احکام حائض

مسأله ۴۴۸ ـ چند چیز بر حائض حرام است :اول : عبادتهائى که مانند نماز باید با وضو یا غسل یا تیمم بجا آورده شود که اگر زن حائض اینگونه اعمال را به قصد عمل صحیح انجام دهد ، جائز نیست . ولى بجا آوردن عبادتهائى که وضو و غسل و تیمم براى آنها لازم نیست ـ مانند نماز میّت ـ مانعى ندارد .
دوم : تمام چیزهائى که بر جنب حرام است و در احکام جنابت گفته شد .
سوم : جماع کردن در فرج ، که هم براى مرد حرام است و هم براى زن ، اگر چه به مقدار ختنه گاه داخل شود و منى هم بیرون نیاید ، بلکه احتیاط واجب آن است که مقدار کمتر از ختنه گاه را هم داخل نکند ، و این حکم شامل وطى در دبر نمى‏شود ، ولى بنابر احتیاط وطى زن در دبر اگر راضى نباشد چه حائض باشد چه نباشد ، جایز نیست .
مسأله ۴۴۹ ـ جماع کردن در روزهائى هم که حیض زن قطعى نیست ولى شرعاً باید براى خود حیض قرار دهد ، حرام است ، پس زنى که بیشتر از ده روز خون مى‏بیند و باید به دستورى که بعداً گفته مى‏شود روزهاى عادت خویشان خود را حیض قرار دهد ، شوهرش نمى‏تواند در آن روزها با او نزدیکى نماید .
مسأله ۴۵۰ ـ اگر مرد با زن خود در حال حیض نزدیکى کند لازم است استغفار کند ، و کفاره واجب نیست گر چه بهتر است ، و کفاره آن در اول حیض یک مثقال طلاى سکه دار ، و در وسط آن نصف مثقال ، و در آخر آن یک چهارم مثقال است . و مثقال شرعى (۱۸) نخود است .
مسأله ۴۵۱ ـ غیر از نزدیکى کردن با زن حائض ، سایر استمتاعات مانند بوسیدن و ملاعبه نمودن مانعى ندارد .
مسأله ۴۵۲ ـ طلاق دادن زن در حال حیض به طورى که در احکام طلاق گفته مى‏شود باطل است .
مسأله ۴۵۳ ـ اگر زن بگوید حائضم یا از حیض پاک شده‏ام ، چنانچه محل اتهام نباشد باید حرف او را قبول کرد ، ولى اگر محل اتهام باشد قبول حرف او محل اشکال است .
مسأله ۴۵۴ ـ اگر زن در بین نماز حائض شود ، نمازش باطل است . حتى اگر حیض بعد از سجده آخر و قبل از آخرین حرف سلام باشد ، بنابر احتیاط واجب .
مسأله ۴۵۵ ـ اگر زن در بین نماز شک کند که حائض شده یا نه ، نمازش صحیح است ، ولى اگر بعد از نماز بفهمد که در بین نماز حائض شده ، نمازى که خوانده باطل است . همچنان که در مسأله قبل گذشت .
مسأله ۴۵۶ ـ بعد از آنکه زن از خون حیض پاک شد ، واجب است براى نماز و عبادتهاى دیگرى که باید با وضو یا غسل یا تیمم بجا آورده شود ، غسل کند . و دستور آن مثل غسل جنابت است . و از وضو کفایت مى‏کند . و بهتر آن است که پیش از غسل ، وضو هم بگیرد .
مسأله ۴۵۷ ـ بعد از آنکه زن از خون حیض پاک شد ، اگر چه غسل نکرده باشد ، طلاق او صحیح است ، و شوهرش هم مى‏تواند با او جماع کند ، ولى احتیاط لازم آن است که جماع پس از شستن فرج باشد ، و احتیاط مستحب آن است که پیش از غسل ، از جماع با او خوددارى نماید . امّا کارهاى دیگرى که در وقت حیض از جهت اشتراط طهارت بر او حرام بوده ـ مانند مسّ خط قرآن ـ تا غسل نکند بر او حلال نمى‏شود . و همچنین است ـ بنابر احتیاط واجب ـ کارهائى که ثابت نشده که حرمت آنها از جهت اشتراط به طهارت باشد مثل توقف در مسجد .
