شهرهای هوشمند

در یک شهر هوشمند، فناوری‌های مدرن از حوزه‌های انرژی، تحرک، برنامه‌ریزی شهری، مدیریت و ارتباطات با یکدیگر همسو و شبکه می‌شوند تا داده‌های جمع‌آوری‌شده به تصمیم‌گیری بهتر و بهبود جنبه‌های خاصی از کیفیت زندگی کمک کند.

ساعت ۷ صبح است. یک ترموستات هوشمند به طور خودکار سیستم گرمایش و آب گرم را روشن می‌کند. حسگرهای نور، پرده‌ها را کنار می‌زنند و شما در خانه‌ای گرم و دلپذیر از خواب بیدار می‌شوید و آماده یک دوش آب گرم می‌شوید. وقتی با ماشین برقی خود به سمت محل کار می‌روید، سیستم حمل‌ونقل هوشمند چراغ‌های راهنمایی را طوری تنظیم می‌کند که ترافیک روان‌تر شود و ۲۰ دقیقه زودتر از همیشه به شهر برسید. برنامه پارک هوشمند برای شما بهترین جای پارک را پیدا می‌کند، چندقدمی دفترتان و درست کنار ایستگاه شارژ ماشین برقی.
 وقتی به دفتر می‌رسید، سنسورها چراغ‌ها و سیستم گرمایش را روشن می‌کنند تا محیط مناسبی برای کار داشته باشید. نیمه‌روز احساس کسالت می‌کنید و با یک تماس سریع علائم حیاتی شما بررسی می‌شود. داده‌ها به یک متخصص منتقل می‌شود و او به شما اطلاع می‌دهد که علائم اولیه سرماخوردگی دارید و پیشنهاد می‌کند ویتامین C مصرف کنید.

 

قبل از رفتن به خانه، گوشی خود را چک می‌کنید. برنامه «سیستم حمل‌ونقل هوشمند» مسیر رفت‌وآمد را بررسی کرده و مسیر سریع‌تری به شما پیشنهاد می‌دهد. به‌این‌ترتیب، ۱۰ دقیقه زودتر از همیشه به خانه می‌رسید.

این تصویری از زندگی در یک شهر هوشمند است.

 چرا به شهرهای هوشمند نیاز داریم؟

جدا از توانایی بهینه‌سازی عملیات شهری، ارتقای رشد اقتصادی و بهبود کیفیت زندگی برای ساکنان شهرها، شهرهای هوشمند برای مقابله با رشد فزاینده جمعیت به یک ضرورت تبدیل می‌شوند.

در حال حاضر ۵۴ درصد از جمعیت جهان در یک شهر زندگی می‌کنند. انتظار می‌رود این میزان تا سال ۲۰۵۰ به ۶۶ درصد افزایش یابد. این بدان معناست که شهرهای سراسر جهان باید در سه دهه آینده ۲.۵ میلیارد نفر اضافی را در خود جای دهند. با وجود حجم عظیم مردمی که در چنین مجاورتی کار می‌کنند، شهرها باید تاحدامکان کارآمد عمل کنند. با این رشد جمعیت مورد انتظار، نیاز به مدیریت پایداری محیطی، اجتماعی و اقتصادی منابع وجود دارد.

 شهرهای هوشمند چگونه کار می‌کنند؟

 سه‌لایه یک شهر هوشمند را تشکیل می‌دهند

 لایه ۱: فناوری
اولین لایه شهر هوشمند، لایه پایه فناوری است. اینجا جایی است که انبوهی از حسگرها، اشیا و ماشین‌ها توسط یک شبکه ارتباطی پرسرعت به هم متصل می‌شوند و داده‌ها را با استفاده از فناوری بی‌سیم و ابر به برنامه‌های مختلف و از برنامه‌های مختلف انتقال می‌دهند.

لایه ۲: برنامه‌های کاربردی
لایه دوم در مورد برنامه‌های کاربردی مبتنی بر ابر است که این داده‌های خام را جمع‌آوری، مدیریت و به بینش‌های عملی تبدیل می‌کنند. این بینش‌ها به شرکت‌ها و شهروندان شهر کمک می‌کند تا تصمیمات بهتری بگیرند که کیفیت زندگی آنها را بهبود می‌بخشد.

لایه ۳: مردم
لایه سوم یک شهر هوشمند در مورد ترغیب مشاغل و مردم به استفاده از این برنامه‌های مبتنی بر ابر است. اگر مردم از آنها استفاده نکنند، کار نمی‌کنند. مردم باید با استفاده از تلفن‌های هوشمند، ماشین‌های متصل و خانه‌های هوشمند خود با این برنامه‌ها تعامل داشته باشند.

جفت‌کردن دستگاه‌ها و داده‌ها با زیرساخت‌ها و خدمات فیزیکی شهر می‌تواند هزینه‌ها را کاهش داده و پایداری را بهبود بخشد.

