جشن‌های نیمه شعبان بهانه‌ای می‌شود تا عده‌ای از سیم‌کشی و برق غیر مجاز استفاده کرده و با برق دزدی چراغانی درست کنند؛ آن هم برای امامی که به اسراف هیچ رضایتی ندارد؛ گویا نمی‌داند و نمی‌بیند.
نیمه شعبان که می‌رسد همه در تب و تاب عاشقی می‌افتند و می‌خواهند برای جشن میلاد امام عصرشان سنگ تمام بگذارند. روزی که باید در آن شاد بود و شادی کرد. روزی که باید در آن به زیباترین میلاد روزگار اندیشید و از خود پرسید چرا در این سال‌های طولانی، بدون ظهورش جشن میلادش را می‌گیریم. تلخ است اما باید باور کنیم که در این پازل ۱۱۸۴ قطعه‌ای غیبت، ما هم نقش داشته‌ایم؛ نشانه آن همین جشن میلادها!
از برق دزدی تا ازدحام های آزار دهنده
همه زندگی مؤمن باید شفاف باشد؛ به ویژه بحث حق الناس. مطلبی که اصلاً نمی توان از آن گذشت. ولی جشن‌های نیمه شعبان بهانه‌ای می‌شود تا عده‌ای از سیم‌کشی و برق غیر مجاز استفاده کرده و با برق دزدی چراغانی درست کنند؛ آن هم برای امامی که به اسراف هیچ رضایتی ندارد؛ گویا نمی‌داند و نمی‌بیند.[۱]
بعد از برق، نوبت به سدّ معبر می رسد. ترافیک های کلافه کننده، ازدحام های غیر ضروری و البته جانمایی های غلط. چیزی که اگر در روزی دیگر باشد هیچ اشکالی ندارد ولی در نیمه شعبان باعث سخنان بد و بی راه بسیاری به ساحت خدا و اسلام و اهل بیت می شود. می توان پخش تبرکی ها را به معابر کم تردد کشاند؛ تا بهانه آن گزافه گویی ها گردن ما نباشد!
شادی با چاشنی بی‌حرمتی
چند سالی است که به بهانه برگزاری جشن‌های نیمه شعبان، دست به ابتکارها و نوآوری‌هایی زدیم از جنس بی‌حرمتی به آن امام بزرگ و بزرگوار! چیزی که بیشتر شبیه برگزاری کنسرت است تا برپایی میلاد امام مهدی(عج). جشن‌هایی که با محوریت بند و بیل موسیقی شکل گرفته و اگر خیلی اهل مراعات باشند به مجاز آن قناعت می کنند؛ تا شاد باشند.
واقعاً مولای ما کجا به اینها رضایت دارد؟ خنده دار، جمع کردن پول برای خرج همین غناها و موسیقی‌هاست. پولی که پرداخت آن را امام مهدی(عج) حرام دانسته و ما بی‌توجه به این سخن، برای گوینده آن جشن می‌گیریم![۲]
جشن با پول های ناپاک
حتی وقتی سخن از جشن های نیمه شعبان می رسد؛ عده ای هستند که به جای پرداخت واجبات مالی، دنبال این مستحبات می افتند. برای امامی که افراد بدون خمس را لعنت کرده، با پول های ناپاک جشن می گیرند.[۳] این هم می تواند از عجائب دیگر این جشن ها باشد. جشن هایی برای طولانی تر کردن غیبت!
خود حضرت صاحب الزمان(عج) فرمودند که ما پول های شما را می گیریم تا آنها را پاک کنیم و اگر کسی این را نمی خواهد؛ نخواهد که جزای او جهنم است.[۴] ولی ما نه برای این امام زمان، بلکه برای امام زمان ساخته و پرداخته و متولد شده در ذهن خود جشن گرفته و شادی می کنیم.
جشن می گیریم آن طور که بخواهیم
و باز حضرت امام مهدی(عج) فرمودند که در پیش آمدها و مشکلات و مسئله ها به سراغ علما و راویان حدیث برویم.[۵] چقدر خوب می شد با عمل به این دستور، برای برپایی جشن های خیابانی با چاشنی ابزار آلات موسیقی، استفتائی از مرجع تقلیدمان می کردیم. چقدر خوب بود می دیدیم که این شاگردان مهدوی خود برای آقایشان امام زمان(عج) چگونه جشن می گیرند تا به تأسی از آنان ما هم جشن می گرفتیم. گویا انگار برخی از بانیهای این جشن‌ها اصلا تقلید و مراجع محترم تقلید را قبول ندارند و باز جشن می‌گیرند. جشن‌هایی که انتظار دارند نشانه عشق آنها باشد به مولایشان در حالی که در آن کارهایی مخالف با خواسته امامشان انجام می‌دهند؛ مگر عمل اثبات عشق نکرده و این چه عشقی است که با نافرمانی و عصیان پیوند خورده است؟![۶]
با ذره بین به دنبال اهل نماز
در اینگونه جشن‌های شیطان شاد کن! باید با ذرهبین دنبال اهل نماز بگردیم. جشن‌هایی که از مساجد و حسینیه‌ها فاصله گرفته و در فضایی باز و همراه با اختلاط دختر و پسر، شکل می‌گیرد. جشن‌هایی که در آن از اقامه نماز مغرب و عشاء خبری نیست و آنقدر طول می‌کشد تا نماز صبح هم قضا شود. مگر نه اینکه حضرت فرمودند این نماز است که بینی شیطان را به خاک می‌کشاند[۷]؛ چرا پس اینگونه جشن می‌گیریم؟
فقط شعر و شور کافی نیست
مگر نفرمودند که در مجالس خود ذکر فضیلت های ما را بگویید؟ پس چرا در این جشن های خیابانی و محفل های محله ای جایی برای یک سخنران دیده نشده؟ چرا زمانی را برای شعور مهدوی اختصاص ندادیم؟ چرا دقایقی را وقف بیان آیات قرآن در تفسیر و تبیین علل غیبت و لوازم ظهور نکردیم؟ آری فقط شعر و شور کافی نیست؛ بلکه دین ما، آیین عقلانیت و معرفت است؛ آیین تعقّل و تفکر و چه شبی برای اندیشیدن بهتر از شب نیمه شعبان و جشن میلاد امام عصر؟!
