وَبَشِّرِ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ کُلَّمَا رُزِقُوا مِنْهَا مِنْ ثَمَرَهٍ رِزْقًا قَالُوا هَذَا الَّذِی رُزِقْنَا مِنْ قَبْلُ وَأُتُوا بِهِ مُتَشَابِهًا وَلَهُمْ فِیهَا أَزْوَاجٌ مُطَهَّرَهٌ وَهُمْ فِیهَا خَالِدُونَ
به کسانی که ایمان آورده، و کارهای شایسته انجام داده‌اند، بشارت ده که باغهایی از بهشت برای آنهاست که نهرها از زیر درختانش جاریست. هر زمان که میوه‌ای از آن، به آنان داده شود، می‌گویند: «این همان است که قبلا به ما روزی داده شده بود.(ولی اینها چقدر از آنها بهتر و عالیتر است.)» و میوه‌هایی که برای آنها آورده می‌شود، همه (از نظر خوبی و زیبایی) یکسانند. و برای آنان همسرانی پاک و پاکیزه است، و جاودانه در آن خواهند بود.
«البقره/۲۵»
قُلْ أَؤُنَبِّئُکُمْ بِخَیرٍ مِنْ ذَلِکُمْ لِلَّذِینَ اتَّقَوْا عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَأَزْوَاجٌ مُطَهَّرَهٌ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ وَاللَّهُ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ
بگو: «آیا شما را از چیزی آگاه کنم که از این (سرمایه‌های مادی)، بهتر است؟» برای کسانی که پرهیزگاری پیشه کرده‌اند، (و از این سرمایه‌ها، در راه مشروع و حق و عدالت، استفاده می‌کنند،) در نزد پروردگارشان (در جهان دیگر)، باغهایی است که نهرها از پای درختانش می‌گذرد؛ همیشه در آن خواهند بود؛ و همسرانی پاکیزه، و خشنودی خداوند (نصیب آنهاست). و خدا به (امور) بندگان، بیناست.
«آل عمران/۱۵»
وَسَارِعُوا إِلَى مَغْفِرَهٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَجَنَّهٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ
و شتاب کنید برای رسیدن به آمرزش پروردگارتان؛ و بهشتی که وسعت آن، آسمانها و زمین است؛ و برای پرهیزگاران آماده شده است.
«آل عمران/۱۳۳»
أُولَئِکَ جَزَاؤُهُمْ مَغْفِرَهٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ
آنها پاداششان آمرزش پروردگار، و بهشتهایی است که از زیر درختانش، نهرها جاری است؛ جاودانه در آن میمانند؛ چه نیکو است پاداش اهل عمل!
«آل عمران/۱۳۶»
لَکِنِ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا نُزُلًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ خَیرٌ لِلْأَبْرَارِ
ولی کسانی (که ایمان دارند، و) از پروردگارشان می‌پرهیزند، برای آنها باغهایی از بهشت است، که از زیر درختانش نهرها جاری است؛ همیشه در آن خواهند بود. این، نخستین پذیرایی است که از سوی خداوند به آنها می‌رسد؛ و آنچه در نزد خداست، برای نیکان بهتر است!
«آل عمران/۱۹۸»
وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا لَهُمْ فِیهَا أَزْوَاجٌ مُطَهَّرَهٌ وَنُدْخِلُهُمْ ظِلًّا ظَلِیلًا
و کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، بزودی آنها را در باغهایی از بهشت وارد می‌کنیم که نهرها از زیر درختانش جاری است؛ همیشه در آن خواهند ماند؛ و همسرانی پاکیزه برای آنها خواهد بود؛ و آنان را در سایه‌های گسترده (و فرح بخش) جای میدهیم.
«النساء/۵۷»
وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِیلًا
و کسانی که ایمان آورده‌اند و اعمال صالح انجام داده‌اند، بزودی آن را در باغهایی از بهشت وارد می‌کنیم که نهرها از زیر درختانش جاری است؛ جاودانه در آن خواهند ماند. وعده حق خداوند است و کیست که در گفتار و وعده‌هایش، از خدا صادقتر باشد؟!
«النساء/۱۲۲»
وَمَنْ یعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِکَ یدْخُلُونَ الْجَنَّهَ وَلَا یظْلَمُونَ نَقِیرًا
و کسی که چیزی از اعمال صالح را انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن، در حالی که ایمان داشته باشد، چنان کسانی داخل بهشت می‌شوند؛ و کمترین ستمی به آنها نخواهد شد.
«النساء/۱۲۴»
وَنَزَعْنَا مَا فِی صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی هَدَانَا لِهَذَا وَمَا کُنَّا لِنَهْتَدِی لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ لَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ وَنُودُوا أَنْ تِلْکُمُ الْجَنَّهُ أُورِثْتُمُوهَا بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
و آنچه در دلها از کینه و حسد دارند، برمی‌کنیم (تا در صفا و صمیمیت با هم زندگی کنند)؛ و از زیر (قصرها و درختان) آنها، نهرها جریان دارد؛ می‌گویند: «ستایش مخصوص خداوندی است که ما را به این (همه نعمتها) رهنمون شد؛ و اگر خدا ما را هدایت نکرده بود، ما (به اینها) راه نمی‌یافتیم! مسلما فرستادگان پروردگار ما حق را آوردند!» و (در این هنگام) به آنان ندا داده می‌شود که: «این بهشت را در برابر اعمالی که انجام می‌دادید، به ارث بردید!»
«الأعراف/۴۳»
وَنَادَى أَصْحَابُ الْجَنَّهِ أَصْحَابَ النَّارِ أَنْ قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدْتُمْ مَا وَعَدَ رَبُّکُمْ حَقًّا قَالُوا نَعَمْ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَینَهُمْ أَنْ لَعْنَهُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِینَ
و بهشتیان دوزخیان را صدا می‌زنند که: «آنچه را پروردگارمان به ما وعده داده بود، همه را حق یافتیم؛ آیا شما هم آنچه را پروردگارتان به شما وعده داده بود حق یافتید؟!» در این هنگام، ندادهنده‌ای در میان آنها ندا می‌دهد که: «لعنت خدا بر ستمگران باد!
«الأعراف/۴۴»
خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ
همواره و تا ابد در این باغها (و در میان این نعمتها) خواهند بود؛ زیرا پاداش عظیم نزد خداوند است!
