۱۹.احترام

بسم‌الله الرحمن الرحیم

کارشناس: استاد قرائتی

عنوان: احترام

برای دعوت دیگران به کار خوب و کارخیر، هر کاری که خیر است اعم از: تحصیل ، خدمت ، عبادت .کمک به طبقه ی محروم و.. یکی از ابزارهای دعوت این است که برای طرف مقابل احترام قائل شویم.

برای مثال گفتند که اگر شما خواستید فرزندتان را برای نماز بیدار کنید اگر از شیوه هایی نظیر با انگشت او را صدا کردن، با پا او را صدا کردن، با اسم کوچک یا خشن او را صدا کردن نتیجه اش کمرنگ خواهد بود یا اصلا نتیجه ای نخواهد داد. اما اگر او را اینطور صدا زدید: فاطمه خانم، حسن جان یعنی با احترام صدا زدید صحیح است.

در روایت هم داریم که اگر می خواهید  مردم امر به معروف و نهی از منکر شما را عمل کنند به آنها احترام بگذرید.

به عنوان مثال نگویید که بچه حرف نزند. بچه باید حرف بزند .معمولا قرآن نماز و زکات را همراه با هم به کار برده است. این دو عمل (نماز و زکات) در ۲۷ آیه به هم چسبیده اند مانند دو گوشواره! ولی به بچه که می رسد چون پول ندارد که زکات بپردازد بعد از اقم الصلاه می گوید و الامر به المعروف….

 این امر به معروف یعنی چه؟ یعنی حرف بزنید. اگر کار خوب دیدید تحسین کنید. اگر کار ناپسند دیدید بگویید که این کار را نباید بکنید. بچه باید حرف بزند ولو به بزگترها! ما در قرآن یا ابتِ داریم. یعنی بچه ها به پدرشان تذکر می دادند.

مثلا حضرت ابراهیم (ع)کوچک بود اما با عموی بت پرست صحبت می کرد می گفت: پدرجان این مجسمه ها و سنگ ها که خدا نیستند.

بنابراین .احترام بگیریم تا آنها گوش به حرف ما بدهند راه احترام هم این است که اسمشان را سنگین به کار ببریم.

پیغمبر ما به بچه ها سلام می کردند، این یک مسئله مهم است.

از نظر حقوقی هم اگر یک بچه دوساله یک جایی نشسته باشد رئیس جمهور وارد شود و اگر کسی بچه ی دوساله را بلند کند رئیس جمهور بنشیند و نماز بخواند نماز رئیس جمهور باطل است . بچه وقتی نشسته شما حق ندارید او را بلند کنید .آنجایی که او نشسته است حق اوست و کوچک و بزرگ هم ندارد.

یکبار حضرت ظرف آبی را آوردند و آبی خوردند مقداری از آب در ظرف ماند. یک بچه ای آنجا بود که  گفت یا رسول الله مابقی آب را به عنوان تبرک به من بدهید.

حضرت تا خواستند ظرف آب را به بچه بدهند چند پیرمرد گفتند به ما بدهید رسول الله

حضرت گفتند: چون او اول گفته است نوبت اوست. اگر او حقش را بخشید به شما می دهیم. از کودک سوال کرد که اجازه می دهید که از حقتان بگذریم؟

بچه گفت: نه

این احترام به شخصیت است

حضرت ابراهیم تقریبا ۱۰۰ سالش بود پسرش ۱۳ سال خداوند وقتی ماموریت به او داد گفتند: با بچه ام در میان بگذارم .

به فرزندش گفت: من پی درپی خواب می بینم سر تو را می برم نظر تو چیست ؟ یعنی ابراهیم ۱۰۰ ساله با یک بچه ی ۱۳ ساله مشورت می کند.

ما اگر به بچه شخصیت بدهیم آنوقت است که گوش به حرف ما می دهد.