همیشه فرصت های آشنایی ازدواج، لحظاتی خوشایند و در عین حال، همراه با استرس و نگرانی هستند؛ چرا که فرصت برای مواجهه دو فرد ناآشنا با یکدیگر است تا در ساعت هایی که با هم صحبت و تبادل نظر می کنند، شناخت خوب و مناسبی نسبت به هم پیدا کنند تا بتوانند تصمیم بسیار مهمی مثل ازدواج با یکدیگر را بگیرند. برای آنکه این فرصت های آشنایی و صحبت کردن، در عین شیرین بودن، بهتر برگزار شود و اطلاعات کاربردی تری بین دو طرف رد و بدل شود، باید راه و رسم هایی را بیاموزیم تا از این لحظات، بهترین استفاده را ببریم. در «موضوع ویژه» این هفته قصد داریم برخی از راه و رسم های جلسات ملاقات و صحبت کردن دختر و پسری که قصد ازدواج دارند را مطرح کنیم؛ از طرز صحبت کردن، لباس پوشیدن و زمان و مکان ملاقات گرفته تا نکاتی برای اصول یک مکالمه تأثیرگذار.
چه زمانی؟ چه مکانی؟
یکی از سخت ترین تصمیمات دختر و پسرهایی که قصد ازدواج دارند بعد از هماهنگی با خانواد ها و رعایت مسایل اخلاقی و عرفی رایج در جامعه، پیدا کردن فرصت و مکان مناسبی برای صبحت کردن رو در رو است. اما به خاطر داشته باشید اولاً قبل از هر جیز، همواره این امر با اطلاع و اجازه خانواده ها انجام شود و ثانیاً مطمئن شوید که طرف مقابلتان حتماً به دنبال ازدواج است. آنچه در این صفحه می خوانید، به این تصمیم گیری کمک خواهد کرد.
کی حرف بزنیم؟
بهترین زمان ها برای صحبت کردن، بعد از ظهرها (فاصله بین ناهار و شام) است و اگر مقدور نبود، فاصله بین صبحانه و ناهار. ترجیحاً مکالمه پسر و دختر برای ازدواج، خصوصاً اگر ملاقات اول است، بهتر است نزدیک به فاصله ناهار و شام نباشد؛ چرا که آن وقت، گرسنگی ممکن است باعث شود که صحبت ها زودتر از موعد قطع شود. البته هیج ایرادی ندارد که قرار ناهار و شام گذاشته شود اما بهتر است صحبت ها چند ساعت قبل از آن شروع شود تا موقع صرف غذا ، حرف های اصلی به نتیجه رسیده باشد و آن وقت، دو طرف با آرامش غذای شان را میل کنند.
مدت زمان جلسه مکالمه، بستگی به تمایل دو طرف دارد اما توصیه می شود که حداقل و ساعت و حداکثر سه ساعت باشد و بعدش ادامه دادن یا موکول کردن گفتگو به جلسات بعدی. معمولاً ذهن ما توان هضم کافی برای مطالبی که بیش از سه ساعت به آن وارد شود را ندارد. بهتر است روزی را برای صحبت کردن انتخاب کنید (یا ساعتی را انتخاب کنید) که تا حد امکان به دور از شلوغی های روزمره و دغدغه های کاری و خانوادگی باشد تا بتوانید باخیال راحت به صحبت هایتان ادامه بدهید.
حتی الامکان در آن روز یا ساعت، قرار ملاقات یا وعده کاری دیگری تنظیم نکنید (مثلاً اینکه دنبال خواهر کوچک ترتان که کلاس کنکور است، بروید یا با مادرتان سری به دندانپزشک بزنید!) و فقط تنها قراری که می گذارید، قرار صحبت کردن با هم باشد.
مکان: آرام، جذاب و معتدل
آرام باشد: محیط های شلوغ، پر رفت وآمد و پرازدحام، اصلا مکان مناسبی برای طرح موضوعات مرتبط با ازدواج نیست چرا که به دفعات حواس شمار ا از اصل صحبت هایتان دور می کند.
