگشتر خود را ?.?.?. به مردخای داد ?.?.?. آن گاه خشایارشا به ملکه استر و مردخای گفت: «من دستور دادم هامان را که می خواست شما یهودیان را نابود کند، به دار بیاویزند.?.?. شما می توانید حکم دیگری مطابق میل خود، به نام پادشاه برای یهودیان صادر کنید و آن را با انگشتر پادشاه مهر کنید.» سپس فرمانی که مردخای صادر کرد، نوشتند و به مهر پادشاه ممهور کردند. این فرمان پادشاه به یهودیان تمام شهرها اجازه می داد برای دفاع از خود و خانواده هایشان متحد شوند و تمام بدخواهان خود را از هر قومی که باشند، بکشند و دارایی آنها را به غنیمت گیرند. در روز سیزدهم و چهاردهم ادار ????? نفر در سراسر ایران از دم تیغ گذشتند. به علاوه در شوش که پایتخت آن روزگار بود طی دو روز ??? نفر کشته شدند. مردخای طی نامه ای به یهودیان سراسر ایران از آنها خواست تا همه ساله روزهای چهاردهم و پانزدهم ماه ادار را به مناسبت نجات یهود (!) از چنگ دشمنان، جشن بگیرند و شادی نمایند.در کتاب ایرانی کشی به نقل از «لوئیس ماشلکو» آمده است: «امروز که دو هزار و پانصد سال از پوریم اولیه گذشته است:«فرزندان استر و مردخای، هنوز هم شیرینی های کیک خود را با شیر یهودا تزئین می کنند و در روز چهاردهم ماه ادار عبری مست می شوند تا در شور و وجد حاصل از ارضای حس انتقامجویی خویش سرخوش باشند؛ چرا که باید خاطره شیرین یک قتل عام بزرگ را در کمال سرخوشی زنده نگه دارند.» موضوع باده گساری و پایکوبی به مناسبت کشتاری تاریخی مسئله ای نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت. در شریعت یهود اعیاد زیادی وجود دارد. عید پسح (ر. ک لاویان. )، عید فطیر (پیشین)، عید نوبر محصولات (پیشین)، عید سایه بانها (پیشین)، عید هفته ها (ر.ک تثنیه) … و حتی عید دومین پسح (ر. ک اعداد) ولی از این میان تأکید زیادی بر عید پوریم، روا داشته می شود. اما در این مورد خاص می بایست میان کشتار با وضع کردن عیدی به آن مناسبت و سپس تأکید بر آن تفاوت قائل شد. شاید بتوان علت تبلیغ در مورد پوریم را با صنعت هولوکاست و اتفاقاتی شبیه آن مرتبط دانست. در این صورت ماجرای یادشده در عصر ما ماهیت یهودی و دینی خود را از دست می دهد. صنعت هولوکاست قبل از آن که نشانه حماقت کسانی باشد که آن را پذیرفته اند، نشانگر قدرت امر رسانه و توانایی رسانه های صهیونیسم است. در کتاب دیگری از سری کتاب های «مجموعه سایه ها» (ایرانی کشی یکی از پنج جلد همین مجموعه است) به نام «اسطوره ها جان می گیرند» یادداشت کوتاهی در مورد تاریخ تسلط صهیونیسم بر رسانه های جهان و دروغپردازی های آن نوشته شده است.در حالت طبیعی باور کشته شدن شش میلیون یهودی در مکان هایی به آن کوچکی با گاز «زیکلون ب» (که گازی مسموم کننده نیست) خنده آور است. در مقابل مسائل زیادی از جمله کشته شدن ? تا ?? میلیون ایرانی در جنگ جهانی اول (ایران در آن جنگ بی طرف بود) فراموش شده اند. در کتاب ایرانی کشی ضمن مقاله ای به همین نام نقش هربرت ساموئل وزیر وقت کشور انگلستان و همچنین بانک شاهنشاهی ایران به مدیریت خاندان «سامسون ها» بررسی شده است. در حالی که مردم از قحطی در بدترین شرایط می مردند ارتش انگلستان به کمک بعضی از یهودیان گندم و آذوقه را برای لشکر انگلیس (و متحدان) چپاول می کردند. نمونه دیگری از دروغپردازی صهیونیسم را می توان شایعه فروش زمین ها از سوی مردم فلسطین دانست. اساساً در این کتاب ها تلاش شده است اولاً موقعیت یهودیت و رفتار یهودیان از جنبه های مختلف مورد تدقیق قرار گیرد و از سوی دیگر میان یهودیت و یهودیان واقعی مؤمن و یهودیان منحرف و صهیونیسم تمیز قائل شود. به عنوان مثال در کتاب «مسجد الاقصی» با مقاله ای تحت عنوان «مسیحیت صهیونیسم» مواجه می شوید. در کتاب سوم (با عنوان «زن بودن ممنوع») روند شکل گیری فمینیسم، دخالت یهودیت و انحراف آن بررسی می شود. این در حالی است که هر دینی همواره جانب عفت را می گیرد. از این رو می توان نتیجه گرفت یهودیتی که در انحراف جنبش زن ها مؤثر افتاده، نوعی دینداری انحرافی بوده است.
