غیرت نابجا

غيرت نابجا

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه‏السلام أَنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ علیه‏السلام قَالَ فِی رِسَالَتِهِ إِلَى الْحَسَنِ علیه‏السلام : إِیَّاکَ وَ التَّغَایُرَ فِی غَیْرِ مَوْضِعِ الْغَیْرَهِ فَإِنَّ ذَلِکَ یَدْعُو الصَّحِیحَهَ مِنْهُنَّ اِلَی السَّقْمِ . 

وسائل‏الشیعه ، ج۲۰ ، ص ۲۳۸

حضرت على علیه‏السلام مى‏فرماید : مبادا [نسبت به خانواده‏ات] نابجا غیرت به خرج بدهى و بدبین باشی ؛ زیرا اگر چنین
کردى آنانى که سالم هستند به بیمارى و نادرستى کشیده خواهند شد .

: متّهم نمودن همسر

هر گاه غیرت بی جا و بد دلىِ شوهر به تهمت زدن منتهی  گردد هم گناه کبیره وهم در بعضی موارد حدِّ‌ شرعی دارد

 عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه‏السلام قَالَ : إِذَا اتَّهَمَ الْمُؤْمِنُ أَخَاهُ انْمَاثَ الْإِیمَانُ مِنْ قَلْبِهِ کَمَا یَنْمَاثُ الْمِلْحُ فِی الْمَاءِ .

                         الکافی ، ج ۲ ، ص ۳۶۲

حضرت صادق علیه‏السلام فرمود : هر مؤمنى که برادردینی اش را متّهم نماید (به او تهمت بزند) ایمان در دلش آب مى‏شود
هم‏چنان که نمک در آب حل مى‏گردد .

 قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم : مَنْ بَهَتَ مُؤْمِناً أَوْ مُؤْمِنَهً أَوْ قَالَ فِیهِ مَا لَیْسَ فِیهِ أَقَامَهُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ عَلَى تَلٍّ مِنْ نَارٍ حَتَّى یَخْرُجَ مِمَّا قَالَ فِیهِ

وسائل‏الشیعه ، ج ۱۲ ، ص۲۸

پیامبر اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم فرمود : هرکس به مرد یا زن مؤمنى تهمت بزند یا چیزى را نسبت دهد که ندارد خداوند متعال در
روز قیامت او را در میان آتشى فراوان نگه مى‏دارد تا آن که خود را رها سازد. [یعنى آن طرف را از خود راضى نماید].

قَذْف چیست؟

قَذْف نسبت دادنِ زنا یا لواط است به شخصِ دیگر و اما نسبت دادنِ چیزهایى دیگر حکم قدف ندارد
اگر چه تعزیر و مجازات می شود .

تحریر الوسیله ، ج ۲ ، کتاب الحدود ، فی حدّ القذف ، مساله ۱

حد قَذْف

حدّ قَذْف براى قذف کننده – مرد باشد یا زن – هشتاد تازیانه است.

تحریر الوسیله ، ج ۲ ، کتاب الحدود ، فی حدّ القذف ، مساله ۱ ، و القول فی الاحکام ، مساله ۲

سؤال : شخصى به خانمى نسبتِ زنا داده است، حکم آن چیست؟

جواب :  به طور کلّى اگر کسى که بالغ و عاقل است به مرد یا زن مسلمانى که بالغ و عاقل و آزاد و عفیف است نسبتِ زنا
یا لواط دهد حدّش هشتاد تازیانه است که از روى لباس به او بزنند؛ ولى اگر فحش‏هاى دیگر بدهد و یا به او اهانت و اذیّت
کند با تقاضاى آن شخص از طرف حاکم شرع تعزیر مى‏شود؛ یعنى براى تأدیب، هر قدر صلاح بداند، به او تازیانه مى‏زند.

جامع المسائل ، ج ۲ ، سؤال ۱۱۵۷

مسأله: هر فحشى که موجبات ناراحتى مخاطب را فراهم آورد؛ ولى قذف هم به حساب نیاید
تعزیر دارد مثل این که به کسى بگوید: «تو حرام‏زاده‏اى!» یا «اى حرام زاده!» یا «اى فرزند حیض!» یا به
کسى بگوید: «اى فاسق!» یا «اى فاجر!» و یا به همسرش بگوید: «تو را عَذْرا نیافتم» و… که در تمام این
موارد اگر طرفِ مقابل مستحقّ آن نباشد بایستى گوینده ، تعزیر گردد.

تحریر الوسیله ، ج ۲ ، کتاب الحدود ، فی حدّ القذف ، مساله ۱

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم : مَنْ قَذَفَ امْرَأَتَهُ بِالزِّنَا خَرَجَ مِنْ حَسَنَاتِهِ کَمَا تَخْرُجُ الْحَیَّهُ مِنْ جِلْدِهَا وَ کُتِبَ لَهُ بِکُلِّ شَعْرَهٍ عَلَى بَدَنِهِ أَلْفُ‏ خَطِیئَهٍ .

بحارالأنوار ، ج  ۱۰۰ ، ص  ۲۴۹

پیامبر اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم فرمودند : هر مردى که همسر خود را به زنا نسبت دهد از کارهاى نیک خود جدا مى‏شود هم‏چنان که
مار از پوست خود بیرون رود [اعمالش پودر مى‏شود] و به تعداد هر مویى که در بدنِ اوست هزار گناه برایش مى‏نویسند .

دیدگاه‌ خود را بنویسید

اشتراک گذاری این صفحه در :
ما را در رسانه های اجتماعی دنبال کنید