بقعه دیگر امام رضا دیمی
در خارج شهر شوشتر، در شرق بقعه سید محمّد گیاهخوار و غرب بقعه صاحب الزمان و تقریباً مشرف به رودخانه شطیط بقعه دیگر إمام رضا دیمی واقع است. طول ایوان ورودی بنا ۴/۵متر و عرض آن ۳/۴۰ متر و عرض تمامی بنا ۱۴/۳۰ متر است. بنای این بقعه به سمت شمال است و در ورودی بقعه نیز رو به همین سمت است. حیاط آن نسبتاً وسیع و دیوارهای آن سنگی و از سنگ چینی تراش است، گنبد بقعه شلجمی و گچ اندود است. داخل بقعه ۳۰۳ متر و چهار ضلعی است که دارای چهار هلال و چهار پنجره نورگیر است. سقف اتاق مدوّر و یا به شکل گنبد هشت ضلعی است. داخل بقعه از حیث بنا هشت ترک کلاه درویشی است و معلوم است که گنبد دوازده ترک و یا هشت ترک داشته که پس ( راجر سیوری، ایران عصر صفویه، ترجمه أحمد صبا، ص علیه السلام ۱. )
از تعمیرات به صورت گنبد شلجمی در آمده است. بدنه دیوارها گچ اندود شده ولی قبلاً دارای نقّاشی و خطّاطی بوده و چند خط که تقلید از اصل آن کرده اند از راست به چپ آشکار است.
(فی بیوت اذن اللّه ان ترفع ویذکر فیها اسمه یسبّح له فیها بالغدو والاصال رجال لا تلهیهم تجاره ولا بیع عن ذکر اللّه واقام الصلوه وایتاء الزکوه یخافون یوماً تتقلّب فیه القلوب والابصار).
( نور/علیه السلام ۳. )
آثار قبری در درون بقعه نیست احتمالاً هدف از ساخت بنا، یادگار حضور حضرت در این مکان بوده «قدمگاه». بر سر در ورودی بقعه، کتیبه ای در پنج سطر و هر سطر چهار مصراع به ابعاد ۹۵/۴۰ سانتی متر نصب شده است و سطور این کتیبه چنین خوانده می شود:این بنای رفیع و کوی مراد
وین مکان شریف و فیض رضا
بود در عهد خسرو دوران
خسرو جم خدیو ملک ندا
شاه گیتی ستان سلیمان شاه
آن که فرمان اوست حکم و قضا
واندر ایام (…) علی
خان عادل محیط جود و سخا
داشت حاجی جلال با اویی
از سر اعتقاد و صدق و صفا
مرحبا بر عقیده صافش
که نبود بجز رضای خدا
حبذا فیض و درگه عالیش
که قرین باد (…) دست دعا
……………..
هست چون فیض یثرب و بطحا
…………..
……………..
هاتفی گفت یا إمام رضا
سنه أربع و تسعین بعد الالف
متأسفانه ریخته گیهای کتیبه خوانده نشده ولی تاریخ کتیبه ۱۰۹۴ و مربوط به روزگار شاه سلیمان صفوی است. بر دو طرف ایوان دو ایوان موازی با هم وجود دارد و دو اتاق در انتهای آنها است، هر یک به ابعاد ۵*۳/۵ متر و با اتاق ضربی آجری.
( دیار شهریاران، بخش أوّل، ۱/صلی الله علیه واله – ۵۵۴. )