«التوبه/۲۲»
أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ذَلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ
خداوند برای آنها باغهایی از بهشت فراهم ساخته که نهرها از زیر درختانش جاری است؛ جاودانه در آن خواهند بود؛ و این است رستگاری (و پیروزی) بزرگ!
«التوبه/۸۹»
دَعْوَاهُمْ فِیهَا سُبْحَانَکَ اللَّهُمَّ وَتَحِیتُهُمْ فِیهَا سَلَامٌ وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
گفتار (و دعای) آنها در بهشت این است که: «خداوندا، منزهی تو!» و تحیت آنها در آنجا: سلام؛ و آخرین سخنشان این است که: «حمد، مخصوص پروردگار عالمیان است!»
«یونس/۱۰»
وَأَمَّا الَّذِینَ سُعِدُوا فَفِی الْجَنَّهِ خَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّکَ عَطَاءً غَیرَ مَجْذُوذٍ
اما آنها که خوشبخت و سعادتمند شدند، جاودانه در بهشت خواهند ماند، تا آسمانها و زمین برپاست، مگر آنچه پروردگارت بخواهد! بخششی است قطع نشدنی!
«هود/۱۰۸»
جَنَّاتُ عَدْنٍ یدْخُلُونَهَا وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّیاتِهِمْ وَالْمَلَائِکَهُ یدْخُلُونَ عَلَیهِمْ مِنْ کُلِّ بَابٍ
(همان) باغهای جاویدان بهشتی که وارد آن می‌شوند؛ و همچنین پدران و همسران و فرزندان صالح آنها؛ و فرشتگان از هر دری بر آنان وارد می‌گردند…
«الرعد/۲۳»
سَلَامٌ عَلَیکُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ
(و به آنان می‌گویند:) سلام بر شما بخاطر صبر و استقامتتان! چه نیکوست سرانجام آن سرا(ی جاویدان)!
«الرعد/۲۴»
مَثَلُ الْجَنَّهِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ أُکُلُهَا دَائِمٌ وَظِلُّهَا تِلْکَ عُقْبَى الَّذِینَ اتَّقَوْا وَعُقْبَى الْکَافِرِینَ النَّارُ
توصیف بهشتی که به پرهیزگاران وعده داده شده، (این است که) نهرهای آب از زیر درختانش جاری است، میوه آن همیشگی، و سایه‌اش دائمی است؛ این سرانجام کسانی است که پرهیزگاری پیشه کردند؛ و سرانجام کافران، آتش است!
«الرعد/۳۵»
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَعُیونٍ
به یقین، پرهیزگاران در باغها(ی سرسبز بهشت) و در کنار چشمه‌ها هستند.
«الحجر/۴۵»
ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ آمِنِینَ
(فرشتگان به آنها می‌گویند:) داخل این باغها شوید با سلامت و امنیت!
«الحجر/۴۶»
وَنَزَعْنَا مَا فِی صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَى سُرُرٍ مُتَقَابِلِینَ
هر گونه غل [= حسد و کینه و دشمنی] را از سینه آنها برمی‌کنیم (و روحشان را پاک می‌سازیم)؛ در حالی که همه برابرند، و بر تختها روبه‌روی یکدیگر قرار دارند.
«الحجر/۴۷»
لَا یمَسُّهُمْ فِیهَا نَصَبٌ وَمَا هُمْ مِنْهَا بِمُخْرَجِینَ
هیچ خستگی و تعبی در آنجا به آنها نمی‌رسد، و هیچ گاه از آن اخراج نمی‌گردند!
«الحجر/۴۸»
وَقِیلَ لِلَّذِینَ اتَّقَوْا مَاذَا أَنْزَلَ رَبُّکُمْ قَالُوا خَیرًا لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا فِی هَذِهِ الدُّنْیا حَسَنَهٌ وَلَدَارُ الْآخِرَهِ خَیرٌ وَلَنِعْمَ دَارُ الْمُتَّقِینَ
(ولی هنگامی که) به پرهیزگاران گفته می‌شد: «پروردگار شما چه چیز نازل کرده است؟» می‌گفتند: «خیر (و سعادت)» (آری،) برای کسانی که نیکی کردند، در این دنیا نیکی است؛ و سرای آخرت از آن هم بهتر است؛ و چه خوب است سرای پرهیزگاران!
«النحل/۳۰»
جَنَّاتُ عَدْنٍ یدْخُلُونَهَا تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ لَهُمْ فِیهَا مَا یشَاءُونَ کَذَلِکَ یجْزِی اللَّهُ الْمُتَّقِینَ
باغهایی از بهشت جاویدان است که همگی وارد آن می‌شوند؛ نهرها از زیر درختانش می‌گذرد؛ هر چه بخواهند در آنجا هست؛ خداوند پرهیزگاران را چنین پاداش می‌دهد!
«النحل/۳۱»
مَاکِثِینَ فِیهِ أَبَدًا
(همان بهشت برین) که جاودانه در آن خواهند ماند!
«الکهف/۳»
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ کَانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا
اما کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، باغهای بهشت برین محل پذیرایی آنان خواهد بود.
«الکهف/۱۰۷»
خَالِدِینَ فِیهَا لَا یبْغُونَ عَنْهَا حِوَلًا
آنها جاودانه در آن خواهند ماند؛ و هرگز تقاضای نقل مکان از آن جا نمی‌کنند!
«الکهف/۱۰۸»
جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِی وَعَدَ الرَّحْمَنُ عِبَادَهُ بِالْغَیبِ إِنَّهُ کَانَ وَعْدُهُ مَأْتِیا
وارد باغهایی جاودانی می‌شوند که خداوند رحمان بندگانش را به آن وعده داده است؛ هر چند آن را ندیده‌اند؛ مسلما وعده خدا تحقق یافتنی است!
«مریم/۶۱»
لَا یسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِیهَا بُکْرَهً وَعَشِیا
در آن جا هرگز گفتار لغو و بیهوده‌ای نمی‌شنوند؛ و جز سلام در آن جا سخنی نیست؛ و هر صبح و شام، روزی آنان در بهشت مقرر است.
«مریم/۶۲»
تِلْکَ الْجَنَّهُ الَّتِی نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَنْ کَانَ تَقِیا
این همان بهشتی است که به بندگان پرهیزگار خود، به ارث میدهیم.