سخن پایانی و راهکار
راهکار را باید از خود امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) پرسید و خواست. حضرت در سخنی نورانی فرمودند: «قصد و نیت های خود را به ما ، با دوست داشتن به راه و روشی درست و روشن همراه کنید.»[۸] این یعنی نه تنها کارهای حرام، بلکه کارهای شبهه ناک هم باید در این جشن بزرگ ترک شود. این سخن یعنی مجلسی بگیریم آنگونه که بتوانیم صاحب مجلس را در آن دعوت کنیم و منتظر حضور خود امام در آن محفل باشیم؛ او که هر لحظه و همیشه ما را می بیند و بی راه نیست که در جشن میلادش انتظار بیشتری از ما داشته باشد؛ کارهایی که ما را به حضرتش نزدیک کرده؛ نه دور کند.
پی نوشت:
۱- امام مهدى علیه السلام: إنّا یُحیطُ عِلمُنا بأنبائِکُم و لایعَزُبُ عَنّا شَى ءٌ مِن أخبارِکُم؛ ما از همه خبرهاى شما آگاهیم و چیزى از خبرهاى شما از ما پنهان نیست .[تهذیب الأحکام، شیخ طوسی، ص۳۷]
۲- امام مهدى علیه السلام: ثَمَنُ الْمُغَنِّیَهِ حَرامٌ؛ ستمزد اهل غنا حرام است.[ کمال الدین و تمام النعمه، شیخ صدوق، ج۲، ص۴۸۵]
۳- امام مهدى علیه السلام : لَعْنَهُ اللّه ِ وَ الْمَلائِکَهِ وَالنّاسِ أجْمَعینَ عَلى مَنِ اسْتَحَّلَ مِنْ أمْوالِنا دِرْهَماً؛ لعنت خدا و فرشتگان و تمام مردم جهان برکسى باد که درهمى از اموال ما را حلال بداند. [الاحتجاج، شیخ طبرسی، ج۲، ص۴۸۰]
۴- امام زمان علیه السلام: وَ أمّا أمْوالُکُمْ فَلانَقْبَلُها اِلاّ لِتَطْهُرُوا فَمَنْ شاءَ فَلْیَصِلْ وَ مَنْ شاءَ فَلْیَقْطَعْ فَمـا اتـانَا اللّه ُ خیْرْ مِمّـا اتـاکُمْ؛ اما اموال شما ما آنها را فقط براى این مى پذیریم که شما پاکیزه شوید، پس هر کس بخواهد ـ که پاک شود ـ برساند و هر کس مایل است قطع کند، پس آنچه خدا به ما عطا فرموده است بهتر و برتر است از آنچه به شما داده است.[کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۴۸۴]
و فرمودند: وَمَنْ أکَلَ مِنْ أمْوالِنا شَیْئاً فَإنَّما یَأکُلُ فى بَطنِهِ ناراً وَ سَیَـصْلى سَعـیراً؛ کسى که از امـوال ما چـیزى بخـورد همانند این است که آتش را مى خورد و به زودى به جهنم خـواهد رسـید.[همان، ص۵۲۱]۵- حضرت مهدى علیه السلام: وَأمَّا الْحَوادِثُ الْواقِعَهُ فَارْجِعُوا فیها إلى رُواهِ حَدیثِنا فَإنَّهُمْ حُجَّتى عَلَیْکُمْ وَ أنَا حُجَّهُ اللّه ِ عَلَیْهِمْ؛ امّا در رخدادهایى که پیش مى آید به راویان احادیث ما مراجعه کنید، که آنان حجّت من بر شما هستند و مـن حـجّت خــدا بـر آنـانـم. .[همان، ص۴۸۴]
۶- حضرت مهدى علیه السلام: أما سَمِعْتُمْ اللّه َ عَزَّوَجَلَّ یَقُولُ: یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنوا اَطیعُوا اللّه َ وَ أطیعُوا الرَّسولَ وَ اُولُو الأمْرِ مِنْکُمْ. هَلْ أمرٌ إلاّ بِما هُوَ کائِنٌ إلى یَوْمِ القیامَهِ؛ آیا شنیدید که خداوند بزرگ فرمود: اى کسانى که ایمان آوردید از خدا و رسول و صاحبان فرمان برخود پیروى و فرمانبردارى کنید، آیا مقصود این نیست فرمانى که تا روز قیامت پا برجاست؟[همان، ص۴۸۷]
۷- امام مهدى علیه السلام: فَمَا أَرْغَمَ أَنْفَ الشَّیْطَانِ أَفْضَلُ مِنَ الصَّلَاهِ فَصَلِّهَا وَ أَرْغِمْ أَنْفَ الشَّیْطَان؛ پس چه چیزی بینی شیطان را مانند نماز به خاک می مالد؟ پس نماز بخوان و بینی شیطان را به خاک بمال.[همان، ص۵۲۰]
۸- امام مهدى علیه السلام : إجعَلوا قَصدَکُم إلَینا بِالمَوَدَّهِ عَلَى السُّنَّهِ الواضِحَهِ؛ قصد و نیت های خود را به ما ، با دوست داشتن به راه و روشی درست و روشن همراه کنید .[الغیبه، شیخ طوسی، ص۲۸۶]
