نکته‌هایی از زندگی امام رضا(ع)
صلوات
هرگاه حضرت می‌خواست دعایی کند، با صلوات بر محمد و آل‌محمد شروع می‌کرد. او در نماز و غیر آن بسیار صلوات می‌فرستاد و می‌فرمود «هرکس نمی‌تواند کاری کند که به سبب آن، گناهانش زدوده شود، بر محمد و خاندان او بسیار درود فرستد؛ زیرا صلوات، ریشه گناهان را از میان می‌برد.» (امالی صدوق، ص ۱۳۱، ح ۱۲۳).
سلاح پیامبران
حضرت، جمله‌ای را بارها به یارانش می‌فرمود که «بر شما باد سلاح پیامبران».
یک‌بار کسی پرسید «سلاح پیامبران چیست؟»
حضرت فرمود «دعا». (الکافی، ج ۲، ص ۴۶۸، ح ۵)
سجده شکر
حضرت به یکی از یارانش در نامه نوشت: در سجده شکر صدبار «شکراً شکراً» یا «عفواً عفواً» بگو.
امام می‌فرمود: کمترین ذکر در سجده شکر این است که سه بار بگوید: «شکراً لله».
پرسیدند که منظور از «شکراً لله» چیست؟
امام فرمود «یعنی این سجده من، شکری به درگاه خداوند است، برای توفیق خدمت و ادای فریضه‌ای که به من داده. شکر، موجب زیاد شدن است و اگر در نماز کوتاهی و نقصی باشد که با نوافل جبران نشده باشد، با این سجده جبران خواهد شد.» (عیون أخبارالرضا، ج ۱، ص ۲۵۴، ح۲۷)
