رجوع به تقویم و تعیین اوقات

نیاکان ما در باره ی مناســـــب و نیک بودن زمان آغاز هر کار یا تصــــــمیم گیری های مهم ،به ویژه مراحل نخستین ازدواج مانند خواســــــــتگاری که نقطه ی حرکت یک عمر زندگی به شمار می آمد،توجه بسیاری نشان می دادند . در وحله ی نخست آن ها ماه های سوگواری مذهبی ماننده محرم و صفر را برای این کار خوش شگون نمی دانند . حتی سعی داشتند در ماهی مانند ربیع الثانی یا ربیع آخر هم به دلیل وجود واژه ی «ثانی» و «آخر» در آن دست به کار خیر نشوند.به عنوان نمونه آنها ماه هایی مانند ربیع الاول را برای برگذاری این نوع مجالس بسیار مناسب می دانند . همچنین وجود واژه ی «اول» در چشم قدیمی ها نوعی تایید شمرده می شود از سویه دیگر ،ماهی ماننده ربیع الاول را که شب اول آن ها با آغاز هجرت پیامبر اکرم «ص» مصادف بود بسیار خیر و مبارک می دانستند .حتی گروهی حساسیت بیشتری به خرج می دادند که ساعت مقرر برای این گونه مراسم قمر در عقرب نباشد و چه بهتر که در مناطق ثور ، میزان یا حوته «به ترتیب علامات مربوط به ماه های اردیبهشت ، مهر واسفند» باشد