کار با اخلاص، اندک بسیار
أخْلِصْ قَلبَکَ یَکْفِکَ القَلیلُ مِن العَمَلِ.(۳/۱۴۲۶؛ بحار: ۷۳/۱۷۵)
دلت را خالص گردان، کارِ اندک تو را بس است.
مقام مخلصان
العُلَماءُ کُلُّهُم هَلْکی الّا العامِلینَ، والعامِلونَ کُلُّهُم هَلْکی الّا الُمخْلِصینَ والُمخْلِصونَ علی خَطَرٍ.(۳/۱۴۲۸؛ تنبیه الخواطر: ۲/۱۱)
عالمان همه به هلاکت درافتند مگر آنان که به علم خود عمل کنند و عاملان همه هلاک شوند، مگر آنان که از روی اخلاص کار کنند و مخلصان ( نیز) درخطرند.
فقط عمل خالص
اذا عَمِلْتَ عَمَلاً فاعْمَلْ للَّهِ خالِصاً؛ لأ نَّهُ لا یَقْبَلُ مِن عِبادِهِ الأعْمالَ الّا ما کانَ خالِصاً. (۳/۱۴۳۰؛ بحار: ۷۷/۱۰۳)
هرگاه کاری کردی، آن را تنها برای خدا انجام ده؛ زیرا او تنها اعمال خالص بندگانش را میپذیرد.
کمال اخلاص
تَمامُ الاخْلاصِ اجْتِنابُ الَمحارِمِ.(۳/۱۴۳۲؛ کنزالعمال: ۴۴۳۹۹)
دوری کردن از حرامها کمال اخلاص است.
حقیقت اخلاص
انَّ لِکُلِّ حَقٍّ حَقیقهً، وما بَلغَ عَبدٌ حقیقهَ الاخْلاصِ حتّی لا یُحِبَّ أنْ یُحْمَدَ علی شیءٍ مِن عَمَلٍ للَّهِ.(۳/۱۴۳۲؛ بحار: ۷۲/۳۰)
هر حقی را حقیقتی است و بنده به حقیقت اخلاص نرسد مگر آن گاه که دوست نداشته باشد در برابر کاری که برای خدا میکند تمجید و ستایش شود.
اخلاص، جاری کننده چشمه های حکمت
ما أخْلَصَ عَبدٌ للَّه ِعزّ وجل أربَعینَ صباحاً الّا جَرَتْ یَنابِیعُ الحِکمَهِ مِن قَلبِهِ علی لِسانِهِ.(۳/۱۴۳۶؛ عیون اخبارالرضا(ع): ۲/۶۹)
هیچ بندهای چهل بامداد برای خدا اخلاص نورزید مگر آن که چشمههای حکمت از دلش به زبانش جاری شد.
خداوند، ولی انسان مخلص
قالَ اللَّهُعزّ وجل: لا أطَّلِعُ علی قَلبِ عَبدٍ فأعْلَمُ مِنهُ حُبَّ الاخْلاصِ لِطاعَتی لِوَجْهی وابْتِغاءَ مَرْضاتی الّا تَولّیتُ تَقویمَهُ وسیاسَتَهُ.(۳/۱۴۳۶؛ بحار: ۸۵/۱۳)
خداوند عزّ و جل فرماید: هرگاه دل بندهام را بنگرم و دریابم که از روی اخلاص و برای خشنودی من طاعتم را به جا میآورد، راستگردانی و تدبیر او را خود بر عهده میگیرم.
