آیا دوست دختر داشتن در اسلام حرام است؟

آیا دوست دختر داشتن در اسلام حرام است؟

از نظر شرع مقدس اسلام هر گونه ارتباط بین دختر و پسر، قبل از ازدواج، اعم از ارتباط مستقیم و غیر مستقیم، اگر با قصد لذت (جنسی) باشد و یا خوف فتنه و ترس افتادن به گناه در آن وجود داشته باشد، جایز نبوده و اشکال دارد. با نگاهی به پاسخ مراجع عظام تقلید به برخی از استفتاءات، این مطلب روشن می شود:
 آیا در گفتگوی زن و مرد نامحرم، فرقی بین گفت و گوی مستقیم و از راه دور هست؟
همه مراجع: خیر، هیچ تفاوتی در حکم نمی کند و در هر دو مورد، اگر با قصد لذت و ترس افتادن به حرام باشد، اشکال دارد.[۱]
 چت کردن با جنس مخالف و رد و بدل کردن صحبت های معمولی، چه حکمی دارد؟
همه مراجع: در صورتی که خوف فتنه و کشیده شدن به گناه وجود داشته باشد. جایز نیست.[۲]
 آیا سلام کردن مرد به زن نامحرم و زن به مرد نامحرم، جایز است؟
همه ی مراجع: اگر بدون قصد لذت و ترس افتادن به حرام باشد، اشکال ندارد.[۳]
شوخی کردن با نامحرم چه حکمی دارد؟
همه ی مراجع: اگر با قصد لذت (جنسی) باشد و یا بترسد به گناه بیفتد، جایز نیست.[۴]
آیا ارتباط صمیمی بین دختر و پسر در هنگام همکاری یا مهمانی اشکال دارد؟
همه ی مراجع: دوستی بین دختر و پسر جایز نیست؛ چون ترس افتادن به گناه در میان است. اما ارتباط شغلی، اگر باعث مفسده نشود و موازین شرع در آن رعایت شود، اشکال ندارد.[۵]
 از مجموع مطالب و مسائل مطروحه ی فوق نتیجه می گیریم که: هر گونه ارتباط بین دختر و پسر، قبل از ازدواج، اعم از ارتباط مستقیم و غیر مستقیم، اگر با قصد لذت (جنسی) باشد و یا خوف فتنه و ترس افتادن به گناه در آن وجود داشته باشد، جایز نبوده و اشکال دارد.
اما ارتباط شغلی و حرفه ای و علمی و تحصیلی، اگر باعث فتنه و مفسده نشود و موازین شرع در آن رعایت شود، اشکال ندارد.
یکى از حدود الهى که متاسفانه خیلی کم رنگ در جامعه شده است و به آن بی توجه هستند، دوست نبودن با نامحرم (جنس مخالف) است. قرآن خطاب به مردان و زنان مسلمان مى ‏فرماید:
وَ لا مُتَّخِذى أَخْدان‏ (مائده/ ۵) ومردان دوست پنهانى نگیرید.
وَ لا مُتَّخِذاتِ أَخْدان(نساء/۲۵) وزنان دوست پنهانى نگیرند.
با توجه به این موضوع به پرسش ها و پاسخ های زیر توجه کنید.
پرسش: دوستى زن و مرد نامحرم و نامه نگارى و تماس تلفنى با یکدیگر چه حکمى دارد؟
پاسخ: همه مراجع: حرام است‏. (مسائل جدید، ج ۵، ص ۷۳؛ استفتائات بهجت، ج ۳، س ۶۸۳؛ استفتائات مکارم، ج ۳، س ۶۸۳؛ اجوبه الاستفتائات، س ۷۷۱٫)
پرسش: آیا دوستى با نامحرم به‏ عنوان آزمایش طرف مقابل‏ جایز است؟
پاسخ: جایز نیست. (استفتائات سبحانى، ج ۲، س ۱۲۲۹٫)
پرسش: اگر کسى به جنس مخالف بگوید دوستت دارم چه حکمى دارد؟
پاسخ: جایز نیست، چون ترس افتادن به گناه در میان است . (اجوبه الاستفتائات، س ۷۷۶؛ جامع الاحکام صافى، ج ۲، س ۱۶۶۱؛ استفتائات مکارم، ج ۲، س ۱۰۴۹ و ۱۰۷۵٫)
دوست داشتن شخصیت‏ هاى معنوى از جنس مخالف از روى محبت الهى مانعى ندارد. (احکام نگاه و پوشش، نشر معارف، ص ۷۶٫)
دوستى با نامحرم حرام است، چه با اطلاع و اجازه پدر باشد و چه بدون اجازه، چه با هدف ازدواج باشد و چه نباشد. (استفتائات مکارم، ج ۲، س ۱۰۴۹ و ۱۰۷۵٫)
وعده و قرار با دوستان نامحرم، حرام است و سفر به عنوان دیدار آنها سفر معصیت محسوب مى‏شود و باید در چنین سفرهایى نماز را کامل خواند. قرآن مى‏ فرماید:
لا تُواعِدُوهُنَّ سِرًّا (بقره/ ۲۳۵٫) پنهانى با آنها قرار نگذارید.
منابع:۱- شهر سوال مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
۲- دانا کده بخش احکام شرعی

دیدگاه‌ خود را بنویسید

اشتراک گذاری این صفحه در :
ما را در رسانه های اجتماعی دنبال کنید
اسکرول به بالا