دسته بندی :ریا

خداترسی امام صادق (ع) فرمود: خدا ترسی، نتیجه دانش و دانش، شعاع معرفت و قلب ایمان است. کسی که خشیت الهی نداشته باشد، عالم نیست؛ اگر چه موی باریک را به متشابهات علم، دو نیم کند (و در علم سرآمد باشد). خدای تعالی می‌فرماید: (جز این نیست که دانشمندان و

ریا و تظاهر  امام صادق (ع) فرمود: عملت را به ریا آلوده مساز و آن را برای کسی که نه می‌تواند زنده کند و نه بمیراند و  نه چیزی به تو رساند، یا به تو زیانی رساند، عرضه مکن. ریا، درختی است که جز شرک خفی بر ندهد و ریشه

ریز، تیز، تمیز وقتی عملیات نمی‌شد و جابه‌جایی صورت نمی‌گرفت، نیروها از بی‌کاری حوصله‌شان کم می‌شد. نه تیر و ترکشی، نه شهید و مجروحی و نه سرو صدایی، منطقه یکنواخت و آرام بود. آن موقع بود که صدای همه درمی‌آمد و بعضی‌ها دست به سوی آسمان بلند کرده و می‌گفتند:

هر عمل خیر و شایسته ای، گاهی دچار برخی آفت ها می شود با همه ی ستایشی که ازپذیرایی شایسته از مهمان شده، اگر جنبه ی تعادل رعایت نشود و به مرز اسراف و ولخرجی هایی برسد که اغلب، روی چشم و هم چشمی است، یا ریشه در خودنمایی و

پرسش ـ چگونه ریا، تکبر و غرور را از خود دور کنیم؟ پاسخ ـ اولاً هر چه بیشتر به نقایص وجودی و عیوب باطنی خود واقف گردید صفت تکبر و غرور کمتر می‏شود. همیشه عیوب، گناهان و کاستی‏ها را به یاد داشته باشید تا این رذایل تضعیف گردند. ثانیاً با

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم : ریاکاران، مغضوب خداوند     ویلٌ للذینَ یَجتَلِبُونَ الدنیا بالدِّینِ، یَلبَسُونَ للناسِ جُلودَ الضَّأنِ مِن لِینِ ألسِنَتِهِم، کلامُهُم أحلی مِن العَسَلِ و قُلوبُهُم قُلوبُ الذِئابِ، یقولُ اللَّهُ تعالی: أبی یَغتَرُّونَ؟!(۴/۱۹۳۸؛ اعلام‏الدین: ۲۹۵)     وای بر کسانی که دین را وسیله