امکان نشستن داشته باشد: این نکته خیلی ساده است اما صحبت کردن در خیابان به شکل راه رفتن طولانی، وضعیت مناسبی برای صحبت کردن نیست. بهترین مکان، جایی است که امکان نشستن طولانی برای شما و طرف مقابل تان فراهم کند. خصوصی نباشد: مکان های که خیلی خلوت به حالت خصوصی هستند، مکان مناسبی برای طرح موضوعات مرتبط با ازدواج نیستند، خصوصاً این قضیه برای دختر خانم ها مهم است و آنها باید با دقت بیشتری نسبت به این موضوع واکشن نشان دهند. نور کافی داشته باشد: محیط های کم نور و دلگیر و یا با طراحی تیره و تار، محیط مساعدی برای صحبت کردن دختر و پسر نیستند. موضوع ازدواج بهتر است در محیط های پرنور، روشن و دلباز مطرح شود، چرا که خود محیط روی روحیه طرفین تأثیر می گذارد و باعث می شو که بعضی از مسایل را راحت تر یا سخت تر به زبان بیاورند.به دور از قطع شدن صحبت باشد: هر شرایطی که صحبت طرفین را قطع کند، باعث می شود که رشته کلام از دست دو طرف خارج شود و بعضاً نکاتی که راجع به آن حرف می زنند، فراموش شود.شرایط پذیرایی داشته باشد: اصلی ترین دلیل این است که به هر حال ذهن انسان پس از چند ساعت کار فکری و صحبت کردن، نیاز به انرژی دارد، ضمن آنکه خوردن و آشامیدن یک طرف، به طرف دیگر فرصت می دهد تا راحت تر صحبت کند. البته حتی الامکان بهتر است محیط صحبت کردن، به حالت غذای ناهار و شام نباشد تا بوی غذا و سرخ کردنی و غیره، مزاحمتی برای صحبت کردن به وجود نیاورد.جذابیت داشته باشد: می شود روی دو تخته سنگ هم نشست و صحبت کرد! اما بهتر این است که محیط صحبت کردن، حداقل جذابیت های لازم را داشته باشد تا در این فرصت صحبت کردن، به طرفین خوش هم بگذرد.
هوای مناسبی داشته باشد: نه آنقدر گرم که فرد عرق کند و نه آن قدر سرد که فرد به لرز بیفتد!
چه لباسی بپوشم؟
شیک بپوشید: منظور از شیک پوشیدن، به تن کردن لباس پلوخوری و میهمانی عروسی نیست! منظور این است که لباس باید برازنده شخصیت شما (و طرف مقابل) باشد، ساده باشد، تناسب رنگ داشته باشد، تمیز باشد، صاف یا اتو کشدیه باشد، تا حد امکان ست شده باشد و مواردی از این دست لزومی ندارد که حتمالً لباس تان گران قمیت باشد. با عرف خانواده تان سازگار باشد: بهتر است لباسی را به تن کنید که به عرف خانواده نزدیک است چون به طور غیرمستقیم و ناخودآگاه به طرف مقابل این قضیه را منتقل می کنید که نحوه لباسی پوشیدن درخانواده تان به چه شکل است. بد نیست که سؤالاتی هم درباره نحوه لباس پوشیدن طرف مقابل یا موضوعاتی مثل حجاب در ذهن داشته باشید تا در موقع مناسب، آنها را مطرح کنید.به روحیات خودتان نزدیک باشد: وقتی آقا پسری که برون گرا و شوخ مزاح است، یک کت و شلوار سنگین و رنگین بپوشید و یک پیراهن مردانه سن بالا، آن وقت دیگر ممکن است خیلی «خودش» نباشد! یا اگر دختر خانمی که روحی شادابی ندارد، به عوض مانتو و روسری رنگ شاد و جذاب، رنگ تیره را ترجیح بدهد، ممکن است تصور خوبی از شخصیت خودش به طرف مقابل منتقل نکند. به هر حال لازم است نوع لباس و رنگی که انتخاب می کنید، انعکاسی از نگرش درونی شما باشد.شاد بپوشید اما جیغ نپوشید: استفاده از رنگ های شاد متعارف اما نه خیلی تند و اصطلاحاً جیغ باید حتماً مدنظرتان باشد. رنگ های خیلی تند، حواس طرف مقابل را از صحبت هایتان پرت می کند و بیشتر به سمت لباس تان می کشاند تا حرف هایتان.
