پنجم از موارد تیمم : نیاز به آب براى رفع تشنگى .

مسأله ۶۶۳ ـ اگر به آب براى رفع تشنگى نیاز باشد باید تیمم نماید ، و جواز تیمم به این جهت در دو صورت است :
۱ ـ آنکه اگر آب را در وضو یا غسل صرف نماید خودش فعلاً یا بعداً به تشنگى که باعث تلف یا مرضش مى‏شود ، یا تحمّلش مشقّت زیادى دارد مبتلا خواهد شد .
۲ ـ آنکه بر غیر خود از کسانى که به او وابسته‏اند بترسد هر چند از نفوس محترمه نباشد ، اگر شؤون زندگى او برایش اهمیت داشته باشد چه از جهت علاقه شدید باشد ، یا از این جهت که تلف شدن او ضرر مالى برایش دارد ، یا رعایت حال او عرفاً لازم باشد مانند دوست و همسایه . در غیر این دو صورت هم تشنگى ممکن است مجوز تیمم باشد ، ولى نه از این جهت ، بلکه از جهت وجوب حفظ جان ، یا از این که مرگ یا بى تابى او مطمئناً موجب حرج بر خودش خواهد شد .
مسأله ۶۶۴ ـ اگر غیر از آب پاکى که براى وضو یا غسل دارد آب نجسى هم به مقدار آشامیدن خود داشته باشد ، باید آب پاک را براى آشامیدن بگذارد و با تیمم نماز بخواند . ولى چنانچه آب را براى کسانى که به او مربوطند بخواهد ، مى‏تواند که با آب پاک وضو بگیرد یا غسل نماید اگر چه آنان مجبور شوند که براى رفع تشنگى خود از آب نجس استفاده کنند ، بلکه اگر آنان از نجاست آب خبر نداشته باشند ، یا از آشامیدن آب نجس اجتناب نداشته باشند ، لازم است که آب پاک را در وضو و غسل استعمال نماید . همچنین اگر آب را براى حیوانش یا بچه نابالغ بخواهد ، باید آب نجس را به آنان بدهد و با آب پاک وضو و غسل را انجام دهد .