تدبیر ش۵۶آزاداندیشی، در جلسات تخصصی باید باشد نه در محیط‌های عمومی و صدا و سیما
یکی از دوستان گفتند که: اندیشه و علم، دستوری نباشد. من چنین چیزی سراغ ندارم. در جامعه ما اندیشه دستوری نیست؛ نه علم دستوری است، نه اندیشه دستوری است. کجا؟! مشخص کنند بگویند! کسی که با این قضیه مبارزه کند، خودِ منم. ما طرفدار آزاداندیشی هستیم. البته من به شماها بگویم: آزاداندیشی جایش توی تلویزیون نیست؛ آزاداندیشی جایش توی جلسات تخصصی است. مثلاً فرض کنید: در زمینه فلان مسئله سیاسی، یک جلسه تخصصی دانشجویی بگذارید؛ دو نفر، پنج نفر، ده نفر بیایند آنجا با همدیگر بحث کنند؛ این می‌شود آزاداندیشی. همین‌جور، بحث سر معارف اسلامی است؛ همین‌جور، بحث سـر تفکرات مکـاتب گـونـاگـون جهانـی است؛ همین‌جور، بحث سر یک مسئله علمی است. بنابراین جلسه باید جلسه تخصصی باشد؛ والاّ توی جلسات عمومی و در صدا و سیما دو نفر بیایند بحث کنند، آن کسی که حق است، لزوماً غلبه نخواهد کرد؛ آن کسی غلبه خواهد کرد که بیشتر عیّاری کار دستش است و می‌تواند بازیگری کند؛ مثل قضیه عکس مار و اسم مار! گفت: کدام یکی مار است؟ مردم با اشاره به عکس مار گفتند: معلوم است، مار این است.
بنابـرایـن آزادانـدیشی در جـلسـات تخصصی متناسب بـا هـر بحثی بـایـد باشد؛ در محیط‌هـای عمومی جای آن بحث‌ها و مناظره‌ها نیست.۶۶. ۸۹/۰۵/۳۱ بیانات در دیدار دانشجویان در یازدهمین روزماه رمضان
شوق‌انگیز بودن اختلاف نظر در مسائل اجتماعی
اختلاف نظرها بسیار شوق‌انگیز است؛ همین خـوب اسـت. نظرات گـونـاگـونـی در زمینه‌های واحدی مطرح می‌شود و هر نظری استدلالی دارد، طرفدارانی دارد؛ این عرصه‌ای است برای فکر کردن، ژرف‌گرایی و ژرف‌یابی کردن و به حقیقت رسیدن. نه اینکه حالا شما منتظر باشید که من درباره مواردی که محل اختلاف است یا از من سؤال شد – که این اختلاف نظر در دانشگاه وجود دارد – حتماً یک حرف قاطعی بزنم که همان بشود فصل‌الخطاب؛ نه! یک جاهایی البته فصل‌الخطاب لازم اسـت کـه رهبری یـا مقامـی کـه سخنش فصل‌الخطاب است، آنجا حرف بزند؛ اما این از آن موارد نیست؛ اینها مواردی است که اغلبش هیچ نیازی به فصل‌الخطاب ندارد. یک اختلاف نظری هم وجود دارد؛ خوب، باشد؛ چه عیب دارد؟ من آن روز به مسئولین کشور که اینجا بودند، در یک مورد خاصی گفتم: خوب! اختلاف نظر هست؛ اما اختلاف نظر فاجعه که نیست. این اختلاف نظر چه عیب دارد؟ یک وقت بحث سر این است که: این شلیک را به طرف دشمن بکنیم یا نکنیم؟ اینجا بله! اختلاف نظر مشکل درست می‌کند. اما یک وقت قضیه این‌جوری نیست؛ در مسائلِ نظری است، مسائل دامنه‌دار اجتماعی است؛ این اختلاف نظرها به نظر من شوق‌انگیز است.۶۶. ۸۹/۰۵/۳۱ بیانات در دیدار دانشجویان در یازدهمین روزماه رمضان
نیاز دانشگاه به انضباط و امنیت و جلوگیری از تندروی در برخوردهای انضباطی
گفته می‌شود کـه: در دانشگاه‌هـا برخوردهـای انضباطی و امنیتی صورت می‌گیرد. من نمی‌دانم چه جور برخورد تندی از لحاظ انضباطی و امنیتی در دانشگاه شده، اما این را می‌دانم که بالاخره در دانشگاه انضباط لازم است. حالا اگر یک وقت در یک جایی در باب انضباط و اِعمال انضباط، یک خرده تندروی بشود، من نمی‌دانم – ممکن هم هست – لیکن بالاخره انضباط هم لازم است، امنیت هم لازم است. نمی‌شود محیط دانشگاه را رها کرد. آماج خیلی از توطئه‌های دشمن، اصلاً محیط دانشگاه است. خود شما دانشجویان بدانید که توی آن دایره قرمز قرار دارید. گاهی اوقات توی عکس‌ها یا توی فیلم‌ها وقتی می‌خواهند یک نقطه‌ای را مشخص کنند، با دائره قرمز مشخص می‌کنند. دشمن، شما دانشجویان را توی دایره قرمز گذاشته، مشخصتان کرده؛ اصلاً خیلی از برنامه‌ها برای شماست؛ برای لغزاندن شما، برای منحرف کردن شما، برای بی‌خیال کردن شما نسبت به سرنوشت کشور و مصالح انقلاب. چطور می‌شود دانشگاه‌ها را از نظر دور داشت؟ خوب! بالاخره بـایـد توجـه بـاشـد. بله! بـه نظر مـا تندروی و زیاده‌روی در هیچ کاری خوب نیست؛ از جمله در این کار.۶۶. ۸۹/۰۵/۳۱ بیانات در دیدار دانشجویان در یازدهمین روزماه رمضان