آقایان آرایش موی خوبی انتخاب کنند:
چنانچه آرایش مویتان هم غیرمتعارف و غیرمرسوم باشد، باز هم تصور صحیحی از خودتان منتقل نخواهید کرد. امروزه استفاده از آرایش موهای عجیب و غریب، خیلی رایج شده است، اگر نوع آرایش مو برایتان مهم است، عیبی ندارد اما حداقل در جلسات اول خیلی احساساتی نشوید که بخواهید از همان ابتدا، طرف مقابل را تحت تأثیر قرار دهید یا واکنش اش را ببینید. بهتر است آرایش موهایتان یا لباس هایی که می پوشید و با خصوصیات شخصیتی که دارید، سازگار باشد.
چیزهای اضافه همراه نبرید: بهتر است برای جلسات آشنایی ازدواج، اقلام اضافه اعم ازکیف و دسته کلید و تلفن همراه و خرت و پرت، کمتر همراه داشته باشید. اینها هم دست و پا گیر هستند و هم توجه تان را تا حدودی معطوف به خودشان می کنند که مثلاً آنها را کجا بگذارید یا فرامش شان نکنید.
جواهرات بیش از حد، مطلوب نیست: خصوصاً برای دختر خانم ها، آویزان کردن تمام آنچه که در صندوق جواهرات شان است و یا برای آقا پسرها، انداختن اقلام آراستنی که غیرمتعارف است، خوب نیست و تصور مناسبی در ذهن طرف مقابل ایجاد نمی کند. این قاعده طلایی را فراموش نکنید: «زیبایی در سادگی و آراستگی است»!
چگونه تأثیرگذارتر باشیم؟
اگر نکاتی را که تاکنون به آنها اشاره شد، رعایت کنید، تأثیر قابل توجهی بر طرف مقابل خواهید گذاشت اما یک سری مسایل ریزه کاری دیگر هم هست که در این قضیه به شما کم کمک می کند:
تلفن همراه را خاموش کنید: بهتر است تلفن همراه تان را خاموش کنید یا روی حالت بی صدا یا پیام گیر بگذارید. اگر این کار را جلوی طرف مقابل انجام دهید و بگویید برای تمرکز بیشتر بر صحبت های او این کار را انجام می دهید، تأثیر خوبی خواهد گذاشت.
فاصله محل نشستن با طرف مقابل را رعایت کنید: نزدیک شدن بیش از حد در محلی که نشسته اید به سمت طرف مقابل برخلاف تصور، اصلاً احساس خوبی ایجاد نمی کند. با رعایت فاصله مناسب، به طرف مقابل می فهمانید که حریم شخصی او و احترام او برایتان چه قدر با ارزش و محفوظ است.بااحترام صحبت کنید: از جملات «خواهش می کنم»، «ببخشید، خوشحالم که…» و اصلاً جملات مثبت، بیشتر استفاده کنید. البته نه در حد زیاده روی و تعارفات دست و پاگیر!صورت حساب پذیرایی را بپردازید: این قضیه، معمولاً برای آقاپسرها صادق است. بهتر است شما سر جمع صورت حساب پذیرایی را پرداخت کنید. می توانید با دادن یک انعام مختصر، وجهه خوبی از دست و دلبازی تان به طرف مقابل نشان دهید!
اجازه صحبت به طرف مقابل تان هم بدهید: وقتی سؤالاتی را می پرسید یا او به نکته ای اشاره می کند، دوباره صحبت را به خودتان یا جوابی که خودتان برای آن موضوع دارید، برنگردانید. با پرسیدن سؤالات بیشتر سعی کنید تشویق اش کنید راجع به خودش بیشتر حرف بزند. مثلاً اگر می پرسید اهل کجا هستید و او می گوید تهران، شما هم بلافاصله نگویید چه خوب من هم اهل تهرانم! و صحبت را به سوی خودتان بکشایند… بلکه بهتر است مثلاً بپرسید چند وقت است که در تهران هستید… یا پدر و مادرتان اهل کجا هستند. به هر حال با همین ترفندهای ساده می توانید طرف مقابل تان را بهتر بشناسید.