«مریم/۶۳»
وَمَنْ یأْتِهِ مُؤْمِنًا قَدْ عَمِلَ الصَّالِحَاتِ فَأُولَئِکَ لَهُمُ الدَّرَجَاتُ الْعُلَى
و هر کس با ایمان نزد او آید، و اعمال صالح انجام داده باشد، چنین کسانی درجات عالی دارند…
«طه/۷۵»
جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَذَلِکَ جَزَاءُ مَنْ تَزَکَّى
باغهای جاویدان بهشت، که نهرها از زیر درختانش جاری است، در حالی که همیشه در آن خواهند بود؛ این است پاداش کسی که خود را پاک نماید!
«طه/۷۶»
إِنَّ اللَّهَ یدْخِلُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ یحَلَّوْنَ فِیهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا وَلِبَاسُهُمْ فِیهَا حَرِیرٌ
خداوند کسانی را که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند، در باغهایی از بهشت وارد می‌کند که از زیر درختانش نهرها جاری است؛ آنان با دستبندهایی از طلا و مروارید زینت می‌شوند؛ و در آنجا لباسهایشان از حریر است.
«الحج/۲۳»
لَهُمْ فِیهَا مَا یشَاءُونَ خَالِدِینَ کَانَ عَلَى رَبِّکَ وَعْدًا مَسْئُولًا
هر چه بخواهند در آنجا برایشان فراهم است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ این وعده‌ای است مسلم که پروردگارت بر عهده گرفته است!
«الفرقان/۱۶»
أَصْحَابُ الْجَنَّهِ یوْمَئِذٍ خَیرٌ مُسْتَقَرًّا وَأَحْسَنُ مَقِیلًا
بهشتیان در آن روز قرارگاهشان از همه بهتر، و استراحتگاهشان نیکوتر است!
«الفرقان/۲۴»
أُولَئِکَ یجْزَوْنَ الْغُرْفَهَ بِمَا صَبَرُوا وَیلَقَّوْنَ فِیهَا تَحِیهً وَسَلَامًا
(آری،) آنها هستند که درجات عالی بهشت در برابر شکیباییشان به آنان پاداش داده می‌شود؛ و در آن، با تحیت و سلام روبه‌رو می‌شوند.
«الفرقان/۷۵»
خَالِدِینَ فِیهَا حَسُنَتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا
در حالی که جاودانه در آن خواهند ماند؛ چه قرارگاه و محل اقامت خوبی!
«الفرقان/۷۶»
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّهُ لِلْمُتَّقِینَ
(در آن روز،) بهشت برای پرهیزکاران نزدیک می‌شود،
«الشعراء/۹۰»
جَنَّاتُ عَدْنٍ یدْخُلُونَهَا یحَلَّوْنَ فِیهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا وَلِبَاسُهُمْ فِیهَا حَرِیرٌ
(پاداش آنان) باغهای جاویدان بهشت است که در آن وارد می‌شوند در حالی که با دستبندهایی از طلا و مروارید آراسته‌اند، و لباسشان در آنجا حریر است!
«فاطر/۳۳»
وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَکُورٌ
آنها می‌گویند: «حمد (و ستایش) برای خداوندی است که اندوه را از ما برطرف ساخت؛ پروردگار ما آمرزنده و سپاسگزار است!
«فاطر/۳۴»
الَّذِی أَحَلَّنَا دَارَ الْمُقَامَهِ مِنْ فَضْلِهِ لَا یمَسُّنَا فِیهَا نَصَبٌ وَلَا یمَسُّنَا فِیهَا لُغُوبٌ
همان کسی که با فضل خود ما را در این سرای اقامت (جاویدان) جای داد که نه در آن رنجی به ما می‌رسد و نه سستی و واماندگی!
«فاطر/۳۵»
إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّهِ الْیوْمَ فِی شُغُلٍ فَاکِهُونَ
بهشتیان، امروز به نعمتهای خدا مشغول و مسرورند.
«یس/۵۵»
هُمْ وَأَزْوَاجُهُمْ فِی ظِلَالٍ عَلَى الْأَرَائِکِ مُتَّکِئُونَ
آنها و همسرانشان در سایه‌های (قصرها و درختان بهشتی) بر تختها تکیه زده‌اند.
«یس/۵۶»
لَهُمْ فِیهَا فَاکِهَهٌ وَلَهُمْ مَا یدَّعُونَ
برای آنها در بهشت میوه بسیار لذت‌بخشی است، و هر چه بخواهند در اختیار آنان خواهد بود!
«یس/۵۷»
سَلَامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحِیمٍ
بر آنها سلام (و درود الهی) است؛ این سخنی است از سوی پروردگاری مهربان!
«یس/۵۸»
أُولَئِکَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ
برای آنان [= بندگان مخلص] روزی معین و ویژه‌ای است،
«الصافات/۴۱»
فَوَاکِهُ وَهُمْ مُکْرَمُونَ
میوه‌ها(ی گوناگون پر ارزش)، و آنها گرامی داشته می‌شوند…
«الصافات/۴۲»
فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ
در باغهای پر نعمت بهشت؛
«الصافات/۴۳»
عَلَى سُرُرٍ مُتَقَابِلِینَ
در حالی که بر تختها رو به روی یکدیگر تکیه زده‌اند،
«الصافات/۴۴»
یطَافُ عَلَیهِمْ بِکَأْسٍ مِنْ مَعِینٍ
و گرداگردشان قدحهای لبریز از شراب طهور را می‌گردانند؛
«الصافات/۴۵»
بَیضَاءَ لَذَّهٍ لِلشَّارِبِینَ
شرابی سفید و درخشنده، و لذتبخش برای نوشندگان؛
«الصافات/۴۶»
لَا فِیهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا ینْزَفُونَ
شرابی که نه در آن مایه تباهی عقل است و نه از آن مست می‌شوند!
«الصافات/۴۷»
وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِینٌ
و نزد آنها همسرانی زیبا چشم است که جز به شوهران خود عشق نمی‌ورزند.
«الصافات/۴۸»
کَأَنَّهُنَّ بَیضٌ مَکْنُونٌ
گویی از (لطافت و سفیدی) همچون تخم‌مرغهایی هستند که (در زیر بال و پر مرغ) پنهان مانده (و دست انسانی هرگز آن را لمس نکرده است)!
