اسم من ((آفتابگردان )) است !

من دوست کبد هستم .
مضمضه آب ریشه ام ، دندان درد را تسکین می دهد.
حشرات از من گریزانند.
دم کرده ی برگم انگلهای روده را دفع می کند.
عده ای مرا مشرک تصور کرده گل آفتاب پرست هم خوانده اند، در صورتی که چنین نیست ، ما خوراکی ها همه آیات پروردگار بوده ، یکتاپرستی آیین همیشگی ما است . وانگهی گل آفتاب پرست گیاه دیگری است ، از خانواده گاوزبان که در غرب ایران مخصوصا اطراف همدان زیاد می روید و دمکرده برگ و سر شاخه های گلدار آن را جهت تنگی مثانه و دفع انگلهای روده می خورند، در کتابهای گیاه شناسی قدیم ایران مرا به اسم ((آذریون )) که معرب آذرگون است نام برده اند و این اسم بسیار مناسب است ، زیرا اشعه خورشید در دانه های من منعکس شده و منافع آن را در خود ذخیره کرده ام .من سرشار از ویتامین ((آ))، ((د))، هستم ، بازکننده دماغ و دوست کبد می باشم ، مضمضه با آب ریشه من درد دندان را تسکین می دهد، پنج گرم شربت ریشه من مقوی قلب است ، ضماد برگ من جهت تسکین درد مفاصل ، سیاتیک ، نقرس و خنازیر مفید است ، ریشه من دارای هورمون جنسی است ، بطوری که اگر ضماد آن را بر کمر ببندند ایجاد تحریک می نماید و به همین علت است که حمول آن عادت ماهانه بانوان را باز و باعث سقط جنین است و زایمان را آسان می کند، خوردن آب برگ کوبیده من نیز جهت اخراج جنین و باز کردن عادت ماهانه مؤ ثر است ، مقدار خوراک آب گل ، برگ و ریشه من بیست گرم است ، یکی از عجایب من این است که مگس و پشه بر روی گل من نمی نشیند و دود من نه تنها حشرات ، بلکه موش و قورباغه را نیز فرار می دهد.گل من اثر تب بر دارد و از آن ماده ای می گیرند که آرام کننده دردهای معدی است ، مغز دانه های من ۴۰ تا ۴۸ درصد روغن دارند، هجده تا بیست درصد آن را بدون دادن حرارت می توان با فشار گرفت و این روغن درجه یک اعلی بوده ، گوارا و بسیار مفید است ، بقیه مواد چربی که بوسیله فشار و حرارت گرفته می شود، در صنعت ساعت سازی ، صابون سازی مصرف می شود و دیر فاسد می شود برگ های من نیز اثر تب بر داشته و مخصوصا جهت مالاریا تجویز می شود. در بین حیوانات ، طوطی به خوردن دانه های من علاقه زیاد دارد. زیرا با خوردن آن مریض نمی شود و فضولاتش بو نمی دهد.