ارتقاء و تحکیم ارزشهای معنوی و اخلاقی۳۶

 تدبیر ش  ۶۱    ضرورت توجه به شمولیت حکم غیبت به کتاب و رسانه‌های جدید
اینی که اصلاً این کار [غیبت] جایز است یا جایز نیست، ولو به قصد اصلاح باشد، این را نمی‌شود به‌طور مطلق یک چنین چیزی را پابند شد؛ که ما بگویم ما چون می‌خواهیم در امر جامعه اصلاح کنیم، پس زیدی را، عمروی را، یا یک جریانی را به‌طور مطلق مورد تهاجم قرار بدهیم، غیبت کنیم حالا آن کسانی که این کارها را می‌کنند، خیلی اوقات به غیبت هم اکتفاء نمی‌کنند؛ خب! ملاحظه می‌کنید دیگر. گاهی چیزهای را می‌آورند که معلوم نیست حدِّ غیبت[معنی غیبت، تعریف غیبت] بر او صادق باشد؛ شاید مصداق تهمت است، مصداق افتراء است، مصداق قول به غیر علم است، مصداق سبّ و شتم است؛ نمی‌شود این را گفت که اگر طرف قصد اصلاح دارد، پس بنابراین، این جایز است برای او، نه! موارد استثناء همان مواردی است که [در کتب فقهی] ذکر شده است. منتها باید این موارد صدق کند، احراز بشود. این خیلی مهم است.
واقعاً یکی از چیزهای که ما همه‌مان باید توجه کنیم، به مردم هم باید بگویم، یاد بدهیم که توجه بکنند این است که: به صرف توهم این‌که حالا این کار مصلحت دارد، دستشان را، یا قلمشان را، یا وبلاگشان را آزاد نکنند که هر چه به دهنشان آمد، آن را بگویند؛ این‌جور نیست، چون وسایل مدرن امروز همه مشمول همین حکم است. یعنی خواندن وبلاگ هم مثل خواندن کاغذ است، کتاب است، نامه است، مثل شنیدن حرف است. استماع غیبت شامل همه اینها می‌شود؛ یعنی ملاک استماع در اینها وجود دارد مسلّماً. شنیدن به گوش خصوصیتی ندارد، خواندن توی نامه هم عین همان است که ما در بحث استماع این را تأکید کردیم و عرض کردیم.
خب! دوربین هم همین‌جور است. فرض کنید که اگر چنانچه انسان یک خطای را از کسی دید، این را رفت با دوربین ثبت کرد، بعد آمد یک جای نشان داد، این هم همان است دیگر؛ چه فرقی می‌کند؟ یعنی بایستی واقعاً به اینها توجه کرد. محیط را باید محیط اخلاقی کرد. ما اگر بخواهیم جامعه را اصلاح بکنیم، این اصلاح فقط به این نیست که انسان از افراد غیبت بکند. راه‌های دیگری هم وجود دارد. حالا من غیبت را عرض می‌کنم؛ فضلاً[تا چه رسد به] از تهمت و افتراء و اینها.۱بایستی ارتباط خود با خدا را مستحکم کنیم
بایستی ارتباط خود را با خدا حفظ کنیم، مستحکم کنیم. خاصیت یک حرکت الهی همین است: همت‌های مردم، کارهای مردم، عزم و اراده مردم، حضور مردم، در کنار توجه به خدا، در کنار دل‌های آماده برای تضرع؛ اینها خیلی مهم است. ارتباط خود را با خدا قوی کنیم. نگذاریم دل‌های ما متمایل به سمتی شود که ما را از راه خدا دور کند؛ «رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنکَ رَحْمَهً»؛(آل عمران ۸) این دعای است که قرآن به ما یاد می‌دهد.
خوشبختانه جوان‌های ما با دل‌‌های پاک‌شان، با دل‌های نورانی‌شان، با حضورشان در مراسم گوناگون، رحمت الهی را جلب می‌کنند. و یکی از موارد جلب رحمت الهی، همین نهم دی بود. به برکت یاد حسین‌بن‌علی سیدالشهداء مردم در صحنه آمدند و بساط فتنه‌گران را جمع کردند.۲
    تدبیر ش  ۶۲     مراقب اعمال، رفتار، گفتار، حتّی افکار و تصورات خود باشیم
خدای متعال به پیغمبر خود هم می‌فرماید: « یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ اتَّقِ اللَّهَ».( احزاب ۱) تقوا، لزوم تقوا، رعایت تقوا، مخاطبش حتّی وجود مقدس پیغمبر است. خدا را در نظر داشته باشیم. مراقب اعمال خود، رفتار خود، گفتار خود، حتّی افکار و تصورات خود باشیم؛ این معنای تقواست. اگر این حاصل شد، همه راه‌های بسته گشوده خواهد شد و خدای متعال در همه مراحل، ملتی را که دارای تقواست، یاری خواهد کرد.۳     ۳.   ۸۹/۱۱/۱۵  بیانات در خطبه‌های نماز جمعه تهران