«الصافات/۴۹»
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یتَسَاءَلُونَ
(در حالی که آنها غرق گفتگو هستند) بعضی رو به بعضی دیگر کرده می‌پرسند…
«الصافات/۵۰»
قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ إِنِّی کَانَ لِی قَرِینٌ
کسی از آنها می‌گوید: «من همنشینی داشتم…
«الصافات/۵۱»
یقُولُ أَإِنَّکَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِینَ
که پیوسته می‌گفت: آیا (به راستی) تو این سخن را باور کرده‌ای…
«الصافات/۵۲»
أَإِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِینُونَ
که وقتی ما مردیم و به خاک و استخوان مبدل شدیم، (بار دیگر) زنده می‌شویم و جزا داده خواهیم شد؟!»
«الصافات/۵۳»
قَالَ هَلْ أَنْتُمْ مُطَّلِعُونَ
(سپس) می‌گوید: «آیا شما می‌توانید از او خبری بگیرید؟»
«الصافات/۵۴»
فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِی سَوَاءِ الْجَحِیمِ
اینجاست که نگاهی می‌کند، ناگهان او را در میان دوزخ می‌بیند.
«الصافات/۵۵»
قَالَ تَاللَّهِ إِنْ کِدْتَ لَتُرْدِینِ
می‌گوید: «به خدا سوگند نزدیک بود مرا (نیز) به هلاکت بکشانی!
«الصافات/۵۶»
وَلَوْلَا نِعْمَهُ رَبِّی لَکُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِینَ
و اگر نعمت پروردگارم نبود، من نیز از احضارشدگان (در دوزخ) بودم!
«الصافات/۵۷»
أَفَمَا نَحْنُ بِمَیتِینَ
(سپس به یاران خود می‌گوید: ای دوستان!) آیا ما هرگز نمی‌میریم (و در بهشت جاودانه خواهیم بود)،
«الصافات/۵۸»
إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ
و جز همان مرگ اول، مرگی به سراغ ما نخواهد آمد، و ما هرگز عذاب نخواهیم شد.
«الصافات/۵۹»
إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ
راستی این همان پیروزی بزرگ است!
«الصافات/۶۰»
هَذَا ذِکْرٌ وَإِنَّ لِلْمُتَّقِینَ لَحُسْنَ مَآبٍ
این یک یادآوری است، و برای پرهیزکاران فرجام نیکویی است:
«ص/۴۹»
جَنَّاتِ عَدْنٍ مُفَتَّحَهً لَهُمُ الْأَبْوَابُ
باغهای جاویدان بهشتی که درهایش به روی آنان گشوده است،
«ص/۵۰»
مُتَّکِئِینَ فِیهَا یدْعُونَ فِیهَا بِفَاکِهَهٍ کَثِیرَهٍ وَشَرَابٍ
در حالی که در آن بر تختها تکیه کرده‌اند و میوه‌های بسیار و نوشیدنیها در اختیار آنان است!
«ص/۵۱»
وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَابٌ
و نزد آنان همسرانی است که تنها چشم به شوهرانشان دوخته‌اند، و همسن و سالند!
«ص/۵۲»
هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِیوْمِ الْحِسَابِ
این همان است که برای روز حساب به شما وعده داده می‌شود (وعده‌ای تخلف ناپذیر)!
«ص/۵۳»
إِنَّ هَذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِنْ نَفَادٍ
این روزی ما است که هرگز آن را پایانی نیست!
«ص/۵۴»
لَکِنِ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ غُرَفٌ مِنْ فَوْقِهَا غُرَفٌ مَبْنِیهٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَعْدَ اللَّهِ لَا یخْلِفُ اللَّهُ الْمِیعَادَ
ولی آنها که تقوای الهی پیشه کردند، غرفه‌هایی در بهشت دارند که بر فراز آنها غرفه‌های دیگری بنا شده و از زیر آنها نهرها جاری است این وعده الهی است، و خداوند در وعده خود تخلف نمی‌کند!
«الزمر/۲۰»
وَسِیقَ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّهِ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاءُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَیکُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِینَ
و کسانی که تقوای الهی پیشه کردند گروه گروه به سوی بهشت برده می‌شوند؛ هنگامی که به آن می‌رسند درهای بهشت گشوده می‌شود و نگهبانان به آنان می‌گویند:«سلام بر شما! گوارایتان باد این نعمتها! داخل بهشت شوید و جاودانه بمانید!»
«الزمر/۷۳»
وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَأَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّهِ حَیثُ نَشَاءُ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ
آنها می‌گویند: «حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که به وعده خویش درباره ما وفا کرد و زمین (بهشت) را میراث ما قرار داد که هر جا را بخواهیم منزلگاه خود قرار دهیم؛ چه نیکوست پاداش عمل کنندگان!»
«الزمر/۷۴»
نَحْنُ أَوْلِیاؤُکُمْ فِی الْحَیاهِ الدُّنْیا وَفِی الْآخِرَهِ وَلَکُمْ فِیهَا مَا تَشْتَهِی أَنْفُسُکُمْ وَلَکُمْ فِیهَا مَا تَدَّعُونَ
ما یاران و مددکاران شما در زندگی دنیا و آخرت هستیم؛ و برای شما هر چه دلتان بخواهد در بهشت فراهم است، و هر چه طلب کنید به شما داده می‌شود!
«فصلت/۳۱»
نُزُلًا مِنْ غَفُورٍ رَحِیمٍ
اینها وسیله پذیرایی از سوی خداوند غفور و رحیم است!»
«فصلت/۳۲»
ادْخُلُوا الْجَنَّهَ أَنْتُمْ وَأَزْوَاجُکُمْ تُحْبَرُونَ
(به آنها خطاب می‌شود:) شما و همسرانتان در نهایت شادمانی وارد بهشت شوید!
«الزخرف/۷۰»
یطَافُ عَلَیهِمْ بِصِحَافٍ مِنْ ذَهَبٍ وَأَکْوَابٍ وَفِیهَا مَا تَشْتَهِیهِ الْأَنْفُسُ وَتَلَذُّ الْأَعْینُ وَأَنْتُمْ فِیهَا خَالِدُونَ
(این در حالی است که) ظرفها(ی غذا) و جامهای طلائی (شراب طهور) را گرداگرد آنها می‌گردانند؛ و در آن (بهشت) آنچه دلها می‌خواهد و چشمها از آن لذت می‌برد موجود است؛ و شما همیشه در آن خواهید ماند!
«الزخرف/۷۱»
وَتِلْکَ الْجَنَّهُ الَّتِی أُورِثْتُمُوهَا بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
این بهشتی است که شما وارث آن می‌شوید بخاطر اعمالی که انجام می‌دادید!
