ویژگی های مورد نیاز جمع خانوادگی
نخست اینکه در فضایی که اعضای خانواده با هم نشسته اند باید امنیت تک تک اشخاص حفظ شود و اعضای خانواده نباید حس کنند امنیت روانی آن ها مورد تهدید قرار می گیرد. دوم اینکه محور تعاملات بین اشخاص خانواده، باید احترام باشد و اینکه اعضا باید برای شخصیت یکدیگر حریم قائل باشند و وارد حریم شخصی یکدیگر نشوند یا با پرخاشگری و توهین به یکدیگر بی احترامی نکنند.
حتی اگر قرار است یکدیگر را نقد کنند این نقد باید همراه با احترام باشد. سوم ارزش قائل شدن برای یکدیگر است. اشخاص خانواده باید یکدیگر را ارزشمند بدانند و برای شنیدن و همراهی با یکدیگر، وقت بگذارند و در زمانیکه به حرف های هم گوش می دهند واکنش نشان بدهند تا فرد حس ارزشمندی را دریافت کند.
چهارم اینکه زمانی تعامل در خانواده سازنده است که اشخاص از تهدید، مسخره و تحقیر یکدیگر خودداری کنند. پنجمین شرط این است که اعضای خانواده بتوانند پیام دوست داشتن را در فضای نشست ها منتقل کنند . وقتی یک نشست در خانواده سازنده است که اشخاص حس کنند حتی اگر نقدی هم است آن نقد از روی دوست داشتن است؛ به عنوان مثال هنگامی که خانواده درگیر نگاه کردن یک فیلم هستند امکان دارد یکی از اشخاص خانواده به دیگری بگوید این چه فیلمی است که نگاه می کنی؟ !
یعنی نشان بدهد چیزی را که تو دوست داری من دوست ندارم واین سبب خدشه دار شدن روابط بین آن ها می شود و فضای صمیمی و محبّت آمیز خانواده را از بین می برد. با رعایت کردن این شرایط در نشست های درون خانواده یک تعامل سازنده شکل می گیرد که به رشد و ارتقای اعضای خانواده و ایجاد حس امنیت، اعتماد به نفس و عزت نفس در اشخاص منجر می شود.
برای این که بتوانیم رابطه اعضای خانواده را بهتر کنیم در آغاز باید بدانیم که چه دلایلی سبب این مسأله شده است تا بتوانیم باتوجه به آن اقدامات لازم و مؤثر را انجام دهیم.
مهم ترین علتی که میتوان گفت سبب دور شدن بیش تر اعضای خانواده از هم‌دیگر شده است، عدم توانایی برای ایجاد و برقراری یک روابط مؤثر است مثلا اشخاص نمی دانند چه طور به هم‌دیگر فعالانه گوش کنند و چطور همدلی داشته باشند.
علت دیگر پیشرفت تکنولوژی و افزایش جذابیت های شبکه های اجتماعی است این موردهای سبب شده اشخاص وقت خیلی زیادی را در طول روز صرف استفاده از آنها بکنند و متوجه نیستند که چه طور ساعت ها وقت خود را اتلاف می‌دهند و بدون هدف به استفاده از اپلیکیشن های گوناگون می گذرانند.
مشکلات اقتصادی که مردم امروز دارند و ساعت های طولانی کار کردن والدین و استرسی که هر روز پدر ها و مادر ها متحمل میشوند برای این که بتوانند مایحتاج اصلی خانواده خود را آماده کنند سبب شده است که اعضای خانواده روز به روز از هم دورتر شوند.
شش قانون کمکی برای نزدیک شدن اعضای خانواده به یکدیگر
۱ – دور همی خانوادگی و فامیلی را به قانون تبدیل کنید. احتمالا این قانون گذاری مهم ترین اصل و پایه این امر مهم باشد. همه باید از قانون تبعیت کنند؛ اگر چه که مناسب با وضعیت اشخاص همواره استثنائاتی برای بعضی شرایط در بعضی زمان ها وجود دارد؛ ولی به عنوان مثال دیدار ماهانه اقوام دور و نزدیک در یک محفل گرم و ساده با قراری معمولی بین بزرگ تر ها فراهم می شود. می توان قانون های دیگری را هم برای این اصل در نظر گرفت؛ مانند تهیه غذای ساده، حضور چند ساعت پیش از صرف ناهار یا شام.
۲ – اصل سادگی را رعایت کنید. سادگی در پوشش، تهیه وسایل ساده بازی.
۳ – اصل را به اشتراکات بگذارید . علائق مشترک، زمان های مشترک، امکانات مشترک و … واضح است که همه اشخاص در همه چیز اشتراک ندارند ولی باید دانست اصل انعطاف پذیری برای شرکت در این فضا ها بسیار مهم است.
۴ – بهانه سازی کنید. بهانه هایی مانند راه اندازی یک صندوق قرض الحسنه فامیلی با شرایط ساده که همه را در ماه دور هم جمع کند.
۵ – هر گونه غیبت، بدگویی، گلایه و شکایت را در این دورهمی ماهانه ممنوع کنید و به زمان های دیگری واگذار کنید.
۶ – خلاق باشید. مردان خوش صدا می توانند آواز های محلی بخوانند، از مشاعره و … غفلت نکنید. جوان های خوش مشرب و بذله گو را به شاد کردن جمع تشویق کنید. یادآوری یک تجربه یا نکته جالبی را که در طول یک ماه قبل با آن رو به رو شدید.
این فهرست می تواند خیلی بیش از این ها ادامه پیدا کند، همه چیز بخود شما و خواست تان برای با هم بودن بستگی دارد. این مطلب صرفا یک بهانه است تا به شما بگوییم تا دیر نشده هر چه بیش تر با هم باشیم.