مسأله ۴۵۸ ـ اگر آب براى وضو و غسل کافى نباشد ، و به اندازه‏اى باشد که بتواند غسل کند ، باید غسل کند ، و بهتر آن است که بدل از وضو تیمم نماید . و اگر فقط براى وضو کافى باشد و به اندازه غسل نباشد ، بهتر آن است که وضو بگیرد و باید عوض غسل تیمّم نماید . و اگر براى هیچیک از آنها آب ندارد باید بدل از غسل تیمم کند ، و بهتر آن است که بدل از وضو نیز تیمم نماید .
مسأله ۴۵۹ ـ نمازهائى که زن در حال حیض نخوانده قضا ندارد ، ولى روزه‏هاى ماه رمضان را که در حال حیض نگرفته باید قضا نماید ، و همچنین ـ بنابر احتیاط لازم ـ روزه‏هائى که به نذر در وقت معین واجب شده و در حال حیض نگرفته باید قضا نماید .
مسأله ۴۶۰ ـ هر گاه وقت نماز داخل شود ، و بداند که اگر نماز را تأخیر بیندازد حائض مى‏شود ، باید فوراً نماز بخواند ، و همچنین است ـ بنابر احتیاط لازم ـ اگر احتمال دهد که چنانچه نماز را تأخیر بیندازد حائض مى‏شود .
مسأله ۴۶۱ ـ اگر زن نماز را تأخیر بیندازد ، و از اول وقت به اندازه خواندن یک نماز با تمام مقدمات ، از قبیل تحصیل لباس پاک و وضو بگذرد و سپس حائض شود ، قضاء آن نماز بر او واجب است ، بلکه اگر وقت داخل شده در حالى که زن مى‏توانسته یک نماز با وضو یا غسل بلکه با تیمم بخواند ، و نخوانده باشد ، ـ بنابر احتیاط واجب ـ باید آن نماز را قضا کند هر چند وقت براى تحصیل سایر شرائط و افى نبوده است ، ولى در تند خواندن و کند خواندن و چیزهاى دیگر باید ملاحظه حال خود را بکند ، مثلاً زنى که مسافر نیست اگر در اول ظهر نماز نخواند ، قضاى آن در صورتى واجب مى‏شود که به مقدار خواندن چهار رکعت نماز با انجام وضو یا تیمم از اول ظهر بگذرد و حائض شود ، و براى کسى که مسافر است گذشتن وقت به مقدار خواندن دو رکعت با تحصیل طهارت کافى است .مسأله ۴۶۲ ـ اگر زن در آخر وقت نماز ، از خون پاک شود و به اندازه غسل و خواندن یک رکعت نماز یا بیشتر از یک رکعت وقت داشته باشد ، باید نماز را بخواند ، و اگر نخواند باید قضاى آن را بجا آورد .
مسأله ۴۶۳ ـ اگر زن حائض بعد از پاکى به اندازه غسل وقت ندارد ، ولى مى‏تواند با تیمم نماز را در وقت بخواند ، احتیاط واجب آن است که آن نماز را با تیمم بخواند ، و در صورتى که نخواند قضا نماید ، و اگر گذشته از تنگى وقت از جهت دیگر تکلیفش تیمم است ـ مثل آنکه آب برایش ضرر دارد ـ باید تیمم کند و آن نماز را بخواند ، و در صورتى که نخواند لازم است قضا نماید .
مسأله ۴۶۴ ـ اگر زن بعد از پاک شدن از حیض ، شک کند که براى نماز وقت دارد یا نه ، باید نمازش را بخواند .
مسأله ۴۶۵ ـ اگر به خیال اینکه به اندازه تحصیل طهارت از حدث و خواندن یک رکعت وقت ندارد ، نماز نخواند و بعد بفهمد وقت داشته ، باید قضاى آن نماز را بجا آورد .
مسأله ۴۶۶ ـ مستحب است زن حائض در وقت نماز خود را از خون پاک نماید ، و پنبه و دستمال را عوض کند و وضو بگیرد ، و اگر نمى‏تواند وضو بگیرد تیمم نماید ، و در جاى نماز رو به قبله بنشیند و مشغول ذکر و دعا و صلوات شود .
مسأله ۴۶۷ ـ خواندن و همراه داشتن قرآن و رساندن جائى از بدن را به ما بین خطهاى قرآن ، و نیز خضاب کردن به حنا (حنا بستن) و مانند آن ، براى حائض به گفته جمعى از فقها مکروه است .