۴۳.شیرینی زندگی

بسم‌الله الرحمن الرحیم

کارشناس: استاد قرائتی

عنوان: شیرینی زندگی

شیرینی زندگی به ثروت نیست. افرادی هستند بسیار وضع مالی خوبی دارند، تحصیلاتشان هم‌بالاست، اما عشق و اشتیاقی در زندگی‌شان نیست.

افرادی هم هستند که با حداقل امکانات زندگی خوبی دارند، این به حالات و رفتار انسان‌ها ربط دارد.

بهشت و جهنم آغازش از نیت خودمان است.

با چه نگاهی نگاه کنیم.

بله گاهی سر مسائل مادی، اختلافاتی پیش می‌آید، اما اصل این نیست که اگر زندگی مادی خوب بود، زندگی هم شیرین می‌شود.

بسیار زندگی‌های مرفهی هست که در آن تلخی است و آرامش نیست.

قرآن می‌گوید: وَإِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَیْنِهِمَا 

– اگر بین عروس داماد شقاقی بود نمی‌گوید اختلاف بود!

فرق بین اختلاف و شقاق چیست؟

اختلاف بین دو نفر است اما شقاق یکی است! (مثلاً می‌گوییم شقه گوشت یکی بود دوتا می‌کنیم) شق‌القمر ماه یکی است دوتا نیست، زن و شوهر یکی هستند و نمی‌گویند چرا دوتا شدید.

شقاق یعنی شما یکی بودید. قرآن می‌گوید من از شما و شما از من هستید. بعضهم من بعض اگر این‌طوری باشد زندگی خیلی شیرین می‌شود.

در کوچه ای پیرزنی، پیرمردی زندگی می‌کنند برای گرفتن نان مشکل دارد، این جوان‌های محله ، بسیج محله  بگویند مادر ما روزی یک نان بهت می‌دهیم، بعد هم پولش را حساب کن بده. گاهی می‌گوییم به من چه، بچه‌هایش فلان و … حالا چه اشکالی دارد روزی به‌جای یک نانی که برای خود می‌گیری دو تا بگیری

ما هنوز اسلامی عمل نمی‌کنیم.

یا می‌بینیم خانم پشت موتور شوهرش نشسته، اگر چادر رفت لای پره موتور امکان دارد بیفتد، باید به او بگوییم، نه بگیم افتاد بیدار می‌شود!

 این بی‌غیرتی و بی‌خیالی خیلی بد است.

خدا به یکی از پیغمبران فرمود که می‌دانی چرا شما را پیغمبر کردم؟ چون در تو سوزی است که در بقیه نیست. انسان باید دلش بسوز

گاهی در انتخاب شهردار می‌گفتند باید فلان مدرک را داشته باشد، به من گفتند نظر شما چیست؟ گفتم هیچ‌کدام از این ملاک‌ها نیست، شهردار باید رگ شهرداری در وجودش باشد! شما پوست موزی بینداز در خیابان جلوی دانشگاه، برو جایی نگاه کن، اگر یکی از این دانشجوها پوست را برداشت برو بگو تو شهردار، چون باید آثارش در عملش باشد و دلسوز مردم باشد.

قرآن در سوره ماعون انتقاد می‌کند به افرادی که وسیله‌ای دارند و به فردی که نیاز دارند نمی‌دهند.

همسایه می‌گوید ما مهمانی داریم می‌شود فلان وسیله را بدهید؟ می‌گویند نه چقدر خبیث هستند! می‌گویند قالی دادیم به آن یکی گلی شد، دیگر نمی‌دهیم، خب بشود، چرا بخل دارید. آدم بخیل آدم صافی نیست. حالا اگر ضرری هم به مال خورد روح سخاوت باید داشته باشیم.

درست است آنها باید امانت را صحیح بدهد، اما انسان باید روحیه سخاوت داشته باشد.

باید به همدیگر قرض دهیم اینها زندگی را شیرین می‌کند