یک هدیه همراه ببرید: همراه بردن یک دسته گل، یک کتاب خوب، یک شکلات خوش مزه، یک تابلوی نقاشی زیبا و یا هر هدیه دیگری که ماندگار و جذاب باشد (نه لزوماً گران قیمت)، یکی از بهترین راه های جلب نظر طرف مقابل و انتقال احساس مثبت به اوست.
چگونه صحبت کنیم؟
در جلسات آشنایی ازدواج، دختر و پسر باید یک سری اصول را در طرز صحبت کردن شان رعایت کنند تا صحبت های شان بسیار تأثیرگذار شود، خصوصاً اگر دفعه اول است که با یکدیگر قرار است صحبت کنند:با لحن آرام صحبت کنید: لحن صحبت شما در جلسه آشنایی ازدواج، باید آرام و متین باشد از هیجان زیاد و یا بلند صحبت کردن و یا کلام همراه با تحکم و تأکید بیش از حد، جدا بپرهیزید چون تأثیر خوبی نخواهد داشت.شمرده صحبت کنید: تند تند و نجویده صبحت کردن، نشانه بی قراری و استرس و کم توجهی به طرف مقابل است. باید کاملاً شمرده صحبت کنید و کلمات را کامل ادا کنید. این کار حس اعتماد به نفس و تسلط بر فکر و اندیشه و رفتار را به طرف مقابل منعکس می کند.
صبحت هایتان را از قبل تمرین کنید: لازم است تعدادی (یا بسیاری) از جملاتی را که قصد دارید حتماً بیان کنید و یا فکر می کنید که گفتن آنها ضرورت دارد و یا خالی از لطف نیست، حتماً از قبل تمرین کنید. این جملات را بنویسید و چند بار تکرار کنید. می توانید جلوی آینه بایستید و به خودتان موقع گفتن این جملات نگاه کنید تا حالت بیان تان را هم بهتر متوجه شوید. حتماً به معنی جملاتی که می خواهید بگویید، فکر کنید. شاید که برخی از جملات، معانی دوپهلو یا غیرمعمول داشته باشند که در وهله اول به ذهن نمی رسند ولی وقتی آنها را می نویسید و یا چند بار برای خودتان می خوانید، متوجه برداشت های دیگر از آن جملات می شوید.
برای صبحت هایتان برنامه ریزی کنید: مشخص کنید که در باره چه چیزهایی قرار است صحبت کنید. روی کاغذ، عنوان یا سر فصل هایتان را بنویسید. سؤالات احتمالی را هم که به ذهن تان می رسد و یا بریتان اهمتی دارد، یاداشت کنید. به هر حال صحبت از ازدواج است… شوخی که نیست! باید با آمادگی سر جلسه ملاقات بروید!پر حرفی نکنید: باید سعی کنید حتی الامکان طرف مقابل را بشناسید نه اینکه با پرحرفی، فرصت حرف زدن را از او بگیرید. نباید این طور باشد که او یک دقیقه صحبت کند و شما ۱۰ دقیقه جواب بدهید! سؤالات تان هم باید به گونه ای باشد که ابتدا به او امکان بدهد یا تشویق اش کند که بیشتر راجع به خودش و خانواده اش صحبت کند.زیاد از کسب وکار حرف نزنید: خیلی وقت ها این اشتباه پیش می آید که صحبت راجع به ازدواج، کاملاً تبدیل می شود به سؤالاتی راجع به شغل و مهارت های طرف و اینکه چه قدر کار می کند و در آمدش چه قدر است و اینها. بهتر است از طرح این دست سؤالات خصوصاً در آشنایی اول، بپرهیزید. درست است که مسایل شغلی مهم است اما بعضی ریزه کاری ها و موشکافی ها در باره آن، احساس خوبی به طرف مقابل نمی دهد. به صحبت های طرف مقابل اشتیاق نشان بدهید: «گوش دادن فعال» هنری است که خیلی از دخترها و پسرهایی که برای ازدواج با یکدیگر صحبت می کنند باید با آن آشنا باشند. این نحوه گوش دادن یعنی اینکه شما با چهره و رفتار خود، به طرف مقابل می