دسته بندی :امام باقر(ع)

 چند حکایت از مولایمان باقرالعلوم(ع) کثیرالذکر۱- ابن قداح از امام صادق (ع) نقل مى‏ کند که فرمود: پدرم (امام باقر) کثیرالذکر بود، خدا را بسیار یاد مى‏ کرد، من در خدمت او راه مى‏ رفتم مى ‏دیدم که خدا را ذکر مى ‏کند. با او به طعام خوردن مى‏ نشستم،

عجز معاویه از پاسخگویی مناظره امام حسن(ع) با معاویه و پادشاه روم از امام باقر ـ علیه‌السّلام ـ منقول است که «ابوالأصفر»پادشاه روم نامه‌ای به معاویه(علیه الهاویه) نوشت و مسائلی را از او سوال کرد و در آخر نامه نوشت  «اگر تو واقعاً سزاوار خلافت هستی و خود را جانشین

مناظره امام باقر(ع) با قتاده (از بنی امیه) ابوحمزه ثمالی (از یاران با وفای امام باقر ـ علیه‌السّلام ـ) گوید: در مسجد النبی نشسته بودم، که دیدم مردی به طرفم می‌آید، نزدیک رسید سلام کردم گفت بنده خدا، کیستی؟ گفتم: مردی از اهل کوفه، چه کار داری؟ گفت: ابو جعفر

جواز ازدواج موقت «عبدالله بن مُعَمّر» به حضور امام باقر ـ علیه السلام ـ رسید و گفت: به من خبر رسیده که تو به جواز صیغه (ازدواج موقت) فتوا می‌دهی؟! امام باقر ـ علیه السلام: خداوند چنین ازدواجی را در قرآنش [۱] حلال کرده، و رسول گرامی ـ صلّی الله

امام محمد باقر(ع) پنجمین اختر فروزان آسمان امامت و هفتمین گوهر عرش عصمت است. او شکافنده و تبیین کننده علوم اسلامی است. امامی که سراسر زندگی‌اش نور بود و همه لحظات عمر با برکتش، در راه ارشاد و هدایت انسان‌ها صرف شد. سرتاسر زندگی امامان ما پر از درس های

مناظره امام باقر(ع) با طاووس یمانی طاووس یمانی، یکی از شخصیت ها و پارسایان و عارف مسلکان معروف عصر امام سجّاد ـ علیه السلام ـ و امام باقر ـ علیه السلام ـ بود که برای خود شاگردانی داشت که به اصحاب طاووس معروف بودند. ابوبصیر می گوید: با جمعی از

مناظره امام باقر(ع) با عبدا… بن نافع «عبدالله بن نافع» از خوارج بود و برای خود طرفداران و دار و دسته‌ای داشت، که با امام علی ـ علیه السلام ـ به خاطر کشتن خوارج نهروانی دشمن بود. روزی گفت اگر بر روی زمین کسی باشد که مرا قانع کند که

مردی مسیحی به حالت استهزاء به امام باقر(علیه السلام) گفت: «أَنْتَ بَقَرٌ». امام بی ‌آن‌که ‏عصبانی شود، با کمال خونسردی فرمود: «نه، من بقر نیستم، من باقر هستم». مسیحی ‏گفت: تو پسر زنی هستی که آشپز بود. حضرت فرمود:«آشپزی شغل او بود و ننگی به ‏حساب نمی‌آید.» مرد مسیحی بی‌ادبی

ولَو تَقوَّل عَلَینا بَعضَ الأقاویل۴۴ لأخذنَا مِنهُ بِالیمین۴۵ ثُمّ لَقطعْنا مِنهُ الْوتین۴۶[الحاقّه ۶۹ : ۴۶ ۴۴] و اگر پیامبر حتى یک کلمه از پیش خود جعل کند و به ما نسبت دهد (۴۴) با دست تواناى خود او را مى گیرم (۴۵) و سپس او را هلاک مى کنیم (۴۶).