۴۱.اصل پرسشگری(قسمت دوم)

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد تراشیون
عنوان: اصل پرسشگری(قسمت دوم)

اگر میخواهیم نگرانی‌هایی که در مورد موضوعات اعقتادی فرزندان داریم را به حداقل برسانیم، باید به چند نکته توجه کنیم؟
۱- فطرت همه انسانها خداجو هست و مطمن باشید که اگر یک فردی را به خودش وابگذارید، به خدا نزدیک‌تر میشود نه اینکه از خدا دور بشود. مگر اینکه موانع یا عوامل انسانی و رسانه‌ای باعث بشود تا انسان از فطرت الهی دور بشود.
بنابراین، خداوند فرصت باورهای اعتقادی را در وجود همه انسانها قرار داده است. و آن فطرت است.

۲- با نوجوان خوب صحبت کنیم.
اگر بخواهیم که فرزندمان با ما تعارض اعتقادی پیدا نکنند باید با او ارتباط دوستی داشته باشیم حتی اگر گاهی تندترین و تلخ‌ترین سوالات را بپرسد.
باید با صبر و آرامشی به نوجوان اطمینان بدهیم که برای سوالاتشان پاسخ‌هایی وجود دارد. و زمینه ارتباط گیری آنها با مراجع پاسخگویی را فراهم آوریم.

۳- به عنوان والدین که باورهای اعتقادی خوبی داریم نباید تلخ و نازیبا برخورد بکنیم که فرزندان ما احساس بکنند این تلخی رفتار ما ریشه در باورهای دینی و اعتقادی ما دارد.
نباید بگذاریم نوجوان برخورد ناپسند ما را به پایِ دین و اعتقادمان بنویسد!!!
این رفتارها نگران کننده است و باید توجه و دقت لازم را داشته باشیم.
بنابراین، پرسش میتواند خوب باشد که آنها را به فطرت الهی بازمیگرداند
ما باید برای سوالات نوجوان پاسخ داشته باشیم.
نحوه رفتار والدین باید به گونه‌ای باشد که نوجوان به آنها به عنوان الگو نگاه کند.