۱- ارتشیان با اذن خداوندی نگهبانان رعیتند.
۲- ارتشیان در صورتیکه نیرومند و مخلص و شجاع و تکاپوگر باشند باعث عظمت و جلال و زینت زمامداران می‌باشند، چه در مقابل دشمنان خارجی و چه در برابر منحرفان داخلی.
۳- ارتشیان هستند که با دفاع جدی از آرمانهای دینی موجب عزت و شکوه مردم متدین می‌باشند، و بدیهی است که مقصود امیرالمؤمنین علیه‌السلام آن نیست که ارتشیان برای دین عزت می‌بخشند. زیرا عزت دین در ذات و قوانین و اصول و احکام آن است، و هیچ نیازی به دفاع و حمایت با اسلحه و پیکار ندارد، بنابراین، باید گفت: مقصود امیرالمؤمنین علیه‌السلام از کلمه‌ی عزالدین عزت و شوکت و جلال مردم متدین میباشد.
۴- ارتشیان هستند که طرق گوناگون امنیت را در جامعه هموار می‌کنند. حقیقت اینست که بشر با همه‌ی ادعاهای ترقی و تکاملی که دارد، هنوز نتوانسته است طعم امنیت زندگی اختیاری و منطق حقیقی حیات معقول را بچشد، و اینکه امروزه در بعضی از کشورهای دنیا می‌بینیم که همه‌ی مردم آنها با کمال آرامش و امنیت کامل به سر می‌برند مستند به تحول و تکامل ذاتی آنان نیست، بلکه معلول یک عده عوامل جبری است که با کمال مهارت نمایش آزادی به آنها داده‌اند.
۵- قوام رعیت و پایداری زندگی جامعه با لشکریان است، توضیح این جمله را در مطالب قبلی متذکر شدیم، زیرا تا قدرت قاهره و نیروی بازدارنده‌ای در کار نباشد، نه تنها خطر خودپرستان داخلی و قدرت‌پرستان خارجی زندگی مردم را مختل می‌سازند، بلکه نبودن نیروی بازدارنده از تعدی و هجوم، خود از مهمترین عوامل وسوسه برای تعدی و هجوم قدرت‌پرستان میباشد، لذا می‌توان گفت: لشکریان مانند بازوی قوی یک مرد است که می‌تواند با آن بازوی نیرومند زندگی خود را از خطر نابودی نجات بدهد، سپس امیرالمؤمنین علیه‌السلام شرائط انتخاب فرماندهان بزرگ را در جملات مشروح‌تر چنین می‌فرماید:
شرط یکم- خیرخواهی و خیراندیشی
شرط دوم- پاکدامنی
شرط سوم- بردباری و ظرفیت
شرط چهارم- روحیه‌ی والای ترحم و رأفت بر ناتوانان و مقاومت و تاثرناپذیری از اقویاء
شرط پنجم- خشونت او را به هیجان درنیاورد و ناتوانی زمین‌گیرش نسازد
شرط ششم- حیثیت و شرف و تربیت در خانواده‌های صالح
شرط هفتم- حسن سابقه
شرط هشتم- داشتن شخصیت دلاور و باعظمت
شرط نهم- سخاوت