در کتاب چهارم «زرسالاری» در قالب دو مقاله، یکی به همان نام و دیگری به نام «نظم نوین جهانی» گرایش یهودیان به کسب درآمدهای نامشروع و کار بست آن در جهت منویات ناپاک از گذشته تا امروز مورد مطالعه قرار می گیرد. در آخرین کتاب، یعنی «اسطوره ها جان می گیرند» جنبه های رازآمیزتر تاریخ یهودیت پیش کشیده می شود. در فصل «کابالا» از کتاب «زهر» یاد می شود که به رغم تأثیر فراوان و روشن از کتب و اصطلاحات عرفانی ایرانی به قرن دوم میلادی نسبت داده می شود. در حالی که «موسی بن شم تاو لئونی» آن را در اواخر قرن سیزدهم نوشته است. بعدها کسانی چون «شابتای زوی»، «آبراهام تان لوی» و «یاکوب فرانک» آن را حتی منحرف تر می کنند. تا جایی که کار به رسومات وقیحانه جنسی کشیده می شود. در دهه های اخیر نیز «فیلیپ برگ» کابالا را که ادعا می شود نوعی رازورزی جادوگرانه است احیا می کند پیوستن بعضی از هنرپیشه ها و خواننده های مشهور همچون «مدونا» به کابالا، فیلیپ را ثروتمند کرد.
فراماسونری نیز از قدیم با نوعی یهودیت منحرف یک کاسه بود. در مقاله ای از همین کتاب اشاره های خوبی به نفوذ این گرایش در ایران یافت می شود. وقایع زیادی از گذشته تا حال همراه با ابهام بوده اند که در بسیاری از موارد ناگوار جای پای یهودیت مشهود است. اما نمی توان تمام آن را به پای همه پیروان حضرت موسی (ع) گذاشت. حتی امروزه شاهد اعتراض یهودیان مؤمنی علیه اعمال اسرائیل هستیم. در حالی که سازمان های قدرتمندی نظیر «آیپاک» به صورتی علنی بر سیاست های خشونت آمیز امریکا اثر می گذارند.
در کتاب های یادشده که توسط گروه پژوهشی هنری حنیف و از سوی انتشارات ایران عرضه شده است تلاش می شود تصویر گویایی به دست داده شود. کار گرافیکی خوب و انتخاب عکس های کم نظیر در کنار مقالات کوتاهی که به زبان ساده نوشته شده اند این آثار را متمایز و خواندنی کرده است. شاید مطالعه آنها بتواند نشان دهد که رفتار نادرست یهودیان منحرف و صهیونیسم پیش از آن که موجب تخریب امنیت و سلامت در جهان شود، موجب خدشه دار شدن سیمای پیروان حقیقی عهد عتیق می گردد. پس همراه با پیروان حقیقی موسی (ع) فرازهایی از تورات، کتاب تثنیه را زمزمه می کنیم: «لعنت خدا بر کسی که مرز بین زمین خودش و همسایه اش را تغییر می دهد.?.?. لعنت خدا بر کسی که نسبت به غریبان، یتیمان و بیوه زنان بی عدالتی نماید ?.?.?. لعنت خدا بر کسی که مخفیانه مرتکب قتل شود.» (تثنیه، ص ???ـ ???)?.
نویسنده : موسی آریا
منبع: / روزنامه / ایران
رساله اریستیاس
به طوری که معروف است، بطلیموس فیلادلفوس، (Ptolemy Philadelphus) ، پادشاه مصر در نیمه قرن سوم قبل از میلاد، از یهودیان فلسطین خواست کتاب مقدس خود را برای کتابخانه وی از زبان عبری به زبان یونانی ترجمه کنند. آنان نیز ۷۲ تن از دانشمندان خود را برای این مهم به اسکندریه مصر فرستادند. دستاورد ایشان که تا این زمان باقی است، به «ترجمه سبعینیه » ، (Septuagint) شهرت یافت و این نام به تعداد مترجمان آن اشاره می کند.نویسنده ناشناخته رساله حاضر که یکی از فرهیختگان یهود است، این داستان را دستمایه اثر خود قرار داده و احتمالا خود وی آن را ساخته است. او از زبان فردی به نام اریستیاس، (Aristeas) ، که ادعا می شود به امر پادشاه برای دعوت مترجمان نزد کاهن اعظم شهرقدس رفته است، سخن می گوید و مشروح داستان ماموریت را همراه با گزارشی از مناظر فلسطین و مذاکرات پادشاه با مترجمان در این رساله می آورد.
هیچ منبع مستقلی صحت مطالب رساله را که به زبان یونانی و خطاب به فرمانروایی به نام فیلوکرات، (Philocrates) تالیف شده است، نفی یا اثبات نمی کند، ولی تفصیلات اغراق آمیز رساله اعتبار آن را زیر سؤال برده است.
این کتاب از یازده فصل تشکیل شده است که هر فصل آن شامل جملات قابل توجهی از سخنان حکیمان بنی اسرائیل می باشد.
منبع: / فصلنامه / هفت آسمان