«الزخرف/۷۲»
لَکُمْ فِیهَا فَاکِهَهٌ کَثِیرَهٌ مِنْهَا تَأْکُلُونَ
و در آن برای شما میوه‌های فراوان است که از آن می‌خورید.
«الزخرف/۷۳»
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی مَقَامٍ أَمِینٍ
(ولی) پرهیزگاران در جایگاه امنی قرار دارند،
«الدخان/۵۱»
فِی جَنَّاتٍ وَعُیونٍ
در میان باغها و چشمه‌ها؛
«الدخان/۵۲»
یلْبَسُونَ مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَقَابِلِینَ
آنها لباسهایی از حریر نازک و ضخیم می‌پوشند و در مقابل یکدیگر می‌نشینند؛
«الدخان/۵۳»
کَذَلِکَ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِینٍ
اینچنین‌اند بهشتیان؛ و آنها را با «حور العین» تزویج می‌کنیم!
«الدخان/۵۴»
یدْعُونَ فِیهَا بِکُلِّ فَاکِهَهٍ آمِنِینَ
آنها در آنجا هر نوع میوه‌ای را بخواهند در اختیارشان قرارمی‌گیرد، و در نهایت امنیت به سر می‌برند!
«الدخان/۵۵»
لَا یذُوقُونَ فِیهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَهَ الْأُولَى وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ
هرگز مرگی جز همان مرگ اول (که در دنیا چشیده‌اند) نخواهند چشید، و خداوند آنها را از عذاب دوزخ حفظ می‌کند؛
«الدخان/۵۶»
فَضْلًا مِنْ رَبِّکَ ذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ
این فضل و بخششی است از سوی پروردگارت، این همان رستگاری بزرگ است!
«الدخان/۵۷»
فَإِنَّمَا یسَّرْنَاهُ بِلِسَانِکَ لَعَلَّهُمْ یتَذَکَّرُونَ
ما آن [= قرآن] را بر زبان تو آسان ساختیم، شاید آنان متذکر شوند!
«الدخان/۵۸»
إِنَّ اللَّهَ یدْخِلُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَالَّذِینَ کَفَرُوا یتَمَتَّعُونَ وَیأْکُلُونَ کَمَا تَأْکُلُ الْأَنْعَامُ وَالنَّارُ مَثْوًى لَهُمْ
خداوند کسانی را که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند وارد باغهایی از بهشت می‌کند که نهرها از زیر (درختانش) جاری است؛ در حالی که کافران از متاع زودگذر دنیا بهره می‌گیرند و همچون چهارپایان می‌خورند، و سرانجام آتش دوزخ جایگاه آنهاست!
«محمد/۱۲»
مَثَلُ الْجَنَّهِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِیهَا أَنْهَارٌ مِنْ مَاءٍ غَیرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ یتَغَیرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّهٍ لِلشَّارِبِینَ وَأَنْهَارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى وَلَهُمْ فِیهَا مِنْ کُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَهٌ مِنْ رَبِّهِمْ کَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِی النَّارِ وَسُقُوا مَاءً حَمِیمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءَهُمْ
توصیف بهشتی که به پرهیزگاران وعده داده شده، چنین است: در آن نهرهایی از آب صاف و خالص که بدبو نشده، و نهرهایی از شیر که طعم آن دگرگون نگشته، و نهرهایی از شراب (طهور) که مایه لذت نوشندگان است، و نهرهایی از عسل مصفاست، و برای آنها در آن از همه انواع میوه‌ها وجود دارد؛ و (از همه بالاتر) آمرزشی است از سوی پروردگارشان! آیا اینها همانند کسانی هستند که همیشه در آتش دوزخند و از آب جوشان نوشانده می‌شوند که اندرونشان را از هم متلاشی می‌کند؟!
«محمد/۱۵»
لِیدْخِلَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَیکَفِّرَ عَنْهُمْ سَیئَاتِهِمْ وَکَانَ ذَلِکَ عِنْدَ اللَّهِ فَوْزًا عَظِیمًا
هدف (دیگر از آن فتح مبین) این بود که مردان و زنان با ایمان را در باغهایی (از بهشت) وارد کند که نهرها از زیر (درختانش) جاری است، در حالی که جاودانه در آن میمانند، و گناهانشان را می‌بخشد، و این نزد خدا رستگاری بزرگی است!
«الفتح/۵»
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّهُ لِلْمُتَّقِینَ غَیرَ بَعِیدٍ
(در آن روز) بهشت را به پرهیزگاران نزدیک می‌کنند، و فاصله‌ای از آنان ندارد!
«ق/۳۱»
ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ذَلِکَ یوْمُ الْخُلُودِ
(به آنان گفته می‌شود:) بسلامت وارد بهشت شوید، امروز روز جاودانگی است!
«ق/۳۴»
لَهُمْ مَا یشَاءُونَ فِیهَا وَلَدَینَا مَزِیدٌ
هر چه بخواهند در آنجا برای آنها هست، و نزد ما نعمتهای بیشتری است (که به فکر هیچ کس نمی‌رسد)!
«ق/۳۵»
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَعِیمٍ
ولی پرهیزگاران در میان باغهای بهشت و نعمتهای فراوان جای دارند،
«الطور/۱۷»
فَاکِهِینَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ
و از آنچه پروردگارشان به آنها داده و آنان را از عذاب دوزخ نگاه داشته است شاد و مسرورند!
«الطور/۱۸»
کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
(به آنها گفته می‌شود:) بخورید و بیاشامید گوارا؛ اینها در برابر اعمالی است که انجام می‌دادید!
«الطور/۱۹»
مُتَّکِئِینَ عَلَى سُرُرٍ مَصْفُوفَهٍ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِینٍ
این در حالی که بر تختهای صف‌کشیده در کنار هم تکیه می‌زنند، و «حور العین» را به همسری آنها درمی‌آوریم!
«الطور/۲۰»
وَأَمْدَدْنَاهُمْ بِفَاکِهَهٍ وَلَحْمٍ مِمَّا یشْتَهُونَ
و همواره از انواع میوه‌ها و گوشتها -از هر نوع که بخواهند- در اختیارشان می‌گذاریم!
«الطور/۲۲»
یتَنَازَعُونَ فِیهَا کَأْسًا لَا لَغْوٌ فِیهَا وَلَا تَأْثِیمٌ
آنها در بهشت جامهای پر از شراب طهور را که نه بیهوده‌گویی در آن است و نه گناه، از یکدیگر می‌گیرند!
