۳.ترغیب به نماز

بسم‌الله الرحمن الرحیم

کارشناس: استاد قرائتی

عنوان: ترغیب به نماز    

در بحث نماز ما مسئول فامیل ها هم هستیم . خداوند می گوید وَ أَنْذِرْ عَشِیرَتَکَ الْأَقْرَبِینَ به فامیل هات برس .در قرآن خطاب به پسر و پدر داریم، لذا گاهی باید پدرها باید فکر فرزند باشند گاهی فرزند فکر پدر باشد .

من در دانشگاه تهران امام جماعت هستم. یک جوان آمد خیلی خوش قیافه، گفت من دانشجوی اینجا نیستم و دانشجوی شریف هستم. یک کاری داشتم، گفتند برو پیش قرائتی! گفتم بفرما. گفت پدرم نماز نمی خواند! و من دلم می سوزد برای او!!! نگاه کردم، تیپ و شکل آرزو و ناراحتی این پسر را، با خودم گفتم دیده بودیم پدرها می آیند می گویند بچه هامون در نماز کاهلند، اما از اینور ندیدیم جوان بگوید پدر و مادرمان نمازشان سنگین است! یک خورده فکر کردم گفتم که تلفن پدرت را بده. شماره رو گرفتم و گفتم آقا اصلا اگر نماز هم واجب نباشد، بر تو واجب است، گفت چرا ؟ گفتم چنین پسری داری با این وجنات و به شکرانه ی اینکه خداوند چنین پسری به تو داده ، به این سن و شکل و سواد که می تواند الان بهترین لذت های گناه  را بکند  
و می تواند از غافلین باشد و انواع فسادها بکند، میدان باز است برای او در بیرون از دانشگاه، آمده دانشگاه تهران راه و چاه می خواهد که چکار کنم پدرم نماز بخواند! اصلا شما بخاطر چنین پسری باید نماز بخوانی .

یک خورده فکر کرد و گفت راست می گویی، پسر خوبی دارم. خب حالا پدر نمازخوان شد دومرتبه آمد گفت مادرم نماز نمی خواند به او هم تلفن کن و …

ما الان دانشجویان حزب الهی تیزهوش زیاد داریم که در لندن نفر اول شدن ولی وقتی وقت نماز شد به تنهایی روی پل نماز خواند .

هم باید پدرها باید فکر پسر باشند و هم بالعکس، برادران به فکر برادران باشند نگویند به ما چه .

تواصوا : همه به هم سفارش کنند، خواه کوچک به بزرگ و برعکس، همه از هم هستیم. این توجه به این مسئله که همه با هم هستیم بسیار مهم است ، فکر نکنید اگر گناهی شد کاری به ما ندارن،د نه خیر اینطور نیست .

از همه سئوال می کنند که به همسایه ات رسیدی یا نرسیدی.

ما یک قشرهایی را رها کردیم، حتی آنهایی که فکر می کنیم آدم های بدی هستند که وقتی باهاشون تماس می گیریم می بینیم که نه آنطور هم که فکر می کردیم بد نیستند. این ظاهرش بدی هایی دارد، اما فطرت و عقل و فهم آن روشن است. غرض و مرض ندارد .

یک موقع می خواستم در مورد زکات در کشور کاری کنم، گفتیم امتحانی کنیم ببینیم که  می گیرد یا نه؟
به منطقه گیلان غرب رفتیم و با مسئولینش صحبت کردیم که گندم فروش های سنگین را که به سیلوها می فروشند را  دعوت کنید تا در مورد زکات صحبت کنیم، جلسه تشکیل شد بعد از این که صحبت کردیم یک پیرمردی گفت آقا اجازه هست صحبتی کنم؟ گفتم بفرما. گفت شما آیا به ما گفتید زکات بگید که ما ندادیم؟ شما گفتید در انتخابات شرکت کنید، گفتیم چشم. گفتید بروید جبهه، فرزندمان را دادیم، گفتید کمک کنید به جبهه، گوشواره زنمان را دادیم، گفتید برای امام حسین گریه کنید، اشک ریختیم، شما زکات را به ما نگفتید! من دیگر هیچ حرفی نتوانستم بگویم و آمدم نزد مقام رهبری و گزارشی را دادم که بعد از آن بحمدالله زکات ها جمع می شود، گاهی شاید حرف پدر اثر نکند، اما حرف عمو یا استاد موثر باشد، باید ببینیم حرف چه کسی اثر می گذارد و او بگوید.