کودکان در سنین یک، یک و نیم و دو سالگی هنگام بازی با یکدیگر اشیا و اسباب بازی ها را بدون تشریفات و تعارفات از یکدیگر می قاپند. کودک برای حفاظت اسباب بازی خود مقاومت می کند و شاید بی رحمانه کودک همبازی خود را کتک بزند و یا از شدت استیصال ناچار به تسلیم گردد.
اگر فرزند شما در حدود دو سالگی دائم اشیا را از کودکان دیگر می قاپد به این دلیل نیست که در آینده به شخص زورگو و گردن کلفتی تبدیل خواهد شد زیرا کودک در این سن کوچک تر از آن است که برای دیگران حقوقی قائل شود. گاهی اجازه دهید فرزندتان اشیا را از دست کودکان دیگر بقاپد، اما اگر همیشه این کار را می کند می توانید گاهی اوقات اجازه دهید با کودکان کمی بزرگ تر از خودش که می توانند برای دفاع از خود در برابر او مقاومت نمایند بازی کند.
نکته:اگر کودکی در سه سالگی یا بیشتر حالت تهاجمی و پرخاشگری شدیدی داشته باشد و در ظاهر چیزی درباره بازی های دسته جمعی نمی آموزد، باید به تغییر و اصلاح او اقدام کرد.
اگر فرزند شما در حدود دو سالگی حاضر نیست اسباب بازی های خود را به کودکان دیگر بدهد رفتار و کردارش برای این سن کاملا طبیعی است، به تدریج که بزرگ تر می شود و نسبت به کودکان دیگر علاقه ای پیدا می کند و از بازی با آن ها لذت می برد رفته رفته حالت سخاوتمندی در او پیدا می شود. وقتی فرزندتان در حدود سه سالگی به مرحله ای می رسد که از بازی با سایر کودکان لذت می برد شما می توانید بازی های دسته جمعی و چند نفره را به کودک خود یاد بدهید به عنوان مثال “اول سارا سوار ماشین شود و شما آن را بکش و سپس شما سوار ماشین بشید و سارا شما را بکشد.” به این ترتیب بازی های گروهی از صورت یک وظیفه خشک و خالی خارج می شود و همراه با تفریح بیشتر خواهد بود.