«الطور/۲۳»
وَیطُوفُ عَلَیهِمْ غِلْمَانٌ لَهُمْ کَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَکْنُونٌ
و پیوسته بر گردشان نوجوانانی برای (خدمت) آنان گردش می‌کنند که همچون مرواریدهای درون صدفند!
«الطور/۲۴»
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یتَسَاءَلُونَ
در این هنگام رو به یکدیگر کرده (از گذشته) سؤال می‌نمایند؛
«الطور/۲۵»
قَالُوا إِنَّا کُنَّا قَبْلُ فِی أَهْلِنَا مُشْفِقِینَ
می‌گویند: «ما در میان خانواده خود ترسان بودیم (مبادا گناهان آنها دامن ما را بگیرد)!
«الطور/۲۶»
فَمَنَّ اللَّهُ عَلَینَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ
اما خداوند بر ما منت نهاد و از عذاب‌کشنده ما را حفظ کرد!
«الطور/۲۷»
إِنَّا کُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِیمُ
ما از پیش او را می‌خواندیم (و می‌پرستیدیم)، که اوست نیکوکار و مهربان!»
«الطور/۲۸»
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ
یقینا پرهیزگاران در باغها و نهرهای بهشتی جای دارند،
«القمر/۵۴»
فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ
در جایگاه صدق نزد خداوند مالک مقتدر!
«القمر/۵۵»
وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ
و برای کسی که از مقام پروردگارش بترسد، دو باغ بهشتی است!
«الرحمن/۴۶»
فِیهِمَا عَینَانِ تَجْرِیانِ
در آنها دو چشمه همیشه جاری است!
«الرحمن/۵۰»
فِیهِمَا مِنْ کُلِّ فَاکِهَهٍ زَوْجَانِ
در آن دو، از هر میوه‌ای دو نوع وجود دارد (هر یک از دیگری بهتر)!
«الرحمن/۵۲»
مُتَّکِئِینَ عَلَى فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى الْجَنَّتَینِ دَانٍ
این در حالی است که آنها بر فرشهایی تکیه کرده‌اند با آسترهائی از دیبا و ابریشم، و میوه‌های رسیده آن دو باغ بهشتی در دسترس است!
«الرحمن/۵۴»
فِیهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ یطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ
در آن باغهای بهشتی زنانی هستند که جز به همسران خود عشق نمی‌ورزند؛ و هیچ انس و جن پیش از اینها با آنان تماس نگرفته است.
«الرحمن/۵۶»
کَأَنَّهُنَّ الْیاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ
آنها همچون یاقوت و مرجانند!
«الرحمن/۵۸»
هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ
آیا جزای نیکی جز نیکی است؟!
«الرحمن/۶۰»
وَمِنْ دُونِهِمَا جَنَّتَانِ
و پایین تر از آنها، دو باغ بهشتی دیگر است.
«الرحمن/۶۲»
فِیهِمَا عَینَانِ نَضَّاخَتَانِ
در آنها دو چشمه جوشنده است!
«الرحمن/۶۶»
فِیهِمَا فَاکِهَهٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ
در آنها میوه‌های فراوان و درخت خرما و انار است!
«الرحمن/۶۸»
فِیهِنَّ خَیرَاتٌ حِسَانٌ
و در آن باغهای بهشتی زنانی نیکو خلق و زیبایند!
«الرحمن/۷۰»
حُورٌ مَقْصُورَاتٌ فِی الْخِیامِ
حوریانی که در خیمه‌های بهشتی مستورند!
«الرحمن/۷۲»
لَمْ یطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ
هیچ انس و جن پیش از ایشان با آنها تماس نگرفته (و دوشیزه‌اند)!
«الرحمن/۷۴»
مُتَّکِئِینَ عَلَى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِی حِسَانٍ
این در حالی است که بهشتیان بر تختهایی تکیه زده‌اند که با بهترین و زیباترین پارچه‌های سبزرنگ پوشانده شده است.
«الرحمن/۷۶»
فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ
در باغهای پرنعمت بهشت (جای دارند)!
«الواقعه/۱۲»
ثُلَّهٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ
گروه زیادی (از آنها) از امتهای نخستینند،
«الواقعه/۱۳»
وَقَلِیلٌ مِنَ الْآخِرِینَ
و اندکی از امت آخرین!
«الواقعه/۱۴»
عَلَى سُرُرٍ مَوْضُونَهٍ
آنها [= مقربان] بر تختهایی که صف‌کشیده و به هم پیوسته است قراردارند،
«الواقعه/۱۵»
مُتَّکِئِینَ عَلَیهَا مُتَقَابِلِینَ
در حالی که بر آن تکیه زده و رو به روی یکدیگرند!
«الواقعه/۱۶»
یطُوفُ عَلَیهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ
نوجوانانی جاودان (در شکوه و طراوت) پیوسته گرداگرد آنان می‌گردند،
«الواقعه/۱۷»
بِأَکْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَکَأْسٍ مِنْ مَعِینٍ
با قدحها و کوزه‌ها و جامهایی از نهرهای جاری بهشتی (و شراب طهور)!
«الواقعه/۱۸»
لَا یصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا ینْزِفُونَ
اما شرابی که از آن درد سر نمی‌گیرند و نه مست می‌شوند!
«الواقعه/۱۹»
وَفَاکِهَهٍ مِمَّا یتَخَیرُونَ
و میوه‌هایی از هر نوع که انتخاب کنند،
«الواقعه/۲۰»
وَلَحْمِ طَیرٍ مِمَّا یشْتَهُونَ
و گوشت پرنده از هر نوع که مایل باشند!
«الواقعه/۲۱»
وَحُورٌ عِینٌ
و همسرانی از حور العین دارند،
«الواقعه/۲۲»
کَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ
همچون مروارید در صدف پنهان!
«الواقعه/۲۳»
جَزَاءً بِمَا کَانُوا یعْمَلُونَ
اینها پاداشی است در برابر اعمالی که انجام می‌دادند!
«الواقعه/۲۴»
لَا یسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِیمًا
در آن (باغهای بهشتی) نه لغو و بیهوده‌ای می‌شنوند نه سخنان گناه آلود؛
«الواقعه/۲۵»
إِلَّا قِیلًا سَلَامًا سَلَامًا
تنها چیزی که می‌شنوند «سلام» است «سلام»!
