دسته بندی :عدل الهی

افراط و تفریط در نقل روایات مربوط به حکومت امام عصر(عج) باید گفت برخی، در مورد قتل و کشتار در دوران ظهور، افراط می کنند و از امام زمان (علیه السلام) و یاران اش، چهره خشنی را به تصویر می کشند و به روایاتی شبیه به این روایت استدلال می

اصل تکلیف در همه انسان‌های مکلف ثابت است، خواه انگیزه خیر در آن‌ها غالب باشد یا انگیزه شر. این خلقت با عدل الهی هم منافاتی ندارد که کسی بگوید: خداوند مایه فطری غالب در گروهی را خیر و مایه فطری در گروهی دیگر را شر قرار داده است و بدین‌وسیله

 با توجه به حوزه‌های اصلی عدالت خداوند، می‌توان عدل الهی را به اقسام کلی زیر تقسیم کرد: ۱ ـ عدل تکوینی: خداوند به هر موجودی به اندازه شایستگی‌های او از مواهب و نعمت‌های عطا می‌کند و هیچ استعداد و قابلیتی را، در این حوزه، بی‌پاسخ و مهمل نمی‌گذارد. به دیگر

درآمد : مسئله عدل الهی یکی از اصول بسیار مهم اعتقادی و کلامی است. عدل نیز ، همانند توحید ، بیانگر یکی از اوصاف الهی است ولی به دلیل اهمیت وصف‌ناپذیر آن ، جایگاه ویژه‌ای در مباحث اعتقادی و کلامی یافته است. این اهمیت تا آنجاست که گاه از عدل

موضوع کاستی‌ها و نارسائی‌ها در کتابهای عقاید در مراحل مختلف مطرح گردیده و احیاناً تصور شده که بلاها و گرفتاری‌ها با چهاراصل مسلم در تضاد است: ۱ – توحید در خالقیت. ۲ – نظام احسن. ۳ – حکمت خداوند. ۴ – عدل الهی.   و ما در اینجا این موضوع

 اصل اول : همه مسلمانان خدا را عادل مى ‏دانند و عدل یکى از صفات جمال الهى است. و پایه این اعتقاد آن است که در قرآن ، هرگونه ظلم از خدا نفى شده و او به عنوان «قائم به قسط‏» یاد گردیده است ، چنانکه مى ‏فرماید : ‹‹ان

گاه چنین پنداشته مى شود که وجود تفاوتها درمیان موجودات , نوعى تبعیض و بى عدالتى است; از این رو, با اعتقاد به عدالت ورزى خداوند همخوانى ندارد. این تفاوتها گاه در میان اشیایى است که به انواع مختلف موجودات تعلق دارند. براى مثال, گفته مى شود که چرا خداوند

مصادیق عدل الهی مصادیق کلی عدل و حکمت الهی عبارتند از: ۱. عدل و حکمت در آفرینش و تدبیر: یعنی خداوند هر موجودی را با توجه به استعداد و قابلیت ذاتی او ایجاد کرده، و متناسب با غایت مطلوب آن موجود، اسباب و شرایط لازم برای نیل به آن غایت

اصل تکلیف در همه انسانهای ملکف ثابت است، خواه انگیزه خیر در آنها غالب باشد یا انگیزه شر. این خلقت با عدل الهی هم منافاتی ندارد که کسی بگوید: خداوند مایه فطری غالب در گروهی را خیر و مایه فطری در گروهی دیگر را شر قرار داده است و بدینوسیله

موضوع کاستى ها و نارسائى ها در کتابهاى عقاید در مراحل مختلف مطرح گردیده و احیانا تصور شده که بلاها و گرفتاریها با چهاراصل مسلم در تضاد است: ۱ – توحید در خالقیت. ۲ – نظام احسن. ۳ – حکمت‏ خداوند. ۴ – عدل الهى.   و ما در این‏جا

انسان موجودی است مختار که در طول زندگی با گزینش آزاد خویش به سوی کمال و سعادت و یا در جهت سقوط و شقاوت ، حرکت می‌کند بدیهی است که دراین مسیر سرنوشت ساز نیازمند آگاهیهای لازم و شناخت کافی نسبت به کمال و راه نیل به آن خوهد بود

انگیزه از کیفر یا تشفى خاطر است‏یا عبرت‏گیرى دیگران و جایگاه‏ هر دو زندگى دنیوى است، و در سراى دیگر هیچ‏یک از دو ملاک وجودندارد توضیح این که: انتقام از قاتل در زندگى دنیوى جنبه تشفى دارد چنانکه‏مى‏فرماید: (…ومن قتل مظلوما فقد جعلنا لولیه سلطانا فلا یسرف فى القتل‏انه کان