این سه‌لایه برای ارائه داده‌های بلادرنگ به هم متصل می‌شوند که به مردم شهر زندگی بهتر و شرکت‌ها توانایی درک الگوهای تقاضا و پاسخگویی با راه‌حل‌های سریع‌تر و کم‌هزینه را می‌دهد.

 ۱۰ شهر هوشمند جهان

با افزایش دمای جهانی و تغییرات محیطی، شهرها برای آینده‌ای پایدار با چالش‌های جدیدی مواجه‌اند. برخی شهرها با سرعت بیشتری به سمت پیاده‌سازی راه‌حل‌های هوشمند پیش می‌روند که هدفشان بهبود کیفیت زندگی است و الگوهایی برای دیگران فراهم می‌کنند. مؤسسه بین‌المللی توسعه مدیریت (IMD) برای ارزیابی این پیشرفت‌ها، هر ساله رتبه‌بندی هوشمندترین شهرهای جهان را منتشر می‌کند. در این رتبه‌بندی، دیدگاه‌های ساکنان ۱۴۲ شهر در زمینه‌هایی مانند سلامت، ایمنی و حکمرانی بررسی شده است. امسال، هیچ شهری از آمریکا شمالی یا آفریقا در بین ۲۰ شهر برتر قرار نگرفت؛ بیشتر این شهرها در اروپا و آسیا هستند.

 باتوجه‌به شاخص شهرهای هوشمند ۲۰۲۴، ۱۰ شهر هوشمند جهان عبارت‌اند از:

۱. زوریخ

۲. اسلو

۳. کانبرا

۴. ژنو

۵. سنگاپور

۶. کپنهاگ

۷. لوزان

۸. لندن

۹. هلسینکی

۱۰.ابوظبی

کانبرا، پایتخت استرالیا، با رتبه سوم در میان هوشمندترین شهرهای جهان، به دلیل آلودگی هوای کم، فضاهای سبز فراوان و حس قوی مشارکت اجتماعی شناخته شده است. این شهر به پیشرفت در انرژی‌های پاک و ابتکارات تجدیدپذیر متعهد است و با استفاده از فناوری‌های هوشمند، محیطی جذاب و قابل‌زندگی برای کسب‌وکارها و استارت‌آپ‌ها ایجاد کرده است.

سنگاپور با رتبه پنجم، به دلیل امنیت بالا، اتصال قوی و استفاده بهینه از فناوری در حمل‌ونقل عمومی و مدیریت شهری، به‌عنوان یکی از هوشمندترین شهرها شناخته می‌شود. این شهر با استفاده از داده‌های باز و تکنولوژی‌های پیشرفته، زندگی روزمره را برای ساکنان آسان‌تر کرده و تمرکز ویژه‌ای بر پایداری و کشاورزی شهری دارد.

لوزان، با رتبه هفتم، علی‌رغم کوچکی جمعیت، به دلیل نزدیکی به طبیعت و سرمایه‌گذاری در فضاهای سبز، شهری جذاب برای زندگی است. این شهر با ترکیب امکانات دیجیتال و خدمات شهری، همچنان به پایداری متعهد است و خدمات دیجیتالی متنوعی را برای ساکنان و بازدیدکنندگان فراهم می‌کند.

لندن، با رتبه هشتم، به دلیل سهولت دسترسی به خدمات آنلاین و حمل‌ونقل عمومی گسترده، یکی از هوشمندترین شهرهاست. این شهر با تعهد به پایداری و توسعه زیرساخت‌های خودروهای الکتریکی و فضاهای سبز، در تلاش است تا به یکی از پاک‌ترین شهرهای جهان تبدیل شود.

ابوظبی، با رتبه دهم، به دلیل سیستم حمل‌ونقل هوشمند و ابتکارات پیشرفته در توسعه پایدار، به‌عنوان یکی از هوشمندترین شهرها شناخته می‌شود. شهر مصدر، نمونه‌ای از معماری مدرن و پایدار، با ترکیب فناوری و طبیعت، محیطی مناسب برای ساکنان فراهم کرده است. این شهر به ترکیب فناوری و پایداری برای بهبود کیفیت زندگی متعهد است.

در نهایت روشن است که نوآوری در همه‌جا در حال رخ‌دادن است و شهرها به دنبال بهبود کیفیت زندگی ساکنان و سازگارتر شدن با محیط‌زیست هستند. درحالی‌که درگذشته تمرکز بسیاری از شهرها بر فناوری و پیشرفت‌های تکنولوژیک بوده، اکنون نوآوری با محوریت شهروندان در مرکز توجه شهرهای هوشمند قرار دارد. فناوری‌های ارتباطی به شهرها و دولت‌ها کمک می‌کند تا با شهروندان در ارتباط باشند، این ارتباطات را تقویت کرده، نوآوری را به جلو ببرد و مشکلات را برجسته کند، تا شهرهای آینده را بهتر بسازند.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

اشتراک گذاری این صفحه در :
ما را در رسانه های اجتماعی دنبال کنید