«الواقعه/۲۶»
فِی سِدْرٍ مَخْضُودٍ
آنها در سایه درختان «سدر» بی‌خار قرار دارند،
«الواقعه/۲۸»
وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ
و در سایه درخت «طلح» پربرگ [= درختی خوشرنگ و خوشبو]،
«الواقعه/۲۹»
وَظِلٍّ مَمْدُودٍ
و سایه کشیده و گسترده،
«الواقعه/۳۰»
وَمَاءٍ مَسْکُوبٍ
و در کنار آبشارها،
«الواقعه/۳۱»
وَفَاکِهَهٍ کَثِیرَهٍ
و میوه‌های فراوان،
«الواقعه/۳۲»
لَا مَقْطُوعَهٍ وَلَا مَمْنُوعَهٍ
که هرگز قطع و ممنوع نمی‌شود،
«الواقعه/۳۳»
وَفُرُشٍ مَرْفُوعَهٍ
و همسرانی بلندمرتبه!
«الواقعه/۳۴»
إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً
ما آنها را آفرینش نوینی بخشیدیم،
«الواقعه/۳۵»
فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْکَارًا
و همه را دوشیزه قرار دادیم،
«الواقعه/۳۶»
عُرُبًا أَتْرَابًا
زنانی که تنها به همسرشان عشق می‌ورزند و خوش زبان و فصیح و هم سن و سالند!
«الواقعه/۳۷»
لِأَصْحَابِ الْیمِینِ
اینها همه برای اصحاب یمین است،
«الواقعه/۳۸»
ثُلَّهٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ
که گروهی از امتهای نخستینند،
«الواقعه/۳۹»
وَثُلَّهٌ مِنَ الْآخِرِینَ
و گروهی از امتهای آخرین!
«الواقعه/۴۰»
فَرَوْحٌ وَرَیحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِیمٍ
در روح و ریحان و بهشت پرنعمت است!
«الواقعه/۸۹»
فَنُزُلٌ مِنْ حَمِیمٍ
با آب جوشان دوزخ از او پذیرایی می‌شوید!
«الواقعه/۹۳»
وَتَصْلِیهُ جَحِیمٍ
و سرنوشت او ورود در آتش جهنم است،
«الواقعه/۹۴»
سَابِقُوا إِلَى مَغْفِرَهٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَجَنَّهٍ عَرْضُهَا کَعَرْضِ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ذَلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یؤْتِیهِ مَنْ یشَاءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ
به پیش تازید برای رسیدن به مغفرت پروردگارتان و بهشتی که پهنه آن مانند پهنه آسمان و زمین است و برای کسانی که به خدا و رسولانش ایمان آورده‌اند؛ آماده شده است، این فضل خداوند است که به هر کس بخواهد می‌دهد؛ و خداوند صاحب فضل عظیم است!
«الحدید/۲۱»
یغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَیدْخِلْکُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَمَسَاکِنَ طَیبَهً فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ ذَلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ
(اگر چنین کنید) گناهانتان را می‌بخشد و شما را در باغهایی از بهشت داخل می‌کند که نهرها از زیر درختانش جاری است و در مسکنهای پاکیزه در بهشت جاویدان جای می‌دهد؛ و این پیروزی عظیم است!
«الصف/۱۲»
فَهُوَ فِی عِیشَهٍ رَاضِیهٍ
او در یک زندگی (کاملا) رضایتبخش قرار خواهد داشت،
«الحاقه/۲۱»
فِی جَنَّهٍ عَالِیهٍ
در بهشتی عالی،
«الحاقه/۲۲»
قُطُوفُهَا دَانِیهٌ
که میوه هایش در دسترس است!
«الحاقه/۲۳»
کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِی الْأَیامِ الْخَالِیهِ
(و به آنان گفته می‌شود:) بخورید و بیاشامید گوارا در برابر اعمالی که در ایام گذشته انجام دادید!
«الحاقه/۲۴»
عَنِ الْمُجْرِمِینَ
از مجرمان:
«المدثر/۴۱»
مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ
چه چیز شما را به دوزخ وارد ساخت؟!»
«المدثر/۴۲»
قَالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ
می‌گویند: «ما از نمازگزاران نبودیم،
«المدثر/۴۳»
وَلَمْ نَکُ نُطْعِمُ الْمِسْکِینَ
و اطعام مستمند نمی‌کردیم،
«المدثر/۴۴»
وَکُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِینَ
و پیوسته با اهل باطل همنشین و همصدا بودیم،
«المدثر/۴۵»
وَکُنَّا نُکَذِّبُ بِیوْمِ الدِّینِ
و همواره روز جزا را انکار می‌کردیم،
«المدثر/۴۶»
حَتَّى أَتَانَا الْیقِینُ
تا زمانی که مرگ ما فرا رسید!»
«المدثر/۴۷»
عَینًا یشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ یفَجِّرُونَهَا تَفْجِیرًا
از چشمه‌ای که بندگان خاص خدا از آن می‌نوشند، و از هر جا بخواهند آن را جاری می‌سازند!
«الإنسان/۶»
وَجَزَاهُمْ بِمَا صَبَرُوا جَنَّهً وَحَرِیرًا
و در برابر صبرشان، بهشت و لباسهای حریر بهشتی را به آنها پاداش می‌دهد!
«الإنسان/۱۲»
مُتَّکِئِینَ فِیهَا عَلَى الْأَرَائِکِ لَا یرَوْنَ فِیهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِیرًا
این در حالی است که در بهشت بر تختهای زیبا تکیه کرده‌اند، نه آفتاب را در آنجا می‌بینند و نه سرما را!
«الإنسان/۱۳»
وَدَانِیهً عَلَیهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِیلًا
و در حالی است که سایه‌های درختان بهشتی بر آنها فرو افتاده و چیدن میوه‌هایش بسیار آسان است!
«الإنسان/۱۴»
وَیطَافُ عَلَیهِمْ بِآنِیهٍ مِنْ فِضَّهٍ وَأَکْوَابٍ کَانَتْ قَوَارِیرَا
و در گرداگرد آنها ظرفهایی سیمین و قدحهایی بلورین می‌گردانند (پر از بهترین غذاها و نوشیدنیها)،
«الإنسان/۱۵»
قَوَارِیرَ مِنْ فِضَّهٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِیرًا
ظرفهای بلورینی از نقره، که آنها را به اندازه مناسب آماده کرده‌اند!