هدف این مقال پاسخ به یک رشته پرسشها است که افراد ناآگاه و جسور، آن را به عنوان اعتراض بر عدل الهى مطرح مى‏نمایند. این پرسشها بر چهار محور دور مى‏زنند:  ۱- عدل الهى و فاعلیت انسان. ۲- عدل الهى و علم و اراده پیشین خدا. ۳- عدل الهى و

از نظر حکما و همچنین از نظر متکلمین غیر اشعری، اشکالات مربوط به عدل الهی بصورت یک سلسله مسائل که باید راه حل آنها را ارائه داد مطرح است. در این بین، حسی مذهبان مدعی اند راههای کلامی و فلسفی، همه عقلانی و ذهنی است و متکی به هیچ مشاهده

موجودات در نظام هستی از نظر قابلیتها و امکان فیض گیری از مبدأ هستی با یکدیگر متفاوتند، هر موجودی در هر مرتبه ای هست از نظر قابلیت استفاضه، استحقاقی خاص به خود دارد. ذات مقدس حق (خدا) که کمال مطلق و خیر مطلق و فیاض علی الاطلاق است، به هر

پرسشهای زیادی در این زمینه مطرح می باشد: اولین پرسشی که در این زمینه هست این است که چرا در جهان، تبعیض و تفاوت وجود دارد؟ چرا یکی سفید است و دیگری سیاه، یکی زشت است و دیگری زیبا، یکی سالم است و دیگری علیل؟ بلکه چرا یکی انسان است

اگر غایت و هدفی در خلقت بود و حکمت بالغه ای در کار بود باید همه چیز مفید فائده ای باشد، و علیهذا می بایست که نه پدیده بیفایده ای آفریده شود و نه پدیده ای زیان آور؛ و نیز این که هیچ پدیده مفیدی متروک و معدوم نماند. وجود

اشکال وارد شده که شفاعت یک نوع استثناء قائل شدن و تبعیض و بی عدالتی است، در حالی که در دستگاه خدا، بی عدالتی وجود ندارد. به تعبیری دیگر: شفاعت، استثناء در قانون خداست و حال آنکه قانونهای خدا کلی و لا یتغیر و استثناء ناپذیر است (و لن تجد

عدل الهی در اندیشه صاحب بن عباد : صاحب بن عباد یکی از برخوردارترین و متنعم ترین مردم جهان بود که در حمایت شدید از اصل عدل برآمد، وی وزیر برخورداری است و از این نظر کمتر نظیر دارد. او اولا برخلاف اکثر وزرا که سری سالم به گور نمی

قرآن کریم، مقررات الهی را قوانین نیرومند و قوی معرفی می کند و تأثیر پول و پارتی و زور را در محکمه عدل الهی نفی می نماید. در قرآن از پول به عنوان عدل از ماده عدول ، زیرا وقتی که به عنوان رشوه داده شود سبب عدول و انحراف

مسأله عدمی بودن شرور به تنهایی برای حل مشکل ” عدل الهی ” کافی نیست، قدم اول و مرحله اول است. نتیجه ای که بالفعل از این بحث گرفته می شود فقط این است که هستی دو نوع نیست: یک نوع هستی هایی که از آن جهت که هستی هستند

اهل ایمان که در پرتو دین و مذهب به خداوند ایمان دارند، درباره عدل الهی با یک پاسخ اجمالی، وجدان خود را قانع می سازند. آنها با خود چنین می اندیشند که ادله قاطع، وجود خداوند عادل، قادر، علیم و حکیم را ثابت کرده است بنابراین دلیلی ندارد که چنین

خلاصه و اصول کلی شرور از نظر عدل الهی عبارتند از : صفت حکمت، یعنی حکیم بودن، درباره خداوند و درباره انسان به دو گونه صادق است. حکیم بودن انسان به معنی این است که در هر کاری غایتی معقول دارد و در کارهای خود عالی ترین و فاضل ترین

عدالت در مفهوم وسیعش عبارت است از دادن حق صاحبان استحقاق بدون هیچ تبعیضی میان آنها. اگر حق هیچ صاحب حقی ادا نشود برخلاف عدالت است، همچنانکه اگر تبعیض شده و حق بعضی داده شود و حق بعضی دیگر داده نشود باز برخلاف عدالت است. اگر معلمی هنگام امتحان دانش

بحث جبر و اختیار، خود به خود بحث عدل را به میان آورد زیرا رابطه مستقیمی است میان اختیار و عدل از یک طرف، و جبر و نفی عدل از طرف دیگر، یعنی تنها در صورت اختیار است که تکلیف و پاداش و کیفر عادلانه، مفهوم و معنی پیدا می