فهمانید که تمام توجه تان به اوست و به علاوه، موقع گوش دادن، توجه تان به کلمات و واژه هاست و صحبت او را قطع نمی کنید. هر جا هم که جایی برایتان ابهام و مورد سؤال بود، با دقت و در موقع مناسب سؤال کنید. نگاه کردن به چهره طرف مقابل، به او این احساس را منتقل می کند که حرف هایش برایتان جذاب است. البته نگاه کردن مستقیم و خیلی طولانی، نباید این احساس را هم به وجود آورد که فقط دارید به چهره اش زل می زنید و حرف هایش در درجه دوم اهمیا قرار دارند!دور و برتان را کمتر نگاه کنید: اگر محیطی که برای صحبت کردن انتخاب کرده اید، برایتان جدیداست، بهتر است همان ابتدا (اگر ضرورت دارد) مختصری راجع به جاذبه های آن محیط با هم صحبت کنید سپس سر اصل مطلب بروید. حواس تان را در وسط بحث، روی زیبایی هایی که دور و برتان روی دیوار و سقف و تابلوها نقش بسته متمرکز نکنید. ضمن آنکه چشم تان نباید خیلی این طرف و آن طرف بچرخد و دور و بر را نگاه کنید. این قضیه، به طرف مقابل این حس را منتقل می کند که تمرکز ندارید یا دچار استرس هستید و حواس تان به صحبت ها نیست ضمن آنکه نگاه کردن به دخترها و پسرهای دیگر و تیپ و قیافه آنها، خیلی وقتها اصلاً تصور خوبی در ذهن نفر مقابل تان ایجاد نمی کند!زیاد شوخی نکنید: خصوصاً اگر جلسه اول یا جلسات اول آشنایی است و هنوز با خصوصیات طرف مقابل کاملاً آشنا نیستید، از شوخی و مزاح بی مورد پرهیز کنید. گفتن لطیفه های ساده ممکن است به آرام ودلپذیر شدن و یارفع خستگی تان کمک کند اما مطمئن باشید که اگر حواس تان نباشد و لطیفه و جوکی بگویید که فراتر از حد متعارف است، آن وقت شخصیت خودتان را ضایع کرده اید. ممکن است طرف مقابل واکشن مستقیمی نشان ندهد اما مطمئناً یک نمره منفی برایتان منظور خواهد کرد.
از گلایه گویی و نگرش منفی پرهیز کنید: صحبت از اینکه چرا این قدرساکتی، چرا حرف نمی زنید، چرا توی همی، چرا تلفن ها را جواب نمی دی و خلاصه انواع و اقسام گلایه گذاری ها که هیچ وقت هم تمامی ندارد، باید به زمان های دیگر موکول شود. بدترین چیز در جلسات آشنایی ازدواج که طرف مقابل را حسابی به لاک دفاعی می برد، صحبت از همین نکات منفی است که دیده اید یا شنیده اید و حالا میخواهید به آنها اشاره کنید. تا حد امکان بر نکات مثبت و توافق ها تأکید کنید. فراموش نکنید که اختلافات دو نفر، خیلی وقت ها در واقعیت کمتر از چیزی است که در ظاهر و در صحبت ها جلوه می کند و نباید از آنها هراس داشته باشید.خودتان باشید: درست است که بازی کردن نقش یک پسر مؤدب و آقا و یا دختر با وقار و متین، در جلسات آشنایی ازدواج یک اصل است اما بهتراست طوری صحبت ها را پیش ببرید که شخصیت واقعی خودتان را به درستی نشان دهید، یعنی در واقع سعی کنید خودتان باشید با صفات مثبت تان… نه خدای نکرده صفات منفی!
طرف مقابل را مجبور به صحبت نکنید: نباید طرف مقابل را مجبور به صحبت کردن یا ملزم به جواب دادن به برخی سؤالات تان کنید. لزومی ندارد که در پایان جلسه، پاسخ تمام سؤالاتی که در ذهن دارید، پیدا کرده باشید. خیلی از موضوعات را می توان به جلسات بعد یا صحبت های روزهای آینده موکول کرد.
نویسنده: دکتر علیرضا احمدوند
