منجی عادلترین حاکم

فرض کنید مهم ترین ویژگی های حکومت امام مهدی (ع) ویژگیهای حاکم نمونه ویژگیهای حاکم اسلامی است. منجی یعنی نجات دهنده یا نجات بخش. خود واژه به معنای رها بخشیدن و قید و بند را از کسی بر داشتن است. کلمه منجی در ادیان مختلف بکار رفته است و قدیمی ترین دینی که درباره این واژه صحبت کرده دین هندوئیسم است.
خود هندوها می گویند در کتابی که در ۶۰۰ هزار سال قبل نوشته شده از این کلمه استفاده شده است. در تورات و انجیل نیز از این کلمه استفاده شده است.
در دین اسلام این کلمه غالباَ برای حضرت مهدی بکار رفته است.
پلورالیزم یا کثرت گرائی در دین و در حقانیت بیان شده. ک مرتبه در نجات و یک مرتبه در مسائل اجتماعی و سیاسی بیان شده است. الآن در کشور ما در مسائل سیاسی بیان شده است؛ کثرت گرائی دینی و البته ما به آن اعتقاد نداریم. چون با عقل و فلسفه سازگار نیست و نه با آیات و روایات.
یعنی ما نمی توانیم بگوئیم این دین بر حق است و دین دیگری نیز بر حق است. کثرت گرائی در نجات هم مسئله ایست که از قدیم در میان فیلسوفان بحث شده است مثلاَ در کتاب ابوعلی سینا.
بهشت منحصر مخصوص شیعیان علی (ع) نیست؛ بجه های کفار یا دیوانگان صغار ایتام اینها همه اهل نجاتند. لطف خدا شامل حال آنها هم می شود و بهشت نیز می روند.
آیات شریف قرآن مردم را سه دسته می کند که دو دسته اهل نجاتند. و در روایات آمده که بهشت هشت در و جهنم هفت در دارد که روندگان بهشت بیشتر از روندگان جهنمند. بالاترین درجه بهشت فردوس است که مخصوص شیعیان امیر المومنین است.
کلمه نجات مربوط به تشکیک است و درجات مختلف دارد و اکثریت مردم اهل نجات هستند. کلمه عادل و عادلترین از واژه عدل گرفته شده و عدل در لغت به معنی تساوی است و گاهی هم به معنای قسط و برابری است این کلمه در یونان باستان فراوان مورد بحث بوده و فلسفه عدل به کرات مورد نظر بوده است. در مورد چیزی صحبت می کنیم که به تحقق نپیوسته است. چه کسی می تواند در برابر آینده نظر بدهد و قضاوت کند.
علم که نمی تواند در برابر چیزی که آزمایش نکرده حرفی بزند. فلسفه به سوالاتی پاسخ می دهد که علم در برابر آن ناتوان است. فلسفه در برابر آینده جهان پاسخ می دهد.
علم نمی تواند در برابر ماده اولیه جهان پاسخ دهد در حالیکه فلسفه به آن پاسخ می دهد. آنچه با الهام و مکاشفه با کشف و شهود بدست می آید می تواند در برابر آینده اظهار نظر کند.
وحی و قرآن و سنت نیز می توانند درباره آینده جهان صحبت کند.
امام زمان حکومت جهانی را بر اساس قرب الی الله تشکیل می دهند. در اوایل انقلاب بر خلاف مسیحیت که دین را برای اصلاح آخرت میداند عقیده دین برای دنیا و آخرت بود. بازرگان آمد و گفت که دین برای آخرت است و در همان روزها امام فرمودند: دین نه برای اصلاح دنیا آمده و نه برای اصلاح آخرت بلکه برای قرب الی الله آمده است.
امام زمان ابتدا هدفش اجرای عدالت نیست. ایشان می آیند تا انسانها را به قرب الی الله برسانند و در کنار این موضوع عدل را برقرار سازند.
خدا به ما نزدیک است و مائیم که به او نزدیک نیستیم. در قرآن آمده او با شماست ولی هیچگاه گفته نشده ما با او هستیم. خدا از رگ گردن و دل به ما نزدیکتر است. دین آمده تا ما را به خدا نزدیک کند. و این هدف در زمان ظهور به صورت کامل تامین می شود.
۱. اولین ویژگی حکومت امام زمان انست که مردم را به خدا که بالاترین کمال است می رساند. خدا عقل را ۲۷ قسمت کرده است که اکنون ۲ قسمت از آن را به ما داده است و بقیه را در زمان ظهور به آن می رسیم. و این به معنی عقل دینی است ونه عقل صنعتی.
۲. دومین ویژگی مسئله عدالت است. عدالت در تمام ادیان در مورد آخرالزمان به یک معنی است. در زرتشت و مسیحیت و… مهمترین ویژگی مدینه فاضله به یک معنی است. در نهج البلاغه بین عدل تفاوت وجود دارد. عدل یعنی قرار دادن هر چیزی در جایخود. بر خلاف جود و بخشش قرار دادن چیزی در جای کمال. بر خلاف جود در عدل تساوی است. مبنای عدالت حق است. اگر جائی حق نباشد عدلی نیست.
حقوق عرفی یعنی در عرف باید ببینیم کجا کسی را صاحب حق می شمارند و کجا کسی را صاحب حق نمی شمارند
ولی در اسلام حتی حیوان به صاحبش حق دارد.
یک نوزاد حقوقی را در برابر پدر و مادر دارد. هر انسانی حقوقی نسبت به انسان دیگر را دارد نه تکلیف. همسایه به گردن همسایه حق دارد و نه تکلیف. حفظ آب و خاک از حقوقی است که به گردن ماست. کسی که فضائی را آلوده می کند حقی را ضایع کرده است. اگر حقوق را رعایت کنیم عادل هستیم وگرنه ظالم.
پس در زمان ظهور عدالت را فقط در میان انسانها برقرار نمی کند بلکه در میان همه چیز حتی حیوانات؛ مثل اینکه گرگ و گوسفند از یک آبشخور آب می خورند.
انسانها در زمان ظهور از تمام ادیان هستند. همه مسلمان نیستند. امام زمان حمام خون به راه نمی اندازند. در آنزمان یهودی و مسیحی هم به دستورات دین خود بهتر می رسند.
عدل در آن زمان به همه می رسد. در آخر الزمان امام هم به شهادت می رسند.
این بزرگترین گناه است و عین ظلم است. آمده است در آنروز همانطور که ظلم و جور فراگیر شده عدل و قسط هم فرگیر می شود. ظلم آنزمان اجتماعی است و فردی بسیار کم است. بسیاری مردم در منازلشان عادلند. امام زمان عدل اجتماعی می آورند. و بر عکس دوره های قبل ظهور امکان ظلم فردی هست.
آدم عادل کسی است که غضبش،خشم، شهوت، علم، شعور، و معرفتش معتدل باشد. و عدالت امام عدالت اخلاقی است نه عدالت فقهی.