«الإنسان/۱۶»
وَیسْقَوْنَ فِیهَا کَأْسًا کَانَ مِزَاجُهَا زَنْجَبِیلًا
و در آنجا از جامهایی سیراب می‌شوند که لبریز از شراب طهوری آمیخته با زنجبیل است،
«الإنسان/۱۷»
عَینًا فِیهَا تُسَمَّى سَلْسَبِیلًا
از چشمه‌ای در بهشت که نامش سلسبیل است!
«الإنسان/۱۸»
وَیطُوفُ عَلَیهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ إِذَا رَأَیتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَنْثُورًا
و بر گردشان (برای پذیرایی) نوجوانانی جاودانی می‌گردند که هرگاه آنها را ببینی گمان می‌کنی مروارید پراکنده‌اند!
«الإنسان/۱۹»
وَإِذَا رَأَیتَ ثَمَّ رَأَیتَ نَعِیمًا وَمُلْکًا کَبِیرًا
و هنگامی که آنجا را ببینی نعمتها و ملک عظیمی را می‌بینی!
«الإنسان/۲۰»
عَالِیهُمْ ثِیابُ سُنْدُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِنْ فِضَّهٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا
بر اندام آنها [= بهشتیان] لباسهایی است از حریر نازک سبزرنگ، و از دیبای ضخیم، و با دستبندهایی از نقره آراسته‌اند، و پروردگارشان شراب طهور به آنان می‌نوشاند!
«الإنسان/۲۱»
إِنَّ هَذَا کَانَ لَکُمْ جَزَاءً وَکَانَ سَعْیکُمْ مَشْکُورًا
این پاداش شماست، و سعی و تلاش شما مورد قدردانی است!
«الإنسان/۲۲»
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی ظِلَالٍ وَعُیونٍ
(در آن روز) پرهیزگاران در سایه‌های (درختان بهشتی) و در میان چشمه‌ها قرار دارند،
«المرسلات/۴۱»
وَفَوَاکِهَ مِمَّا یشْتَهُونَ
و میوه‌هایی از آنچه مایل باشند!
«المرسلات/۴۲»
کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
بخورید و بنوشید گوارا، اینها در برابر اعمالی است که انجام می‌دادید!
«المرسلات/۴۳»
إِنَّا کَذَلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ
ما این گونه نیکوکاران را پاداش میدهیم!
«المرسلات/۴۴»
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا
باغهایی سرسبز، و انواع انگورها،
«النبأ/۳۲»
وَکَوَاعِبَ أَتْرَابًا
و حوریانی بسیار جوان و همسن و سال،
«النبأ/۳۳»
وَکَأْسًا دِهَاقًا
و جامهایی لبریز و پیاپی (از شراب طهور)!
«النبأ/۳۴»
لَا یسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا کِذَّابًا
در آنجا نه سخن لغو و بیهوده‌ای می‌شنوند و نه دروغی!
«النبأ/۳۵»
جَزَاءً مِنْ رَبِّکَ عَطَاءً حِسَابًا
این کیفری است از سوی پروردگارت و عطیه‌ای است کافی!
«النبأ/۳۶»
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَینَهُمَا الرَّحْمَنِ لَا یمْلِکُونَ مِنْهُ خِطَابًا
همان پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آن دو است، پروردگار رحمان! و (در آن روز) هیچ کس حق ندارد بی اجازه او سخنی بگوید (یا شفاعتی کند)!
«النبأ/۳۷»
فَإِنَّ الْجَنَّهَ هِی الْمَأْوَى
قطعا بهشت جایگاه اوست!
«النازعات/۴۱»
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ
مسلما نیکان در انواع نعمت‌اند:
«المطففین/۲۲»
عَلَى الْأَرَائِکِ ینْظُرُونَ
بر تختهای زیبای بهشتی تکیه کرده و (به زیباییهای بهشت) می‌نگرند!
«المطففین/۲۳»
تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَهَ النَّعِیمِ
در چهره‌هایشان طراوت و نشاط نعمت را می‌بینی و می‌شناسی!
«المطففین/۲۴»
یسْقَوْنَ مِنْ رَحِیقٍ مَخْتُومٍ
آنها از شراب (طهور) زلال دست‌نخورده و سربسته‌ای سیراب می‌شوند!
«المطففین/۲۵»
خِتَامُهُ مِسْکٌ وَفِی ذَلِکَ فَلْیتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ
مهری که بر آن نهاده شده از مشک است؛ و در این نعمتهای بهشتی راغبان باید بر یکدیگر پیشی گیرند!
«المطففین/۲۶»
وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِیمٍ
این شراب (طهور) آمیخته با «تسنیم» است،
«المطففین/۲۷»
عَینًا یشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ
همان چشمه‌ای که مقربان از آن می‌نوشند.
«المطففین/۲۸»
عَلَى الْأَرَائِکِ ینْظُرُونَ
در حالی که بر تختهای آراسته بهشتی نشسته و (به سرنوشت شوم آنها) می‌نگرند!
«المطففین/۳۵»
لِسَعْیهَا رَاضِیهٌ
و از سعی و تلاش خود خشنودند،
«الغاشیه/۹»
فِی جَنَّهٍ عَالِیهٍ
در بهشتی عالی جای دارند،
«الغاشیه/۱۰»
لَا تَسْمَعُ فِیهَا لَاغِیهً
که در آن هیچ سخن لغو و بیهوده‌ای نمی‌شنوند!
«الغاشیه/۱۱»
فِیهَا عَینٌ جَارِیهٌ
در آن چشمه‌ای جاری است،
«الغاشیه/۱۲»
فِیهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَهٌ
در آن تختهای زیبای بلندی است،
«الغاشیه/۱۳»
وَأَکْوَابٌ مَوْضُوعَهٌ
و قدحهایی (که در کنار این چشمه) نهاده،
«الغاشیه/۱۴»
وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَهٌ
و بالشها و پشتیهای صف‌داده شده،
«الغاشیه/۱۵»
وَزَرَابِی مَبْثُوثَهٌ
و فرشهای فاخر گسترده!
«الغاشیه/۱۶»
جَزَاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا رَضِی اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذَلِکَ لِمَنْ خَشِی رَبَّهُ
پاداش آنها نزد پروردگارشان باغهای بهشت جاویدان است که نهرها از زیر درختانش جاری است؛ همیشه در آن میمانند! (هم) خدا از آنها خشنود است و (هم) آنها از خدا خشنودند؛ و این (مقام والا) برای کسی است که از پروردگارش بترسد!
«البینه/۸»
فَهُوَ فِی عِیشَهٍ رَاضِیهٍ
در یک زندگی خشنودکننده خواهد بود.
